Πού πας καλή μου;
Για ακόμη μία φορά η Ξάνθη μας έγινε βούκινο στο πανελλήνιο με την υπόθεση παράνομης κράτησης της ηλικιωμένης αλλοδαπής από νεαρό Ξανθιώτη. Σημειωτέον, ότι ο 30χρονος ήταν γνωστός στις αστυνομικές αρχές καθώς είχε εμπλακεί σε υποθέσεις ναρκωτικών και κλοπών στο παρελθόν… Και ερχόμαστε στο προκείμενο. Οι δυο εν λόγω γνωρίζονται στο διαδίκτυο και ο 30χρονος προσκαλεί την 79χρονη για να γνωριστούν καλύτερα (κάποιοι κάνουν λόγο για σύναψη σχέσης) και αυτή, με τα καλά της, ξεκινάει από τη Σουηδία να έρθει στην άλλη άκρη της Ευρώπης για να γνωρίσει έναν άντρα κατά 40 χρόνια νεότερο! Στο δια ταύτα: έχουν συμβεί τα… “Σόδομα και τα Γόμορρα” μέσα από το FB και γενικότερα από τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Περιπτώσεις που κατέληξαν σε αιχμαλωσίες, σε μαζικούς βιασμούς μέχρι και σε δολοφονίες! Και μετά απ’ όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν όσα διατείνονται κάποιοι μέσω αυτού του «διαβόλου» και ακολουθούν πιστά τις οδηγίες τους; Ευτυχώς η συγκεκριμένη περίπτωση είχε αίσιο τέλος. Συμπέρασμα: Θεωρείστε απριόρι ως ψέμα και δόλιο ό,τι πλασάρεται μέσω διαδικτύου από μη αναγνωρισμένες ιστοσελίδες και ιδιαίτερα από πρόσωπα αμφίβολης προέλευσης… Γιατί μπορεί να είστε εσείς το επόμενο θύμα…
Όχι άλλες “λεζάντες”…
Προς Μαριάνθη Μαλλιαρουδάκη, πρόεδρο του Ε.Β.Ε Ξάνθης: Αγαπητή Μαριάνθη, περιμέναμε περισσότερα πράγματα επί της ουσίας από εσένα… Καλές οι λεζάντες και οι φωτογραφίες, καλά και τα… ταγιέρ, οι εκλογές στα μεγάλα και τρανά όργανα της Αθήνας, αλλά επί της ουσίας δεν βλέπουμε κάποιο ουσιαστικό έργο… Όλα αυτά που ανέφερες απολογιστικά δεν μας λένε κάτι ή τουλάχιστον δεν ήταν κάτι περισσότερο που περιμέναμε σε σχέση με την διοίκηση του Μωραΐτη. Αντιθέτως… Ο κόσμος δεν ικανοποιείται με ευχολόγια και συμμετοχές σε πάνελς και σε τραπέζια… Οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις έχουν άλλα πιο ουσιαστικά προβλήματα που δεν λύνονται μόνο με την κατάθεση ενός υπομνήματος, που και αυτό είναι γνωστό το που θα καταλήξει… Το θέμα είναι να οργανωθούν σωστά οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες της Ξάνθης, να γίνουν συναντήσεις με όλους τους θεσμικούς εκπροσώπους και να αρχίσουμε σιγά-σιγά να διεκδικούμε ένα προς ένα αυτά που μας στέρησαν και αυτά που δικαιούμαστε… Δεν είδα για παράδειγμα να κινείται τίποτα για την εναλλακτική που υποτίθεται θα πρότειναν (και θα έδινε η κυβέρνηση Μητσοτάκη), αντισταθμιστικό από την περικοπή (από τον Τσίπρα) της επιδότησης κόστους εργασίας 12%… Αυτό πάει ξεχάστηκε! Τι να τα κάνω εγώ όλα αυτά όταν δεν υπάρχει ουσιαστικό κίνητρο για την περαιτέρω ανάπτυξη του επιχειρείν στην περιοχή μας; Περιμένουμε πρωτοβουλίες ουσίας και όχι τυπικότητες και ωραιάδες…
Κι εμείς περιμένουμε ανάπτυξη…
Θέλησα σήμερα να σκαλίσουμε την υπόθεση με τους αναπτυξιακούς φορείς της Περιφέρειας με αφορμή την πρόσφατη πρωτοβουλία των Επιμελητηρίων για τη δημιουργία ενός νέου δικού τους φορέα (αναλυτικό ρεπορτάζ στη σελίδα 7). Και αυτό όχι γιατί πίστεψα ότι πρόκειται να γίνει κάτι σοβαρό, αλλά γιατί θυμήθηκα εκείνη την ιστορία (παρωδία θα την έλεγα) με την λύση της ΔΕΣΜ-ΟΣ που είχε γίνει σήριαλ με την κόντρα των τότε Επιμελητηριακών (με επικεφαλής τον Τοψίδη) και της τότε Περιφέρειας (με επικεφαλής τον Μέτιο). Στη συνέχεια η προηγούμενη περιφερειακή αρχή δημιούργησε έναν αναπτυξιακό φορέα και όλοι έπεσαν να «φάνε» τον Χρήστο Μέτιο, γιατί έβαλε στη θέση του αντιπροέδρου έναν πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ και πιο συγκεκριμένα τον Σωκράτη Ξυνίδη. Αναλωθήκαμε με όλες εκείνες τις «παπαριές», αλλά δεν είδαμε ποτέ την ουσία, ότι δηλαδή συστάθηκε ένας φορέας και ότι προχώρησε τα πρώτα βήματα για την υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων. Στη συνέχεια άλλαξε η διοίκηση της Περιφέρειας οπότε όλα σταμάτησαν! Τώρα λέει, δημιουργείται ένας άλλος αναπτυξιακός φορέας από την Περιφέρεια και πάει λέγοντας . Μ’ αυτά και μ’ αυτά θα περίμενε κανείς να υπάρχουν δεκάδες αναπτυξιακά προγράμματα και ανάλογο ενδιαφέρον επενδυτών για την περιοχή μας, αλλά στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εμείς συνεχίζουμε να φαγωνόμαστε με το ποιος θα βάλει ποιον σε θέση διοικητικής εξουσίας…
Όλα τα άλλα… τα ακούω βερεσέ!
Σέβομαι απόλυτα και υπερθεματίζω όλα αυτά που καταμαρτυρούν θεσμικοί εκπρόσωποι και κάτοικοι της ορεινής Σταυρούπολης σήμερα στη “Θ”, αναφορικά με την νομοτελειακή κατάληξη της περιοχής που θα είναι η ερήμωση και η εγκατάλειψη αν συνεχιστεί έτσι όπως πάει σήμερα το πράγμα. Εκείνο όμως που θεωρώ σημαντικότερο όλων, δεν είναι οι δρόμοι και οι προσβάσεις (θεωρώ ότι είναι ικανοποιητικό για ορεινή περιοχή το οδικό δίκτυο σε σχέση με άλλες περιοχές), δεν είναι η πεζοδρόμηση της πλατείας της Σταυρούπολης (που και αυτό είναι σωστό να γίνει), δεν είναι οι εκδηλώσεις, οι πίτες και οι… γίδες! Εκείνο που προέχει, είναι να δοθούν ισχυρά κίνητρα σε νέες οικογένειες να μετακομίσουν στην περιοχή, αλλά και στις υπάρχουσες λιγοστές, να παραμείνουν στις εστίες τους. Και για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρξουν αρχικά ΔΟΥΛΕΙΕΣ… Και για να υπάρξουν δουλειές, θα πρέπει να προηγηθούν κίνητρα. Θα πρέπει να αρχίσουμε από εκεί, για να εγκατασταθεί ή να μετεγκατασταθεί μία επιχείρηση στην περιοχή και στη συνέχεια να συζητήσουμε για όλα τα άλλα. Όπως για παράδειγμα έγινε με τις χώρες που βρίσκονται στα βόρεια σύνορά μας, που έγιναν ξαφνικά αναπτυξιακά πρότυπα με ειδικά οικονομικά- φορολογικά καθεστώτα, κάτι ανάλογο πρέπει να γίνει και εκεί, αν πραγματικά θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει η ορεινή περιοχή της Σταυρούπολης… Διαφορετικά, θα μένουμε στις γιορτές και στα πανηγύρια και στη μιζέρια που εκ των πραγμάτων δημιουργείται στον τοπικό πληθυσμό…
