Ο Χρήστος, ο ΠΗΓΑΣΟΣ και ο τραγικός επίλογος στο Φρακτό Δράμας
Τ. Τσακιρίδης: -«Δεν πηγαίνουμε ποτέ μόνοι μας και ακολουθούμε τις οδηγίες των οργανώσεων άγριας ζωής»
Για τον «δικό» του Χρήστο, φίλο καρδιακό, προπονητή του και πάνω από όλα άνθρωπο του ΠΗΓΑΣΟΥ Ξάνθης, που έχασε την ζωή του στο Δάσος του Φρακτού, αλλά και για τις πιθανότητες ένας περιπατητής, ένα ορειβάτης ή ένας ποδηλάτης να συναντήσει αρκούδα, ειδικότερα στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης, μίλησε στην «Θ» ο πρόεδρος του ΠΗΓΑΣΟΥ κ. Τούλης Τσακιρίδης.
Πιθανότητες που είναι υπαρκτές και για τις οποίες όσοι επισκέπτονται την περιοχή θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και να ακολουθούν τις οδηγίες των Οργανώσεων άγριας ζωής, για αντίστοιχες περιπτώσεις.
Επιπλέον ο κ. Τσακιρίδης, συμβουλεύει όλους τους δυνητικούς επισκέπτες του βουνού να μην πηγαίνουν ποτέ μόνοι τους σε μεγάλα υψόμετρα, ενώ παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι στα χαμηλότερα βουνά της Ξάνθης (Τσαλ, Αυγό, Παναγία Καλαμού) δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με ένα τέτοιο ζώο.
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ…
Πιο αναλυτικά, αναφορικά με τον φίλο του Χρήστο Σταυριανίδη και προπονητή του ΠΗΓΑΣΟΥ ΞΑΝΘΗΣ, που χάθηκε με τον γνωστό τρόπο στο Δάσος του Φρακτού, ο κ. Τσακιρίδης, ανέφερε ότι «ο κόσμος και τον πανελλήνιο, τον Χρήστο τον αναφέρει ως Ορειβάτη. Ο Χρήστος όμως είχε τεράστια ιστορία στην ποδηλασία. Από εκεί ξεκίνησε και είχε διακριθεί και σε πανελλήνιο επίπεδο και σε επίπεδο Β. Ελλάδος. Είχε πάρα πολλούς γνωστούς σε όλη την Ελλάδα και αυτό γιατί ήταν και επίσημος προπονητής ποδηλασίας της Ομοσπονδίας. Πρωτίστως ήταν ποδηλάτης. Βέβαια επειδή ο Χρήστος ήταν και ανήσυχο πνεύμα και πάρα πολύ δραστήριος, είχε πολλαπλές δραστηριότητες και μια από αυτές ήταν η ορειβασία. Ήταν περιπατητής στα βουνά, εξερευνούσε και γενικά λάτρευε την φύση ενώ λάμβανε συμμετοχή και σε αγώνες τρεξίματος. Ήταν ένας αδελφικός φίλος. Ο ΠΗΓΑΣΟΣ Ξάνθης τον γνώρισε λίγο μετά την επαναλειτουργία του. Ήρθε ως προπονητής και των μικρών και των μεγάλων αθλητών και είχε μεγάλες διακρίσεις, με αποκορύφωμα την Στελλίνα Σπανίδου που διακρίθηκε στο Πανελλήνιο στην 2η θέση. Προπονούσε πολλά παιδιά και ένας από αυτούς ήμουν και εγώ. Από εκεί γνωριστήκαμε και είχαμε πάρα πολύ στενές επαφές, κάναμε πολλά ταξίδια σε αγώνες, ενώ διοργάνωνε και ο ίδιος αγώνες ποδηλασίας, κυρίως ορεινής. Τον τελευταίο χρόνο είχε βρει αυτό το κουφάρι του αεροπλάνου στο Φρακτό της Δράμας και τον είχε ενθουσιάσει τόσο πολύ που πραγματικά πήγαινε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο εκεί και έκανε βόλτες με διάφορους φίλους του. Ήταν πραγματικά ένας άνθρωπος με ήθος, σοβαρότητα, επαγγελματισμό και δοτικότητα. Ήταν πάντα με το χαμόγελο. Όποιος γνώριζε τον Χρήστο, όλα αυτά τα είχε πάντα στο «τσαντάκι» του. Επίσης πάντα είχε στο τσαντάκι του – γιατί ήταν σοβαρός ακόμη και στο χόμπι του – τον φακό του, μια αλλαξιά, το αντιανεμικό του, την μπάρα του. Ήταν 100% φυσιολάτρης. Όταν πήγαινε στο βουνό και έβρισκε ένα μπουκαλάκι ή μια σακούλα, το μάζευε και το πετούσε σε κάδο στην πόλη. Μάλιστα πριν τρεις εβδομάδες με είχε ρωτήσει «πότε θα έρθεις να πάμε ένα βράδυ επάνω». Του απάντησα πως «με την πρώτη ευκαιρία θα πάμε». Αλλά δυστυχώς, χθες το απόγευμα, τον αποχαιρετήσαμε όλοι για τελευταία φορά».
ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΡΚΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ – ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Σε ο,τι αφορά στις πιθανότητες να συναντήσει κάποιος περιπατητής ή ποδηλάτης στα βουνά (ψηλότερα ή χαμηλότερα) της Ξάνθης, μια αρκούδα, ο κ. Τσακιρίδης τονίζει ότι «σε εκείνο το σημείο, είναι πολύ αυξημένες οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Και αυτό γιατί το Φρακτό είναι μια περιοχή με παρθένο δάσος και είναι τόσο μεγάλη η έκτασή του όπου εκεί ζουν ζώα αρκούδες, λύκοι, τσακάλια. Είναι πολύ ζωντανή η φύση. Είναι μεγάλη η χλωρίδα και η πανίδα. Σε σχέση με τα δικά μας βουνά, η διαφορά είναι ότι εδώ ναι μεν έχουμε και το παρθένο δάσος αλλά έχουμε και αρκετούς χωματόδρομους καθώς και προσβάσιμα μέρη όπου μπορεί να πάει κάποιος. Δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες αποστάσεις που να μην μπορεί να υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση. Ενώ εκεί (σ.σ. στο Φρακτό) υπάρχουν αποστάσεις, δύσβατες περιοχές, γκρεμοί, χαράδρες και όλα αυτά δημιουργούν ένα τοπίο ιδανικό για να ζήσουν μεγάλοι αριθμοί αρκούδων, λύκων κλπ. Ωστόσο υπάρχουν και στην Ξάνθη αρκούδες, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλος ο πληθυσμός τους, όσο σε εκείνο το σημείο του Φρακτού.
Στην Ξάνθη, μια αρκούδα μπορεί να κατέβει μέχρι το Λυκοδρόμιο και εκείνο γιατί η Οροσειρά της Ροδόπης βρίσκεται ακριβώς από επάνω. Μια αρκούδα είναι πολύ δύσκολο να έρθει στο Τσαλ, στο Αυγό, στην Παναγία Καλαμού κλπ. Είναι σχεδόν αδύνατο. Αρκούδες όμως συναντούμε από το Λυκοδρόμιο και πάνω (Λειβαδίτη, Δασικό Χωριό κλπ) και στο Δημάριο και γενικά την ορεινή περιοχή (Πομακοχώρια) σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Εκεί είναι δεδομένο ότι μπορεί να συναντήσουμε εκεί αρκούδες. Εκεί ζουν. Στα ψηλά της Ξάνθης και προς την Βουλγαρία.
Υπάρχουν και δικοί μας αθλητές που κάνουν πεζοπορίες εκεί μέσα. Είναι μια πιθανότητα να συναντήσεις εκεί ψηλά μια αρκούδα. Μάλιστα τελευταία ο πληθυσμός τους έχει αυξηθεί.
Σε ο,τι αφορά στο πώς να αντιμετωπίσει κανείς μια τέτοια περίπτωση, υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες των οργανώσεων άγριας φύσης και τις ακολουθούμε. Όμως πρέπει να είναι κάποιος ενημερωμένος από πριν. Και το πιο σημαντικό από όλα, είναι ότι δεν πάμε ποτέ μόνοι μας σε τέτοια μέρη, ούτε για πεζοπορία, ούτε για ποδηλασία. Αν γίνει κάτι, αν πάθεις κάτι και είσαι μόνος, ειδικά σε τόσο ψηλά σημεία, παίζεις με την φωτιά. Το βουνό εγκυμονεί και κινδύνους. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πάντα ενημερωμένοι (και εξοπλισμένοι) για το τι μπορεί να συναντήσουμε και το πώς θα το αντιμετωπίσουμε».
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΑΡΚΟΥΔΑ
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βασικές οδηγίες, σε περίπτωση συνάντησης ενός ανθρώπου με αρκούδα, είναι οι εξής:
• Δεν τρέχουμε
• Μένουμε ακίνητοι
• Δεν κινούμαστε απειλητικά προς το ζώο με διάφορα αντικείμενα όπως πέτρες, κλαδιά κλπ.
• Οπισθοχωρούμε σταδιακά αφήνοντας χώρο διαφυγής για την αρκούδα
• Φροντίζουμε να κάνουμε συνεχώς θόρυβο εφόσον βρισκόμαστε σε εξωτερικό χώρο.
