Ποια ήταν η «επιτυχία»;
Ολοκληρώθηκε ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ η συνάντηση,-σύσκεψη των φορέων της Ξάνθης με το κυβερνητικό κλιμάκιο που ήρθε στην πόλη μας την περασμένη Πέμπτη για να συζητήσει με τους εκπροσώπους μας τα περί ανάπτυξης της περιοχής μας! Δεν ξέρω πως θεωρούν ορισμένοι το ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, αν κρίνουν δηλαδή από αυτά που ακούστηκαν από τους φορείς ή από αυτά που ειπώθηκαν από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους! Εκτός αν θεωρείται «επιτυχία» το γεγονός ότι δεν έπεσε… «μπουνίδι» κατά τη διάρκεια της συζήτησης (χαριτολογώ βέβαια)! Προσωπικά θα θεωρούσα επιτυχημένη μια τέτοια συνάντηση εκ του αποτελέσματος, το οποίο όμως θα αργήσει πολύ να διαφανεί… αν διαφανεί ποτέ! Το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι κυβερνητικοί είπαν πολλά περισσότερα από αυτά που άκουσαν με προβληματίζει… Αν κρίνω από αυτά που είπαν ότι έδωσαν στην περιοχή (επενδύσεις, αποζημιώσεις κλπ), τότε ίσως θεωρηθεί ότι… και πολλά μας έδωσαν και τι ζητάμε παραπάνω; Αν πάλι άκουσαν και συμφώνησαν με αυτά που οι τοπικοί φορείς τους κατέθεσαν ως προβλήματα και προβληματισμούς, αυτό θα αποτυπωθεί από την βραχυπρόθεσμη συνέχεια που θα έχει η όλη ιστορία. Κατά πόσο δηλαδή θα δεχθούν τους φορείς στα υπουργεία τους να συζητήσουν περαιτέρω τα θέματα και τα προβλήματα και κατά πόσο θα είναι διαθέσιμοι να τα λύσουν… Άρα λοιπόν, σε πρώτη φάση κρατάμε μικρό καλάθι, περιμένοντας να δούμε τη συνέχεια…
Μπορεί να αλλάξει το καθεστώς ή… τζάμπα κόπος;
Εγώ όμως δεν έμεινα εδώ… Θέλησα να δώσω και συνέχεια στο κατά πόσο όλα αυτά που ακούστηκαν ή τουλάχιστον κάποια από αυτά, μπορεί να έχουν μια τύχη στο άμεσο, έμμεσο ή απώτερο μέλλον… Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον ΟΦΥΠΕΚΑ, τον φορέα δηλαδή που είναι αρμόδιος για τις συνθήκες που διέπουν την παραλιακή περιοχή μας… Μετά και από το τελευταίο προεδρικό διάταγμα που ουσιαστικά ενταφιάζει τα ΠΑΝΤΑ σε ότι αφορά τις ανθρώπινες παρεμβάσεις (υποδομές, επενδύσεις, κλπ) στο συγκεκριμένο χώρο. Σκοπός της επικοινωνίας μου αυτής, ήταν να διακρίνω αν υπάρχει έστω και μία στο εκατομμύριο πιθανότητα να αλλάξει το καθεστώς και να μπορέσουν να γίνουν πράξη όλα αυτά που πρότειναν, τόσο οι δύο παραθαλάσσιοι Δήμαρχοι (Αβδήρων και Τοπείρου) όσο και ο Ξανθιώτης βουλευτής της Ν.Δ (δρόμοι, λιμάνια, ιδιωτικές επενδύσεις κλπ). Ετοίμασα μία σειρά από ερωτήσεις-διευκρινήσεις, τις οποίες θέλησε η διοίκηση του ΟΦΥΠΕΚΑ να τις έχει και εγγράφως για να μας απαντήσει. Γιατί, αν όλα αυτά ειπώθηκαν και ακούστηκαν απλά για να «γεμίσει» το πρόγραμμα της συνάντησης, τότε για ακόμη μια φορά χάσαμε τον χρόνο μας… Αν όμως υπάρχει έστω και μία μικρή πιθανότητα να τροποποιηθεί το όλο πλαίσιο, να αλλάξουν δηλαδή οι ζώνες των συνθηκών (Ramsar, Natura κλπ) και να μπορέσει να επιτραπεί η παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα σε ένα αποδεκτό βαθμό, τότε πολύ σωστά έγινε ότι έγινε. Επιφυλάσσομαι λοιπόν…
Μένουμε μόνον στις εκδηλώσεις…
Ο Δήμος Ξάνθης, το Επιμελητήριο και οι εμποροεπαγγελματίες διοργανώνουν σήμερα μια εκδήλωση για την προσβασιμότητα στην Ξανθιώτικη αγορά. Ουδείς διαφωνεί ότι είναι μια καλή ευκαιρία να αποτυπωθεί το πρόβλημα που έτσι και αλλιώς υπάρχει εδώ και χρόνια. Πόσες φορές όμως έγιναν ανάλογες εκδηλώσεις για το ίδιο θέμα και πόσες φορές άλλαξε η υφιστάμενη κατάσταση που καθιστά την πόλη μας μια εχθρική πόλη για τους πεζούς και ιδιαίτερα για τα ΑΜΕΑ, τις μανούλες με τα καροτσάκια κλπ, κλπ… Κοντολογίς,, τι να τη κάνω ακόμα μια εκδήλωση όπου θα ειπωθούν και θα ακουστούν τα ίδια και τα ίδια, από τη στιγμή που δεν έχουμε ελεγχόμενη στάθμιση, δεν έχουμε δημοτικούς αστυνομικούς, δεν έχουμε πεζή τροχαία, δεν έχουμε ειδικά μπουτόν στα φανάρια για τους τυφλούς, δεν υπάρχουν ράμπες σε όλα τα καταστήματα και τις υπηρεσίες κλπ. Θεωρώ ότι μόνο με εκδηλώσεις δεν πάμε παρακάτω… Απλά, θεωρούμε ότι κάτι κάνουμε και εμείς, χωρίς στην ουσία να κάνουμε τίποτα απολύτως! Και για να το τελειώνω το μουχαμπέτι… Προχωρήστε επιτέλους στο δια ταύτα και αφήστε τις συναντήσεις, τις εκδηλώσεις, τις ημερίδες και όλα αυτά τα οποία γίνονται απλά για να γίνονται (για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας δηλαδή)!
Τα αγνά και τα… ανθυγιεινά
Φιλοξενώντας σήμερα το σχετικό ρεπορτάζ για το περίφημο Ξανθιώτικο παγωτό που παρασκευάζεται με αγνά υλικά στα ζαχαροπλαστεία της Ξάνθης, (εν προκειμένω στο γνωστό ζαχαροπλαστείο ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ), ήθελα να δώσω και μια μικρή συνέχεια στην χθεσινή στήλη αναφορικά με το τυποποιημένο παγωτό που είναι σχεδόν καθημερινή λιχουδιά, ιδιαίτερα για τα παιδιά μας… Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για ένα παγωτό που παρασκευάζεται την ίδια ημέρα της κατανάλωσης, άντε το πολύ την προηγούμενη… Στη δεύτερη περίπτωση (του τυποποιημένου), μιλάμε για ένα τρόφιμο που παρασκευάζεται… μήνες πριν την κατανάλωσή του και περιέχει άπειρα συντηρητικά. Εκεί που ήθελα να σταθώ είναι το πώς ελέγχονται τέτοιου είδους τα τυποποιημένα εδέσματα, στο κομμάτι που αφορά στα συστατικά παρασκευής τους και τα συντηρητικά στοιχεία που εμπεριέχονται σε αυτά; Είναι δυνατόν από τη μία να μας λένε ότι υπάρχουν καρκινογόνα στοιχεία («έψιλον» κλπ) και από την άλλη να επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνησή τους και πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γλυκίσματα, τρόφιμα και ποτά που καταναλώνονται ιδιαίτερα από μικρές ηλικίες; Θα μου πείτε πως είναι στο δικό μας χέρι να τα αγοράσουμε ή να τα αγνοήσουμε…
