Με αφορμή την έκτακτη σύσκεψη του «μισού» Περιφερειακού Συμβουλίου της ΑΜΘ την περασμένη Παρασκευή
Δημ. Ψεμματάς: Μειώνουμε ή… εξαφανίζουμε το ζωικό κεφάλαιο για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε
Καθημερινά σφάζονται 100 με 200 ζώα στην Ξάνθη, αφού οι κτηνοτρόφοι της περιοχής αδυνατούν να τα σιτίσουν. Έτσι, οι περισσότεροι επιλέγουν να μειώσουν (και κάποιοι να εξαφανίσουν και να ξεπουλήσουν) το ζωικό τους κεφάλαιο προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.
Αυτό άλλωστε ήταν και το σημαντικότερο ζήτημα που επικοινωνήθηκε από τους κτηνοτρόφους της ΑΜ-Θ κατά την έκτακτη σύσκεψη του Περιφερειακού Συμβουλίου την περασμένη Παρασκευή, για τα προβλήματα του κτηνοτροφικού κόσμου, παρουσία όμως του… μισού «σώματος», όπως εξηγεί μιλώντας στην «Θ» ο πρόεδρος των Κτηνοτρόφων του Ν. Ξάνθης κ. Δημήτρης Ψεμματάς.
ΜΕ ΤΟ…ΖΟΡΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΙ 26 ΑΠΟ ΤΟΥΣ 51 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ – ΤΥΠΙΚΑ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
Αναλυτικά, ο κ. Ψεμματάς, καταθέτοντας την έντονη δυσφορία του αναφέρθηκε σε όλα τα παραπάνω, λέγοντας τα εξής:
Έχουμε κάνει και άλλες συναντήσεις με τον Περιφερειάρχη, ο οποίος ανέλαβε να μεταφέρει τα προβλήματά μας στον Υπουργό. Και εκείνη την ημέρα μάλιστα ήρθε ο Υπουργός κ. Γεωργαντάς στον Δήμο Τοπείρου όπου έγιναν καταστροφές και του είπε «δες τα προβλήματα και μετέφερέ τα και θα τα συζητήσουμε όλα μαζί» (σ.σ. ο κ. Γεωργαντάς προς τον κ. Μέτιο, με αφορμή την απογευματινή έκτακτη σύσκεψη του Περιφερειακού Συμβουλίου το απόγευμα της ίδιας ημέρας). Για εμένα, θα έλεγα ότι ήταν μια αποτυχία, αφού δεν προσήλθαν οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι. Ήταν με το ζόρι 26 άτομα από τους 51 και μάλιστα κάποιοι μόλις πήραν παρουσία, έφυγαν. Ειδικά οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης ήταν ελάχιστοι και μετά τις παρουσίες όλοι σχεδόν έφυγαν και είχαν μείνει μόνο ή 7 ή 13 (αν δεν κάνω λάθος).
Αυτό που εισπράξαμε είναι ότι μπροστά μας όλοι μας συμπαραστέκονται αλλά κανένας μα κανένας δεν είχε θέση να πει κάτι σαν Περιφερειακός Σύμβουλος ή να δώσει μια πρόταση. Εμείς κάθε φορά μεταφέρουμε τα προβλήματά μας στους τοπικούς φορείς (είτε λέγονται βουλευτές, είτε περιφερειάρχης, είτε περιφερειακό συμβούλιο). Όλοι πήραν «θέση» αλλά τι να το κάνω που προσπαθούν να πουν δυο κουβέντες; Το θέμα είναι το ψήφισμα που βγαίνει να μπορούσαν να το καταλάβουν και αυτοί. Αυτοί ήρθαν να κάνουν την αντιπολίτευσή τους (και ο κ. Τοψίδης που ήταν καλύτερα ενημερωμένος από όλους και οι άλλοι). Έμειναν στο τυπικό. Στο «ναι, σας συμπαραστεκόμαστε. Είμαστε δίπλα σας». Και ποιος θα έλεγε ότι δεν είναι δίπλα μας; Το θέμα είναι ότι ούτε οι Βουλευτές της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ούτε οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι, ούτε ο Περιφερειάρχης, έχουν σκύψει στο πρόβλημα.
Όταν κάναμε κάποιες απεργίες και κάποιες διαμαρτυρίες στην Περιφέρεια σαν σύλλογοι, ο κ. Μέτιος είχε δεσμευθεί και είχε πει ότι «εγώ μιλώ και με τον Πρωθυπουργό, μιλώ και με τους υπουργούς (τότε με τον κ. Λιβανό και τώρα με τον κ. Γεωργαντά) δώστε μου να καταλάβω το πρόβλημά σας και να το μεταφέρω». Έτσι ξεκίνησε αυτή η δουλειά με το Περιφερειακό Συμβούλιο, γιατί από κάποιες άλλες παρατάξεις μας είπαν «εμάς γιατί δεν μας καλείτε, για να γνωρίζουμε;». Κάλεσε λοιπόν όλες τις παρατάξεις και ήταν 26 άτομα και μάλιστα οι 2 έφυγαν αμέσως και μέσα σε ένα τέταρτο έφυγαν και άλλοι 10.
ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ 100 ΜΕ 200 ΠΡΟΒΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΣΙΤΙΣΟΥΜΕ – «ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ» 4 ΚΟΠΑΔΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟ ΣΕΛΙΝΟ
Ποια είναι όμως τα προβλήματα των κτηνοτρόφων της ΑΜΘ και ειδικότερα αυτών της Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης;
Όπως απαντά ο κ. Ψεμματάς:
Το είπα και στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Κάθε μέρα στην Ξάνθη σφάζονται 100 – 200 παραγωγικά πρόβατα (πηγαίνουν στα σφαγεία) γιατί δεν μπορούμε να τα σιτίσουμε. Φανταστείτε ότι ένα παραγωγικό ζώο μπορεί να το έχεις αγοράσει και 300 ευρώ και όταν το πας στα σφαγεία, το σφάζουν με 50-55 ευρώ. Έως τώρα έχουν κλείσει αρκετές κτηνοτροφικές μονάδες. Μόνον στο Σέλινο, σε μια εβδομάδα «έφυγαν» 4 κοπάδια. Σφάχτηκαν 1000 ζώα μόνον την προηγούμενη εβδομάδα και μόνον σε ένα χωριό. Στην ουσία μειώνουμε ή «εξαφανίζουμε» το ζωικό κεφάλαιο. Οι περισσότεροι αυτήν την στιγμή το μειώνουν. Προσπαθούμε να κάνουμε «κάθαρση». Ο,τι δεν βγάζει πλέον γάλα, αρχίζουμε και το σφάζουμε. Ο,τι χάνει το γάλα – επειδή πέρασε ο καιρός που γέννησαν – το σφάζουμε. Λόγω ζέστης και λόγω του ότι δεν σιτίζονται καλά, το γάλα έχει πέσει. Ο,τι «στίβει» λοιπόν ο κτηνοτρόφος, το πηγαίνει για σφαγή. Δεν το αφήνει στην «ξηρά περίοδο» για να ξεκουραστεί, να το ταΐσει, για να περιμένει να ξαναγεννήσει. Κάποιοι μεγάλοι, που είχαν μια εναλλακτική λύση, τα εξαφανίζουν (τα πωλούν όλα). Όσοι δεν έχουμε εναλλακτική λύση, προσπαθούμε να τα μειώσουμε, να ρίξουμε τα κοστολόγια για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε και να σιτίσουμε τουλάχιστον αυτά που θα μείνουν. Το θέμα είναι πλέον ότι δεν μπορούν να σιτιστούν σωστά, οπότε δεν μπορούμε να παράξουμε και να είμαστε ανταγωνιστικοί. Δεν μπορούμε να βγάλουμε γάλα.
