Πόσο ικανοποιημένοι είναι σήμερα οι «Δεν πληρώνω τα διόδια»;

Επτά χρόνια συμπληρώνονται από τις κινητοποιήσεις του 2011 Ν. Ανταμπούφης: «Καλά τα μέτρα αλλά αποσπασματικά…»

 

[box type=”info” align=”” class=”” width=””]Έχουν περάσει περίπου επτά χρόνια από την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011 οπότε και έκανε την δυναμική του εμφάνιση στην Ξάνθη το κίνημα «Δεν Πληρώνω τα Διόδια» με μία ενημερωτική δράση των πολιτών όπου προέβαλλε τις διεκδικήσεις του κινήματος απέναντι στις προθέσεις της τότε κυβέρνησης να τοποθετήσει τα πρώτα διόδια επί της Εγνατίας Οδού. Σε αυτά τα επτά χρόνια πολλά από εκείνα που προέβλεπαν, ως δυσοίωνο σενάριο, τα μέλη του κινήματος επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω: πέρα από τα διόδια στον Ίασμο και τη Νυμφόπετρα Θεσσαλονίκης είδαμε την πορεία να τοποθετούνται διόδια και στην Μουσθένη Καβάλας ενώ πρόσφατα αποφασίσθηκε και η τοποθέτηση τριών ακόμη διοδίων ανατολικά της Θεσσαλονίκης, στην Μέστη αλλά και την Καβάλα. Και αυτό σε ότι αφορά μόνον ένα κομμάτι της Εγνατίας από Έβρο μέχρι Θεσσαλονίκη. Παράλληλα προχωρά και η ιδιωτικοποίηση του αυτοκινητόδρομου με τις συζητήσεις να προχωρούν στην κατεύθυνση της παραχώρησής του για περίπου 35 χρόνια τουλάχιστον σε ιδιώτη που θα εκμεταλλεύεται και τα διόδια όπως είναι φυσικό. Από την άλλη πρόσφατη είναι η απόφαση του υπουργείου να προχωρήσει σε δύο ρυθμίσεις που είναι προς την κατεύθυνση των αιτημάτων που διατυπώθηκαν τότε. Το ένα είναι η θέσπιση εκπτώσεων σε μόνιμους κατοίκους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες όπως είναι τα άτομα με αναπηρία και οι άνεργοι. Το δεύτερο είναι η καθιέρωση αναλογικών διοδίων στους χρήστες ώστε οι πολίτες να πληρώνουν για τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούν σε αντίθεση με την πρακτική των μετωπικών διοδίων που συνεχίζει να εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα. Βέβαια αιτήματα όπως η οικονομική διαφάνεια, ο έλεγχος των εσόδων και η χρέωση στους πολίτες μόνο των αναγκαίων εξόδων για την συντήρηση του αυτοκινητόδρομου και την εξόφληση των δανείων που χρειάστηκαν για να κατασκευαστεί, καθώς και η διατήρησή του υπό κρατικό έλεγχο χωρίς να παραχωρηθεί σε ιδιώτες φαίνεται είτε να έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και από την κυβέρνηση είτε να έχουν αγνοηθεί τελείως υπό την πίεση και των δανειστών. Πόσο ικανοποιημένοι είναι λοιπόν οι άνθρωποι που τότε συμμετείχαν στο κίνημα αυτό, που στην πορεία βέβαια ατόνησε και σήμερα έχει πρακτικά εξαφανιστεί από τις ρυθμίσεις του υπουργείου Μεταφορών; Πόσο κοντά στις διεκδικήσεις τους είναι τα μέτρα που πάρθηκαν και που προβλέπεται α παρθούν ακόμη; Σε μια προσπάθεια να απαντήσει στα παραπάνω το μέλος της οργανωτικής επιτροπής του κινήματος στην Ξάνθη, κ. Νίκος Ανταμπούφης, σημειώνει πως: «Έγιναν αρκετά πράγματα προς την σωστή κατεύθυνση είναι η αλήθεια, άλλοτε υπό πίεση κι άλλοτε όχι, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Όμως μένουν ακόμη να γίνουν αρκετά πράγματα για να φτάσουμε εκεί που διεκδικούσαμε τότε με το κίνημα αυτό».[/box]

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

[box type=”info” align=”” class=”” width=””]Έχουν περάσει περίπου επτά χρόνια από την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011 οπότε και έκανε την δυναμική του εμφάνιση στην Ξάνθη το κίνημα «Δεν Πληρώνω τα Διόδια» με μία ενημερωτική δράση των πολιτών όπου προέβαλλε τις διεκδικήσεις του κινήματος απέναντι στις προθέσεις της τότε κυβέρνησης να τοποθετήσει τα πρώτα διόδια επί της Εγνατίας Οδού. Σε αυτά τα επτά χρόνια πολλά από εκείνα που προέβλεπαν, ως δυσοίωνο σενάριο, τα μέλη του κινήματος επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω: πέρα από τα διόδια στον Ίασμο και τη Νυμφόπετρα Θεσσαλονίκης είδαμε την πορεία να τοποθετούνται διόδια και στην Μουσθένη Καβάλας ενώ πρόσφατα αποφασίσθηκε και η τοποθέτηση τριών ακόμη διοδίων ανατολικά της Θεσσαλονίκης, στην Μέστη αλλά και την Καβάλα. Και αυτό σε ότι αφορά μόνον ένα κομμάτι της Εγνατίας από Έβρο μέχρι Θεσσαλονίκη. Παράλληλα προχωρά και η ιδιωτικοποίηση του αυτοκινητόδρομου με τις συζητήσεις να προχωρούν στην κατεύθυνση της παραχώρησής του για περίπου 35 χρόνια τουλάχιστον σε ιδιώτη που θα εκμεταλλεύεται και τα διόδια όπως είναι φυσικό. Από την άλλη πρόσφατη είναι η απόφαση του υπουργείου να προχωρήσει σε δύο ρυθμίσεις που είναι προς την κατεύθυνση των αιτημάτων που διατυπώθηκαν τότε. Το ένα είναι η θέσπιση εκπτώσεων σε μόνιμους κατοίκους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες όπως είναι τα άτομα με αναπηρία και οι άνεργοι. Το δεύτερο είναι η καθιέρωση αναλογικών διοδίων στους χρήστες ώστε οι πολίτες να πληρώνουν για τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούν σε αντίθεση με την πρακτική των μετωπικών διοδίων που συνεχίζει να εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα. Βέβαια αιτήματα όπως η οικονομική διαφάνεια, ο έλεγχος των εσόδων και η χρέωση στους πολίτες μόνο των αναγκαίων εξόδων για την συντήρηση του αυτοκινητόδρομου και την εξόφληση των δανείων που χρειάστηκαν για να κατασκευαστεί, καθώς και η διατήρησή του υπό κρατικό έλεγχο χωρίς να παραχωρηθεί σε ιδιώτες φαίνεται είτε να έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και από την κυβέρνηση είτε να έχουν αγνοηθεί τελείως υπό την πίεση και των δανειστών. Πόσο ικανοποιημένοι είναι λοιπόν οι άνθρωποι που τότε συμμετείχαν στο κίνημα αυτό, που στην πορεία βέβαια ατόνησε και σήμερα έχει πρακτικά εξαφανιστεί από τις ρυθμίσεις του υπουργείου Μεταφορών; Πόσο κοντά στις διεκδικήσεις τους είναι τα μέτρα που πάρθηκαν και που προβλέπεται α παρθούν ακόμη; Σε μια προσπάθεια να απαντήσει στα παραπάνω το μέλος της οργανωτικής επιτροπής του κινήματος στην Ξάνθη, κ. Νίκος Ανταμπούφης, σημειώνει πως: «Έγιναν αρκετά πράγματα προς την σωστή κατεύθυνση είναι η αλήθεια, άλλοτε υπό πίεση κι άλλοτε όχι, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Όμως μένουν ακόμη να γίνουν αρκετά πράγματα για να φτάσουμε εκεί που διεκδικούσαμε τότε με το κίνημα αυτό».[/box]

Ν. ΑΝΤΑΜΠΟΥΦΗΣ: «ΚΑΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΛΛΑ… ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ»

ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΑΜΠΟΥΦΗΣ[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]Από την πλευρά του ο κ. Ανταμπούφης τόνισε ότι: «Θεωρώ ότι αυτού του είδους τα μέτρα βρίσκονται στην σωστή κατεύθυνση, εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό εκείνη την μερίδα του πληθυσμού που καθημερινά είναι υποχρεωμένη να μετακινείται για τις υποχρεώσεις της σε τοπικό επίπεδο ενώ είναι και μέτρα που δείχνουν ευαισθησία απέναντι σε ομάδες συμπολιτών μας για τους οποίους η ανάγκη μετακίνησης έχει να κάνει με λόγους υγείας ή είναι απαραίτητη και το κόστος μετακίνησης είναι μεγάλο λόγω οικονομικής κατάστασης. Παρόλα αυτά τα μέτρα μπορούν να χαρακτηριστούν και από αποσπασματικότητα γιατί ακριβώς δεν αφορά όλους τους συμπολίτες μας ούτε βάζει τομή στο ζήτημα των διοδίων, ιδιαίτερα με την μορφή των μετωπικών διοδίων που υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Γνωρίζουμε τον σχεδιασμό για τα αναλογικά διόδια αλλά και εκεί θα πρέπει να γίνει ένας ευρύς διάλογος τόσο με τις τοπικές κοινωνίες όσο και με τις ειδικές ομάδες που ανέφερα και πριν. Νομίζω ότι αυτή είναι μία μεταβατική περίοδος για το ζήτημα αυτό και δεν μπορούμε να πούμε πολλά περισσότερα. Όμως θέλω να πω ότι θα πρέπει να δούμε με προσοχή και μοντέλα άλλων χωρών ώστε να λειτουργήσουν στην κατεύθυνση εξάλειψης των διοδίων τουλάχιστον για τις εσωτερικές μετακινήσεις. Να αντιμετωπιστεί δηλαδή ολόκληρη η χώρα σαν μία ενότητα όπου το βάρος της συμμετοχής στην συντήρηση του οδικού δικτύου να πέφτει στους διερχόμενους μιας και οι μόνιμοι κάτοικοι αυτής της χώρας, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, συνεισφέρουν αυτή τη στιγμή στην συντήρηση του οδικού της δικτύου».[/box]