1Τελικά ποιο είναι το «αφεντικό» του Α.Ο.Ξ;

Με ρώτησε χθες γνωστός φίλαθλος της Ξάνθης αν γνωρίζω ποιος είναι τελικά το «αφεντικό» του ΑΟΞ και του απάντησα αρνητικά… Εύλογο το ερώτημα λοιπόν που θέτω υπόψη της ηγεσίας της ποδοσφαιρικής μας ομάδας: Ολοκληρώθηκε η πώληση της ΠΑΕ σε εταιρεία συμφερόντων του Ιβάν Σαββίδη ή όχι; Παραμένει ο Πανόπουλος μεγαλομέτοχος της Ξανθιώτικης ποδοσφαιρικής ομάδας ή πέρασε τελικά στα χέρια νέου ιδιοκτήτη; Τι ρόλο παίζει σ’ όλο αυτό το «γίγνεσθαι» ο Ζήσης Βρύζας, ο οποίος περιέργως μάλιστα το τελευταίο χρονικό διάστημα άρχισε να δέχεται χτυπήματα κάτω από την μέση από κύκλους φίλα προσκείμενους στην προηγούμενη ιδιοκτησία; Οι φίλαθλοι της Ξάνθης σαφώς και έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν με «ποιους» έχουν να κάνουν, ποιους θα στηρίξουν και από ποιους θα απαιτήσουν τις ισορροπίες και την ανοδική πορεία της ομάδας με βάση και τα περσινά «χάλια» της δεύτερης περιόδου που λίγο κοντέψαμε να τρέχουμε πάλι την τελευταία στιγμή και να μην προλαβαίνουμε…

 

2Περιμένουμε πολλά από τον Κυριάκο…

Άκουσα με προσοχή τις προγραμματικές δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και είναι αλήθεια ότι ενθουσιάστηκα! Στη συνέχεια όμως σκέφθηκα ότι είναι απλά… προγραμματικές δηλώσεις, αλλά βλέπω με ικανοποίηση ότι ο νέος πρωθυπουργός έβαλε «μπροστά» τις μηχανές από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του! Και ο Αλέξης Τσίπρας είχε κερδίσει τις εντυπώσεις σε πρώτη φάση με αυτά που μας είπε, αλλά δεν άργησε να μας απογοητεύσει καθόσον έδινε «τρία» και μας έπαιρνε «πέντε»! Ελπίζοντας ότι η νέα κυβέρνηση θα λειτουργήσει σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με την προηγούμενη, με γνώμονα την αποτελμάτωση του βασικού παραγωγικού ιστού (που σαφώς δεν είναι ο δημόσιος τομέας), περιμένουμε από τον Κυριάκο να κάνει πράξη τα όσα προγραμματικά μας είπε (ή τουλάχιστον τα περισσότερα από αυτά) και όχι μόνο τα οικονομικού περιεχομένου… Βασική προτεραιότητα η προστασία του πολίτη και της περιουσίας του, το περί δικαίου αίσθημα και η δίκαιη απονομή δικαιοσύνης και φυσικά οι νέες επενδύσεις και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας! Αν τολμήσει και πετύχει σ’ αυτούς τους τομείς, άσχετα με το όποιο πολιτικό κόστος, να είναι σίγουρος ότι θα επανεκλέγεται για πολλές ακόμη τετραετίες…

 

3Υπάρχουν… «μιάσματα» στην Ξανθιώτικη κοινωνία;

Το να είσαι κακός, φθονερός, μοχθηρός και… «σκατόψυχος», μπορεί να θεωρείται και… προσόν στην σημερινή εποχή της ανθρωποφαγίας! Όταν όμως όλα αυτά συνοδεύονται και με άλλες ιδιότητες, όπως αυτές του ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ, του γλύφτη, του πληρωμένου δολοφόνου ανθρώπινων υπολήψεων και του ξεγάνωτου τενεκέ σε ότι αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις και τις στοιχειώδεις γνώσεις συμπεριφοράς, τότε συνθέτει μία προσωπικότητα που ΛΕΡΩΝΕΙ την κοινωνία και δικαίως αποκτά και τον προσδιορισμό του ΜΙΑΣΜΑΤΟΣ! Υπάρχουν άραγε τέτοια μιάσματα στην κοινωνία της Ξάνθης; Έλα μου ντε…

 

4Δεν φταίνε πάντοτε οι «άλλοι»…

Δυστυχώς ακόμη ένα διήμερο με αρνητικές ειδήσεις, όπως ο θανάσιμος τραυματισμός μετανάστη στις ράγες του τρένου πίσω από το εργοστάσιο της ζάχαρης στο Βανιάνο, οι φωτιές σε δύο οχήματα επί της Εγνατίας Οδού (ένα λεωφορείο και ένα Ι.Χ), τροχαίο ατύχημα μέσα στον οικισμό του Π. Λάγος με ένα ΙΧ να κόβει σαν «πράσο» δύο κολόνες φωτισμού, φωτιές, σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί στην υπόλοιπη επικράτεια! Δεν μπορεί για μια ζωή πάντα να φταίνε οι άλλοι, να φταίει ο καιρός, να φταίει ο διπλανός, να φταίει η κακιά στιγμή, να φταίει ο… ίδιος ο Θεός! Κάπου φταίμε και εμείς οι ίδιοι… Τι δουλειά έχει για παράδειγμα κάποιος να βαδίζει επάνω στις ράγες του τρένου την στιγμή που ξοπίσω του ερχόταν ένας όγκος εκατοντάδων τόνων; Δεν θα έπρεπε ο οδηγός του αυτοκινήτου να ήταν πιο προσεκτικός, να μην είχε τρελές ταχύτητες ή να μην είχε καταναλώσει αλκοόλ (λέμε τώρα για οποιαδήποτε περίπτωση) πριν συμβεί το κακό; Δεν θα έπρεπε να προσέξουμε πριν ανάψουμε φωτιά στο δάσος ή πριν πετάξουμε την γόπα από το αυτοκίνητο μην γίνει το κακό και καούν συνάνθρωποί μας; Λέω λοιπόν ότι όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να πάψουμε επιτέλους να ρίχνουμε το σφάλμα πάντοτε σε τρίτους… Τότε ίσως τα πράγματα να γίνουν καλύτερα…

 

5Το «προλαμβάνειν» προτεραιότητα…

Και με την ατυχή ευκαιρία του μεγάλου σεισμού της Αθήνας είναι καιρός επιτέλους να ελέγξουμε τα δημόσια κτίρια, αλλά και τα ίδια τα σπίτια μας κατά πόσο είναι ανθεκτικά σε ένα ενδεχόμενο σεισμό ή όχι… Το «προλαμβάνειν» γενικότερα θα πρέπει να βάζουμε στην ζωή μας και όχι το «θεραπεύειν» κατόπιν καταστροφής! Και το προλαμβάνειν δεν αφορά μόνο τις υπηρεσίες του δημοσίου και των δημοτικών αρχών, αλλά όλους μας. Καιρός λοιπόν να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας έναντι του εαυτού μας και των οικογενειών μας και στη συνέχεια έναντι του κοινωνικού συνόλου. Τελεία και παύλα…