Τα καλά και τα… «άσχημα»
Λαμπρή θα λέγαμε η υποδοχή της Ολυμπιακής Φλόγας χθες στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης και το όλο τελετουργικό γύρω από αυτό… Δεν μπορούμε να πούμε όμως το ίδιο και για την διαδρομή της Φλόγας από το πρώτο σημείο στην είσοδο της πόλης μέχρι και την πλατεία. Και αυτό γιατί φάνηκε περισσότερο συμπτωματική η όλη οργάνωση. Ήταν ελάχιστος ο κόσμος που την παρακολούθησε (μόνο στα σημεία αλλαγής των λαμπαδηδρόμων), η κυκλοφορία των αυτοκινήτων γινόταν κανονικά και η Φλόγα φάνηκε σαν μια συνέχεια της κυκλοφορίας, παρά σαν μια ειδική διαδρομή για την υποδοχή της. Η αρκετά μεγάλη καθυστέρηση (μία ώρα), έδωσε και αυτή αφορμή για αρνητικά σχόλια και γενικότερα η υποδοχή και διαδρομή της Φλόγας μέχρι το κέντρο δεν ήταν αντάξια του αντικειμένου και του συμβολισμού. Αποζημιώθηκαν όμως όσοι παραβρέθηκαν στην κεντρική πλατεία, όπου φάνηκε η καλή προετοιμασία του Δήμου Ξάνθης και των συμμετεχόντων στην υποδοχή. Πάντως η ασυνέπεια σε ότι αφορά το ωράριο ακόμη και σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις και οι απαράδεκτες καθυστερήσεις είναι γνώρισμα Ελληνικό, όπως τόσα και τόσα ακόμη αρνητικά που συγκεντρώνουν δυστυχώς οι διοργανώσεις στην χώρα μας…
Όταν λέμε «πίστας» εννοούμε… πίστας!
Δεν περιγράφεται ο ανθρώπινος πόνος των γονιών που «αποχαιρετούν» τα παιδιά τους και ιδιαίτερα όταν αυτά «χάνονται» ξαφνικά… Όταν φεύγουν δηλαδή το πρωί από το σπίτι και δεν ξαναγυρίζουν! Αναφέρομαι στα τροχαία δυστυχήματα με αφορμή το προχθεσινό τραγικό δυστύχημα με θύμα τον 23χρονο Ξανθιώτη αναβάτη μηχανής μεγάλου κυβισμού με την οποία έχασε την ζωή του… Επιτρέψτε μου αλλά αυτό το «μηχανές πίστας» σε επαρχιακούς και εθνικούς δρόμου δεν το καταλαβαίνω. Σαν να λέμε βγάζεις μία φόρμουλα 1 στον περιφερειακό δρόμο της Ξάνθης! Όταν ένα τροχοφόρο είναι για πίστα… είναι για πίστα. Δεν μπορεί να έχει τελική πάνω από… 300χλμ και να κυκλοφορεί στους δρόμους δίνοντας την ευχέρεια στον οδηγό του να τερματίσει τα γκάζια ανά πάσα στιγμή. Ταξίδεψα σε όλη την Ευρώπη και σχεδόν στον μισό κόσμο και δεν είδα πουθενά τέτοιου είδους μηχανές να κυκλοφορούν μέσα σε πόλεις και σε δρόμους κοινής χρήσης… Και επειδή συνήθως οι αναβάτες αυτών των μηχανών είναι νεαρά παιδιά, όσο συγκρατημένοι και συνειδητοποιημένοι κι αν είναι ως οδηγοί, κάποια στιγμή θα προκαλέσει τα χέρια τους το γκάζι για να το χαϊδέψουν λίγο παραπάνω. Τι να πεις όμως σ’ αυτούς τους γονείς που σήμερα δίνουν τον τελευταίο ασπασμό στο παιδί τους; Ο Θεός να τους δίνει κουράγιο και να αναπαύσει την ψυχή τους…
«Γυμναστήρια» στους… εθνικούς δρόμους!
Με αφορμή το τραγικό αυτό περιστατικό θέλω να θίξω και το θέμα της αλόγιστης χρήσης των εθνικών δρόμων από πολίτες που απλά θέλουν να… γυμναστούν! Σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας συναντάμε τακτικά περιπατητές και συμπολίτες μας κάνουν τζόκινγκ λες και δεν υπάρχουν άλλοι χώροι πιο ασφαλείς για τους ίδιους πρωτίστως, αλλά και για τους διερχόμενους εποχούμενους. Και μάλιστα αυτό γίνεται και τις πρώτες βραδινές ώρες, όταν δηλαδή πέφτει ο ήλιος και είναι δυσδιάκριτοι οι πεζοί επάνω στους δρόμους. Και επειδή τους συναντώ τακτικά στον περιφερειακό δρόμο (όπου έγινε μάλιστα και το συγκεκριμένο δυστύχημα) και επειδή λίγα μέτρα πιο κάτω είναι «κοτζάμ» αεροδρόμιο, όπου μπορεί κάποιος να αθληθεί, θεωρώ απαράδεκτο το ρίσκο που αναλαμβάνουν αυτοί οι άνθρωποι. Δυστυχώς αναγκάζομαι να το πω για ακόμη μια φορά πως αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, την ίδια στιγμή θα τον μάζευε η αστυνομία και θα τον πήγαινε μέσα! Αφήνω δε τους ποδηλάτες, που όχι μόνο χρησιμοποιούν τους εθνικούς δρόμους, αλλά πηγαίνουν και 2-3 συγχρόνως κατά πλάτος του δρόμου, θεωρώντας τον ως ποδηλατόδρομο! Συμφωνώ ότι δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι και πολλοί χώροι άθλησης, αλλά υπάρχουν σίγουρα οι εναλλακτικές που δεν είναι οι εθνικοί δρόμοι σε καμία περίπτωση.
Οι ηθικοί αυτουργοί φταίνε περισσότερο…
Θεωρώ πράγματι επιτυχία της αστυνομίας να συλλάβει τα μέλη της σπείρας που κατέβαζαν και κατέστρεφαν μετασχηματιστές της ΔΕΗ για να πουλήσουν τον χαλκό στα παλιατζίδικα, αλλά συνεχίζω να θεωρώ ΑΠΟΤΥΧΙΑ της αστυνομίας από την στιγμή που δεν κάνουν «ντου» για να πιάσουν τους κλεπταποδόχους! Δεν είναι δυνατόν να μην μπορούν να συλληφθούν οι ηθικοί αυτουργοί και αναφέρομαι στα διάφορα σκραπ… Όταν για παράδειγμα πηγαίνουν οι «γνωστοί- άγνωστοι» χαλκό από μετασχηματιστές της ΔΕΗ, σχάρες ομβρίων και καπάκια από ΔΕΚΟ, είναι δυνατόν να μην γνωρίζει τι παραλαμβάνει ο εν λόγω «επιχειρηματίας»; Και φυσικά όταν σταματήσουν να παραλαμβάνουν όλο αυτό το υλικό οι κλεπταποδόχοι θα σταματήσουν να διαπράττουν ο ίδιο αδίκημα και οι δράστες. Τόσο απλά… Για να μη πω ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να είναι πιο αυστηρός ο νόμος με τους «ηθικούς» παρά με τους φυσικούς αυτουργούς… Για να δούμε θα υπάρξει άλλη περίπτωση κλοπής- καταστροφής τέτοιου είδους υλικού μετά απ’ όλα αυτά;
