Θέμα γοήτρου ή ουσίας, ο «δεύτερος πόλος» για ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ;

Σε θέση εκλογικής «μάχης» για την δεύτερη θέση τα κόμματα του Στέφανου Κασσελάκη και Νίκου Ανδρουλάκη ενόψει των Ευρωεκλογών. Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη διαθέτουν τις τελευταίες τριάντα ημέρες πριν τις ευρωεκλογές, για να κερδίσουν τη μάχη της Κεντροαριστεράς.

2η ή 3η θέση; Είναι θέμα γοήτρου ή ουσίας; Εάν το ΠΑΣΟΚ βρεθεί στην 3η θέση, θα είναι μια ήττα για το κόμμα Ανδρουλάκη (ο οποίος – σύμφωνα με δημοσιεύματα – φαίνεται ότι θα αμφισβητηθεί για την προεδρία στην περίπτωση αυτή); Θα κατατροπωθεί το «γόητρο» του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση 3ης θέσης;

Την άποψή τους για όλα τα παραπάνω εκφράζουν μέσα από την «Θ» ο Συντονιστής της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης κ. Αναστάσιος Καραδέδος και ο Γραμματέας της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Ξάνθης κ. Αντώνης Μήτρου.

Ο μεν πρώτος εξηγεί ότι το σημαντικό δεν είναι το 2ος ή 3ος, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση ότι είναι καταδικασμένη να συνεργαστεί η δημοκρατική παράταξη, ενώ ο δεύτερος σημειώνει μεταξύ άλλων ότι δεν υφίσταται θέμα 3ης θέσης για το ΠΑΣΟΚ.

Πιο αναλυτικά ο κ. Καραδέδος, επισήμανε στην «Θ» τα εξής:

«Για να βάλουμε τα πράγματα έξω από την λογική των δημοσκοπήσεων, τα αντικειμενικά προβλήματα έρχονται να τα συναντήσουμε όπως συναντάμε τις αρρώστιες. Εμφανίζονται και πρέπει να τις θαρεπεύσουμε. Ας πούμε ότι και στην δική μας κοινωνία, έχουν αναπτυχθεί όλο αυτό το διάστημα εκδοχές της λειτουργίας του κράτους, πάρα πολύ αρνητικές. Δεν θα μείνω μόνον στην υπόθεση του σιδηροδρόμου και της λειτουργίας του κράτους, δεν θα μείνω στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στην ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, που ευθέως σχετίζεται με την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος το οποίο έχει προβλήματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια – εδώ και 15 χρόνια πλέον – που ανέδειξαν η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κατάσταση κατά την οποία πρέπει να κάνει επιλογές σοβαρές και μεγάλες. Άσχετα από τα μιντιακά και από το εκλογικό σύστημα, τα προβλήματα δεν φεύγουν. Το να κερδίσει κάποιος τις εκλογές, ασυζητητί δεν φαίνεται να λύνει τα προβλήματα των 15 τελευταίων ετών. Έχουμε πρόβλημα και στην διανόηση και στην δημογραφία και στην επιστήμη και στους δημοσκόπους. Έχουμε πάρα πολλά προβλήματα. Το πολιτικό μας σύστημα – και μιλώ για σύστημα – έχει να αντιμετωπίσει αυτήν την στιγμή τα παρακάτω ερωτήματα:  Το ένα είναι πως θα μπορέσει η κοινωνία να σταθεί και να μην καταρρεύσει, πως θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα της εξωτερικής μας πολιτικής και των εντάσεων που υπάρχουν σε γεωπολιτικό επίπεδο και πρέπει να μιλήσουμε για το πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα ως ένα κράτος το οποίο θα είναι όχι στα ψέματα της αρεσκείας και της αποτελεσματικότητας, ούτε στο «τι να κάνουμε, είναι διαχρονικά ελλείμματα και προβλήματα». Θα πρέπει να μιλήσουμε από εδώ και πέρα και για το πολιτικό σύστημα και για το τι θα κάνουμε. Οι πολίτες καλούνται να διαλέξουν ο καθένας με την δική του κρίση. Μπορεί να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, μπορεί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να ψηφίσουν ΝΔ ή ακόμη χειρότερα κατά τη γνώμη μου, μπορεί να ψηφίσουν τα άκρα δεξιά κόμματα που κινούνται σε μια θρησκευτικο-πατριωτική παλινδρόμηση, χωρίς όμως διέξοδο (γιατί πολλές φορές είναι «λιοντάρια» σε σχέση με τα βόρεια σύνορά μας και «κότες» με τα ανατολικά μας σύνορα). Επίσης διανύουμε μια περίοδο όπου υπάρχει ένας αναθεωρητισμός, κυρίως από τους ανατολικούς γείτονες, που συνεχίζεται αδιάλειπτα από την μεταπολιτευτική μας περίοδο μέχρι τώρα. Το κρατικό μας σύστημα δείχνει ότι έχει ανεπάρκεια. Ως προς το ερώτημα «2ος ή 3ος» είναι καταδικασμένη η δημοκρατική παράταξη να συνεργαστεί κάποια στιγμή. Κλήθηκε το ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη περίοδο από τον Αλέξη Τσίπρα σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός πολιτισμός που ήταν οι συνεργασίες των κομμάτων. Εκεί τουλάχιστον έχουμε κοινή εκλογική βάση (η αριστερά σε διάφορες εκδοχές). Το αν θα είναι μπροστά το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με τις πολιτικές επιλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να αναδείξει τα προβλήματα που υπάρχουν αυτήν την στιγμή στην κυβερνητική πολιτική τα τελευταία πέντε χρόνια όπου αυτά που υποσχέθηκε η κυβέρνηση όχι μόνον δεν τα έκανε, αλλά φαίνεται ότι αδυνατεί να προχωρήσει την χώρα μπροστά. Με αυτήν την έννοια τα προβλήματα είναι μπροστά μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ  πλήρωσε ένα τίμημα, έχει έναν νέο ηγέτη ο οποίος εκλέχθηκε από την βάση, έχει νέους υποψήφιους Ευρωβουλευτές, που εκλέχθηκαν από την βάση, έχει μια άποψη που λέει «να στραφούμε στην κοινωνία και στα προβλήματά της» και ότι «δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια». Θα φανεί τι θα ψηφίσουν οι εκλογείς και ο καθένας θα κάνει τον λογαριασμό του μετά. Πάντως δεν είναι το σημαντικό το «2ος ή 3ος». Το σημαντικό είναι τι λέμε και τι προτείνουμε και σε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και απόψεις και πρόταση. Βγαίνει από μια μεγάλη εσωτερική κρίση, μια κρίση που αναφέρονταν σε μια αριστερά που διασπάστηκε, ο δημοκρατικός χώρος είναι πολυδιασπασμένος και η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι στο μέλλον είναι υποχρεωμένος να συνεργαστεί με πολιτικά κόμματα. Μέχρι τώρα έχουμε μια νεοφιλελεύθερη δεξιά που συνεργάζεται με αυτό που λέγεται «εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ», χωρίς μάλλον να τα καταφέρνει καλά. Το θέμα είναι το πεδίο στο οποίο θα συνεργαστούμε. Αυτό δεν αφορά μόνον στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αφορά και τοπικά».

Από την πλευρά του ο κ. Μήτρου, αφού ευχήθηκε Χρόνια Πολλά σε όλους,  υπογράμμισε ότι «θα ήθελα να πω ότι πέρυσι, τέτοιο καιρό – και αναφέρομαι κυριολεκτικά σε τέτοιο καιρό – σε όλες τις προεκλογικές προβλέψεις, «έβλεπαν» όλοι οι αναλυτές ένα ΠΑΣΟΚ σε ένα ισχνό μονοψήφιο ποσοστό, ένα ΠΑΣΟΚ στάσιμο, ένα ΠΑΣΟΚ που θα έμενε στην αφάνεια. Μετά από δύο εθνικές εκλογικές διαδικασίες κάτι τέτοιο διαψεύστηκε οικτρά. Βλέπουμε ότι και φέτος επιχειρούν συγκεκριμένα κέντρα κάτι παρόμοιο. Επιχειρούν να υποβαθμίσουν το ΠΑΣΟΚ και να θεωρήσουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει την ανοδική πορεία που εμείς έχουμε βάλει ως στόχο. Πράγματι λοιπόν, αναφέρω ότι ο στόχος μας είναι το ΠΑΣΟΚ να μην είναι απλά στην 2η θέση. Να είναι ένας διακριτός πόλος ώστε να αποτελέσει την εναλλακτική και να δώσει την ελπίδα και στον κόσμο για να απαντήσει στα αδιέξοδα που μας έχει φέρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται στην δεύτερη θέση. Αυτό βέβαια δεν είναι ζήτημα εφησυχασμού (πως επειδή λέμε ότι θα είμαστε στην δεύτερη θέση, ο στόχος επετεύχθη, οπότε όλα καλά). Το αν θα αμφισβητηθεί ή όχι ο κύριος Ανδρουλάκης, το διάβασα τις τελευταίες μέρες για να είμαι ειλικρινής και νομίζω ότι διακινείται ως σενάριο φαντασίας όχι επειδή δεν κρίνεται –όλοι κρινόμαστε- αλλά επειδή τα ίδια κέντρα θεωρώ ότι επιχειρούν να δημιουργήσουν μια ανακατωσούρα η οποία αυτήν την στιγμή δεν έχει καμία λογική. Θα χαιρόμουν ιδιαιτέρως αν αφιέρωναν τον ίδιο χρόνο στο να δουν τις αβελτηρίες της σημερινής κυβέρνησης, να δουν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, παρά να μπαίνουν σε μια κουβέντα παραφιλολογίας για το πώς θα πορευθεί το ΠΑΣΟΚ από εδώ και στο εξής. Θα βρισκόμαστε στην 2η θέση. Ο στόχος μας βέβαια είναι να βάλουμε τα «θεμέλια» ώστε στις επόμενες εθνικές εκλογές να μπορούμε να είμαστε στην 1η θέση. Αυτό δεν είναι κάτι που λέω σήμερα ως προϊόν μιας κάποιας αλαζονείας. Είναι  κάτι που έχω επαναλάβει και μέσω της δικής σας εφημερίδας ήδη από πέρσι. Αυτός ήταν ο στόχος. Να φτιάξουμε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο και φτιάξαμε, αλλά προτιμούμε να έχουμε μια ισορροπημένη, σταδιακή, άνοδο. Δεν θα λαϊκίσουμε. Δεν θα μπούμε στην διαδικασία – επειδή διάφοροι πολιτικοί χώροι καταρρέουν – να πάμε και να αναλάβουμε με λαϊκισμούς και με συνθήματα. Θέλει δουλειά, σοβαρότητα και υπάρχει προοπτική. Η δεύτερη θέση είναι απολύτως θέμα ουσίας. Αυτήν την στιγμή έχουμε τον κ. Μητσοτάκη ο οποίος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές παρουσίασε μια εικόνα παντοκρατορίας. Ότι προχωρά μπροστά, πρώτος, χωρίς αντίπαλο, διότι μπροστά του σε ένα καλώς ή κακώς δικομματικό μοντέλο το οποίο έχει συνηθίσει ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν είχε μια σοβαρή, αξιόπιστη εναλλακτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσαν να αποτελέσουν αυτόν τον ισχυρό πόλο. Άρα είναι απόλυτα ουσιώδες και όχι για το γόητρό μας και μόνο, το να καταφέρουμε να έχουμε την δεύτερη θέση και να είμαστε εμείς – με το πρόγραμμά μας, με την σοβαρότητα και με την ιστορική υπευθυνότητα που μας διακρίνει – ο δεύτερος εκείνος πόλος για να αντιμετωπίσουμε τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Θέμα 3ης θέσης δεν υφίσταται».