Θα μείνουν στο τέλος οι… «τέσσερις»!
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε από Σταμάτη Σταματιάδη, αλλά και από Γιάννη Παπαχρόνη σε ότι αφορά την ΠΛΗΡΗ ΔΙΑΛΥΣΗ του συνδυασμού «Αγάπη για την Ξάνθη μας», όταν ρωτήθηκαν από την «Θ» (βλέπε σημερινό σχετικό ρεπορτάζ). Από την πλευρά του ο Τσέπελης το είπε έξω από τα δόντια πως πρόθεσή του είναι να συσπειρώσει δυνάμεις που από κοινού θα διεκδικήσουν και πάλι την δημοτική αρχή στις εκλογές του 2023. Σε απλά ελληνικά «σε ορίζω συνεργάτη μου σε θέση ευθύνης και διοίκησης, αλλά την επόμενη φορά θα είσαι μαζί μου»! Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ακολουθούν Διαφωνίδης και Τσακιρίδης και μένουν μόνο οι Σπανίδης και Γεωργιάδης για να αποφασίσουν τι θέση θα κρατήσουν απέναντι στον επικεφαλής τους. Ο οποίος επικεφαλής (Παπαχρόνης) εκπροσωπεί αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό του στην σύμπραξή του με τους υπόλοιπους τρεις γι’ αυτό και αναφέρεται σε σύμπραξη επικεφαλής και όχι σε σύμπραξη συνδυασμών! Το είπα και το ξαναλέω… Να προσέξουν μόνο μην μείνουν στο τέλος οι τέσσερις και δεν μπορέσουν να κάνουν συνδυασμό!
Από εκεί που δεν το περιμένεις…
Τον ουρανό… σφοντύλι παραλίγο να δει συμπολίτισσά μας η οποία έτυχε να περνάει από την συμβολή των οδών Τσιμισκή και Κλεμανσώ χθες το μεσημέρι, όταν σοβάδες από μπαλκόνι πέμπτου ορόφου πολυκατοικίας αποκολλήθηκαν (προφανώς λόγω της βροχής) και έπεσαν στο πεζοδρόμιο. Αν αυτό συνέβαινε λίγα δευτερόλεπτα πριν, σήμερα μπορεί η συγκεκριμένα συμπολίτισσά μας ή οποιοσδήποτε άλλος στην θέση της, να ήταν στο νοσοκομείο ή και κάπου αλλού… Θα πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε όλοι την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα σπίτια μας και ιδιαίτερα τα διαμερίσματα υψηλών ορόφων, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κάτι αντίστοιχο και μάλιστα χειρότερο είχε συμβεί προ ετών με πλάκες μαρμάρου που αποκολλήθηκαν από το κτίριο του Επιμελητηρίου και είχαν πέσει πίσω από το περίπτερο της κεντρικής πλατείας. Και επειδή το κακό γίνεται μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα της ώρας, καλύτερα να προλάβουμε, παρά να τρέχουμε να «θεραπεύουμε» στην συνέχεια. Και αυτό αφορά όλους μας και όχι μόνο τους ιδιοκτήτες της συγκεκριμένης πολυκατοικίας…
Σχιζοφρένεια…
Αυτή είναι η λέξη που θα μπορούσε ίσως να προσεγγίσει την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα στην χώρα μας (και παντού) σε ότι αφορά τις ψυχανωμαλικές συμπεριφορές ανθρώπων που δεν διστάζουν να αφαιρέσουν ανθρώπινες ζωές με τον πλέον ειδεχθή τρόπο. Καθημερινές οι δολοφονίες (και όχι μόνο γυναικοκτονίες όπως πλασάρεται τελευταία) και μάλιστα από στενό συγγενικό περιβάλλον των θυμάτων για ασήμαντες αφορμές και αιτίες. Την ίδια στιγμή αυξάνονται ραγδαία και τα κρούσματα σεξουαλικών κακοποιήσεων και ιδιαίτερα σε νεανικές- εφηβικές έως και παιδικές- βρεφικές ηλικίες και μάλιστα από συγγενείς α’ και β’ βαθμού και γενικότερα μια ΤΡΕΛΑ που δεν έχει τελειωμό! Και αυτά είναι μόνο τα περιστατικά που βγαίνουν στην επιφάνεια και απασχολούν τα ΜΜΕ… Πόσα ακόμη συμβαίνουν και δεν το παίρνουν χαμπάρι ούτε οι κοντινοί γείτονες…
Μήπως τελικά μας… ψεκάζουν;
Δεν ξέρω αν μας ψεκάζουν τελικά (αλήθεια ακόμη δεν βρέθηκε κάποιος να δώσει λογική εξήγηση για τα περίεργα νέφη που εμφανίζονται τακτικά στον ουρανό, παρά μόνον χλεύη, περιφρόνηση και απαξίωση όσων προσπάθησαν να εξηγήσουν το αντίθετο). Το θέμα όμως είναι πως έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεσή μας τα τελευταία χρόνια και πολλές φορές συμπεριφερόμαστε σαν «κτήνη» και όχι ως λογικά όντα! Σε ότι αφορά την παιδική εγκληματικότητα, προσωπικά εκτιμώ ότι το κακό ξεκινάει από τα διάφορα «παιχνίδια» και ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά, όπου με την άνεσή του ένα παιδί προσχολικής ηλικίας μπορεί να… «σκοτώνει», να πατήσει με το αυτοκίνητο, να ξεκοιλιάζει οποιονδήποτε και μάλιστα με την άδεια των γονιών, με την άδεια της κατασκευάστριας εταιρείας (των παιχνιδιών) και φυσικά με την άδεια της πολιτείας που τα εγκρίνει! Και να ήταν μόνο αυτό;
Κυκλοφορούν ανάμεσά μας…
Όχι, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει ακριβής επιτήρηση των κρουσμάτων κορωνοϊού με τέτοιον αριθμό κρουσμάτων που έχουμε καθημερινά… Κυκλοφορούν ανάμεσά μας διαγνωσμένοι με κορωνοϊό συμπολίτες μας και αναγνωρίζονται μάλιστα και από κάποιους που τους γνωρίζουν προσωπικά, γνωρίζοντας παράλληλα και την κατάσταση της υγείας τους. Για παράδειγμα πριν λίγες ημέρες σε γνωστό σούπερ μάρκετ της πόλης, καταναλωτής αναγνώρισε συμπολίτη που είχε διαγνωστεί με κορωνοϊό και που εκείνη την στιγμή ψώνιζε από τα ράφια του μάρκετ. Το ανέφερε με τρόπο στον αρμόδιο και στη συνέχεια υπήρξε σχετική ανακοίνωση από τα μεγάφωνα όπου καλούσαν τους υπόλοιπους καταναλωτές να πάρουν τα μέτρα τους (αποστάσεις ασφαλείας) και τον ασθενή να απομακρυνθεί από μόνος του χωρίς να αναγκαστεί η διεύθυνση να αναφέρει το όνομά του. Αποτέλεσμα; Όχι ένα, ούτε δύο, αλλά… πάνω από πέντε καρότσια εκείνη την στιγμή έμειναν «ορφανά», όπερ σημαίνει τουλάχιστον πέντε πελάτες του μάρκετ ήταν με κορωνοϊό, αλλά βγήκαν έξω και ψώνιζαν κανονικά! Γι’ αυτό οι αποστάσεις θα πρέπει να τηρούνται ευλαβικά από όλους, γιατί δεν ξέρουμε τελικά ποιος είναι απέναντί μας… Πως καταντήσαμε στ’ αλήθεια!
Αυτά προέχουν…
Πάνω από 130 σελίδες είναι το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για θέματα Θράκης που παραδόθηκε και επίσημα στον πρόεδρο της Βουλής… Υλοποιούμενο ένα μεγάλο ποσοστό των προτεινόμενων στο πόρισμα, αναμένεται να δώσει μία σημαντική ώθηση ανάπτυξης και δημιουργίας απαραίτητων υποδομών στην περιοχή μας. Συγχρόνως η Θράκη καθίσταται στρατηγικός κόμβος, ιδιαίτερα μετά από την δημιουργία μιας δεύτερης «Σούδας» στον Έβρο και παράλληλα ενεργειακός κόμβος με την διέλευση των αγωγών φυσικού αερίου και όχι μόνο. Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για τον Ξανθιώτη, τον Κομοτηναίο και τον Εβρίτη πολίτη; Πως δηλαδή εκλαμβάνεται η ανάπτυξη στην πράξη από τους πολίτες; Όποιον Θρακιώτη κι αν ρωτήσεις, το πρώτο πράγμα που θα σου πει είναι πως αν όλα αυτά δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για τα παιδιά του ή για τον ίδιο… Και όχι θέσεις εργασίας ενός πενιχρού μεροκάματου για 50-60 ημέρες τον χρόνο, αλλά θέσεις αξιοπρεπούς εργασίας με ικανές απολαβές που να μπορούν δύο νέοι άνθρωποι να στήσουν σπιτικό και να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια… Που να μπορούν οι νέοι επιστήμονες να βρουν την κατάλληλη εργασία στο αντικείμενό τους και να αμειφθούν ανάλογα με τις σπουδές και τις γνώσεις τους… Αυτό είναι που προέχει και τα υπόλοιπα έπονται…
