Πώς «τόλμησες» Δήμαρχε Αβδήρων;
Πώς τόλμησες Γιώργο Τσιτιρίδη και ενέταξες το έργο βελτίωσης αγροτικού δρόμου αγροκτήματος Γενισέας προϋπολογισμού 640 χιλιάδων ευρώ στο πρόγραμμα “Αντώνης Τρίτσης”; Έκανες προηγουμένως διαβούλευση με τους δημότες σου; Θα βάλεις υποθήκη ολόκληρο τον Δήμο σου στο “παρακαταθηκών” για να υλοποιήσεις ένα τέτοιο το έργο… σα δε ντρέπεσαι! Τα ίδια έκανες και με το προηγούμενο πρόγραμμα (Φιλόδημος) και ενέταξες έργα πολλών εκατομμυρίων και άρα υποθήκευσες όλο το Δήμο Αβδήρων… Μέχρι και τα σπίτια των δημοτών σου! Αυτές τις μαλ….. προφανώς θα πουν και όσοι αναθεματίζουν τον Καμαρίδη και τη ΔΕΥΑΞ για τα έργα που ενέταξε στο Αντώνης Τρίτσης για την αναβάθμιση του δικτύου ύδρευσης προς όφελος των Ξανθιωτών… Εκτός κι αν είναι άλλο πρόγραμμα το Τρίτσης του Δήμου Αβδήρων ή του Δήμου Τοπείρου και εντελώς διαφορετικό αυτό της ΔΕΥΑ Ξάνθης. Γελάνε φυσικά και τα μουστάκια του Γιώργου Τσιτιρίδη (που δεν έχει) αλλά και του κολλητού τους Θωμά Μίχογλου με αυτά που διαβάζουν και ακούνε τα αυτάκια τους… Και φυσικά η ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑ, η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ και η ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ συνεχίζουν να προκαλούν τη νοημοσύνη του κόσμου… Θα μου πείτε ποιου κόσμου; Λέμε τώρα…
Επιδοκιμάζουν τους… τραμπουκισμούς!
Αμ η άλλη “αλητεία”, να βγαίνουν κάποιοι δηλαδή και ούτε λίγο ούτε πολύ να επιδοκιμάζουν τους τραμπουκισμούς και το επεισόδιο που συνέβη προχθές μέσα στο Δημαρχείο εναντίον του Δημάρχου Μανώλη Τσέπελη… Και όχι μονάχα αυτό αλλά να επικρίνουν δημόσια και τον Πασχάλη Λύρατζη (αυτός καλά να πάθει και ας πρόσεχε) που βγήκε θαρραλέα και καταδίκασε την πράξη… Είναι οι ίδιοι που και πάλι δικαιολόγησαν την επίθεση και τους προπηλακισμούς που δέχτηκε προ τριετίας περίπου ο Μανώλης Φανουράκης από συγγενικό πρόσωπο του τότε αντιδημάρχου! Και ο κόσμος βλέπει και ο κόσμος κρίνει…
Όλοι πρέπει να αξιολογούνται…
Θεωρώ ότι το καταλαβαίνουν και οι ίδιοι οι “δημόσιοι” πως κάθε φορά πού μπαίνει σαν θέμα σε απεργιακές κινητοποιήσεις η “αξιολόγηση” προκαλείται βάναυσα η κοινή γνώμη… Και πόσο μάλλον όταν πρόκειται για απεργία εκπαιδευτικών σε μία περίοδο σαν και αυτή που διανύουμε τα τελευταία δύο χρόνια όπου και η μισή διδακτική ώρα είναι πλέον το ζητούμενο, καθόσον έχουν χαθεί άπειρες ώρες μάθησης και συγχρόνως ώρες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς… Είναι γνωστό ότι η σιγουριά της μονιμότητας στο δημόσιο και η μη αξιολόγηση των υπαλλήλων όλων των βαθμίδων αποτελεί τη βασική αιτία για την κρατούσα αντίληψη περί ελληνικού δημοσίου (που δεν είναι και η καλύτερη). Συγχρόνως δημιουργεί και υπαλλήλους δύο ταχυτήτων, εκείνους δηλαδή πού χτυπάνε μύγες στην υγειά των άλλων κορόιδων που δουλεύουν διπλά και για εκείνους… Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει στο δημόσιο οι υπάλληλοι να έχουν «παντρευτεί» τις θέσεις τους άσχετα με το αν αποδίδουν ή όχι ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει στον ιδιωτικό τομέα… Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κο Μπαντίκο, ο οποίος εκτός από Περιφερειακός Δ/ντής, είναι και ο ίδιος εκπαιδευτικός, όμως… χωρίς παρωπίδες.
Ναι μεν, αλλά…
Διαβάζοντας την χθεσινή στήλη αναφορικά με το μείζον πρόβλημα μείωσης του Ελληνικού πληθυσμού (δημογραφικό) τακτικός αναγνώστης της «Θ», μου τηλεφώνησε για να συμφωνήσει –σε πρώτη φάση- σε ότι αφορά τα κίνητρα που θα πρέπει να δοθούν για την στήριξη των πολυτέκνων οικογενειών ώστε να βρουν μιμητές. Ωστόσο ο ίδιος διευκρίνισε πως αυτό θα πρέπει να γίνει για τις οικογένειες που θα τεκνοποιήσουν για να μεγαλώσουν την Ελλάδα, μεγαλώνοντας σωστά και ισόρροπα τα παιδιά τους και όχι με την μόνιμη στήριξη κάποιων «οικογενειών» σε οικισμούς στυλ Δροσερού, όπου κάποιοι τεκνοποιούν για να βγάλουν τα παιδιά στη ζητιανιά και να καρπούνται οι ίδιοι τα επιδόματα. Κοντολογίς, να υπάρχει άμεσος έλεγχος των επιδοτήσεων από κοινωνικούς λειτουργούς και να διερευνάται και η ανταποδοτικότητά τους. Αυτά –μου είπε- συμβαίνουν σε νοικοκυρεμένα κράτη και αυτά πρέπει να συμβούν και στην χώρα μας… Και σπεύδω να συμφωνήσω απόλυτα μαζί του…
