Σ’ αυτούς αξίζει η πραγματική «τιμή»
Συμφωνώ, προσυπογράφω και υπερθεματίζω την δήλωση του Κώστα Ζαγναφέρη για τους πραγματικούς δικαιούχους της «τιμής» που οφείλουμε ενόψει της μεγάλης επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Διαβάστε παρακάτω και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε και εσείς μαζί μου και φυσικά με τον πρώην Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης. Αναφέρει λοιπόν: «Η πάμπτωχος ΑΙΤΗ είναι η πρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα την ελληνική επανάσταση στις 15/01/1822 και χαιρέτησε την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Όταν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (ΒΙΕΝΝΗ, ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, ΛΟΝΔΙΝΟ) προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να την καταπνίξουν. Συμβολικά (η ΑΙΤΗ) έστειλε 45 τόνους καφέ προς πώληση για να αγοραστούν καριοφίλια και πολεμοφόδια αλλά και 100 Αϊτινούς εθελοντές που πέθαναν κατά την διάρκεια του ταξιδιού στην Ελλάδα. Με την ευκαιρία του εορτασμού των 200 χρόνων πρέπει να αναθεωρήσουμε “ιστορικά” γεγονότα ώστε να έρθουμε όσο το δυνατόν κοντά στην αλήθεια. Μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της δεν θα παρακαλούσε τον ΠΟΥΤΙΝ και τον ΚΑΡΟΛΟ να παρευρεθούν στις επετειακές εκδηλώσεις. (Όταν δεν τούς ενθουσιάζει η ιδέα). Ο σεβασμός στην ιστορία επιβάλλει η τιμώμενη χώρα πρέπει να είναι η ΑΙΤΗ».
Μακάρι να αξιοποιηθεί…
Πληροφορούμαι ότι χθες θεάθηκαν στον χώρο της πρώην «Φωνής της Αμερικής» στο Δασοχώρι, ο Δήμαρχος Τοπείρου Θωμάς Μίχογλου μαζί με κάποιους υπαλλήλους του Υπουργείου Εσωτερικών. Αυτά λένε οι πληροφορίες μου, αλλά ωστόσο δεν γνωρίζουμε και τον λόγο της συγκεκριμένης επίσκεψης- ξενάγησης στην περιοχή. Ελπίζουμε να είναι στη βάση ανάδειξης και σωστής εκμετάλλευσης της «απείρου κάλους» συγκεκριμένης περιοχής και όχι στα πλαίσια μιας απλής καταγραφής της ΕΤΑΔ. Για το θέμα θα επανέλθω…
Μεγάλο πρόβλημα η διανομή με τα ΕΛΤΑ
Το θέμα με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία έχει ξεφύγει πλέον! Από την μία η εθελουσία έξοδος και από την άλλη η συρρίκνωση του προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες, έχουν σαν αποτέλεσμα την βραδεία εξυπηρέτηση του συναλλασσόμενου κοινού, με υπαλλήλους κουρασμένος και συγχρόνως απογοητευμένους να περιμένουν την ώρα και την στιγμή της εξόδου! Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα και την καθυστερημένη διανομή της «Θ» σε εκείνους τους συνδρομητές που την παραλαμβάνουν μέσω των ΕΛΤΑ. Αυτό όμως πρόκειται να διορθωθεί σύντομα, αφού ήδη προσλαμβάνουμε και δεύτερο διανομέα έτσι ώστε το σύνολο πλέον των συνδρομών μας να αποστέλλονται με ίδια μέσα… Για τους εκατοντάδες συνδρομητές εκτός Ξάνθης, εκεί πράγματι θα υπάρξει ένα πρόβλημα με τα ΕΛΤΑ, αλλά προσβλέπουμε να βρούμε και εκεί μία λύση με κάποιο ιδιωτικό ταχυδρομείο ή κάτι παρόμοιο στο μέλλον…
Μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι…
Ο εθελοντισμός σε όλες τις εκφάνσεις του (όταν πρόκειται για τον αγνό εθελοντισμό και όχι με σκοπιμότητες) πρέπει να επιβραβεύεται τουλάχιστον στο ηθικό σκέλος. Και δόξα τον Θεό, έχουμε πολλές ομάδες με εθελοντική δράση στην Ξάνθη. Πρόσφατα συνάντησα μια τέτοια ομάδα στην παραλία του Αη Γιάννη στα Άβδηρα, η οποία καθάριζε τον περιβάλλοντα χώρο συγκεντρώνοντας αρκετές σακούλες- γίγας με σκουπίδια. Περαστικός όντας με το αυτοκίνητό μου, διέκρινα ότι ανάμεσα στους εθελοντές ήταν και ο γνωστός δημοτικός σύμβουλος και εκδότης- βιβλιοπώλης της Ξάνθης Μιχάλης Σπανίδης. Ο οποίος Μιχάλης είναι γνωστός για την εθελοντική προσφορά του και την συμμετοχή του σε ομάδες με κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες. Μακάρι να υπάρξουν πολλοί μιμητές τέτοιων συμπολιτών μας.
Καλό Παράδεισο φίλε Παναγιώτη…
Γνώρισα τον Παναγιώτη Συρόπουλο αρκετές… δεκαετίες πριν και τον θεωρούσα πάντοτε ως ένα άνθρωπο ήπιων τόνων και με πολλές γνώσεις γύρω από τα ποδοσφαιρικά πράγματα και γενικότερα γύρω από το αθλητικό ρεπορτάζ. Βιοπαλαιστής και άριστος οικογενειάρχης (πληροφορούμαι ότι ήταν και ένας υποδειγματικός πατέρας), διακρίθηκε στον τομέα του και έκανε πολλούς φίλους, αλλά η ζωή και η «μοίρα» του επιφύλαξαν ένα αιφνίδιο και άδοξο τέλος. Ενώ όλα πήγαν καλά με την εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε εκτάκτως την περασμένη Παρασκευή, δυστυχώς η μετεγχειρητική εξέλιξη ήταν άσχημη και καθοριστική για την ζωή του. Ο Παναγιώτης έφυγε νεότατος και η ανακοίνωση της θλιβερής είδησης άφησε άφωνους χθες όσους τον γνώριζαν. Καλό ταξίδι φίλε Παναγιώτη και καλό Παράδεισο. Σε ότι αφορά την οικογένειά του, τα θερμά συλλυπητήρια απ’ όλη την οικογένεια της «Θ».
