Περί του «12%» ο λόγος…
Στην αρχή εκφράσαμε την ευαρέσκειά μας… Όσο περνούσε ο καιρός εκφράσαμε την ανησυχία μας… Όταν πέρασε το πρώτο εξάμηνο εκφράσαμε την απογοήτευσή μας… Ένα χρόνο μετά εκφράζουμε την ΟΡΓΗ μας είτε μεμονωμένα, είτε θεσμικά (δια του προέδρου του Επιμελητηρίου), αλλά ωστόσο ακόμη περιμένουμε να γίνουν οι περιβόητοι συμψηφισμοί με την οφειλούμενη από το κράτος επιδότηση κόστους εργασίας που ήταν και πετσοκομμένη στις περισσότερες περιπτώσεις κατά 70-80%! Και ΝΑ τα δελτία τύπου και ΝΑ οι παρεμβάσεις στους υπουργούς και ΝΑ οι παρεμβάσεις στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά μετά απ’ όλα αυτά… φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Το άλλο «μυστικό» που προφανώς οι περισσότεροι δικαιούχοι δεν το έχουν «συλλάβει», είναι ότι ακόμη και αυτά τα χρήματα που υποτίθεται ΘΑ συμψηφιστούν, στο τέλος εκτός του ότι πηγαίνουν κατευθείαν στο δημόσιο με βάση τις οφειλές ή τις μελλοντικές οφειλές των δικαιούχων, καταχωρούνται και στα «έσοδα» των δικαιούχων και άρα φορολογούνται ως τέτοια. Και υπ’ αυτή την έννοια κουτσουρεύοντας τα κουτσουρεμένα που είχαν προηγουμένως ήδη κουτσουρευτεί, ωστόσο ακόμη περιμένουμε να γίνουν οι συμψηφισμοί! Και μετά απ’ όλα αυτά σου λέει ότι ευεργετήθηκαν κιόλας οι Θρακιώτες μεταποιητές! Τρομάρα τους και τρομάρα μας ΟΛΟΥΣ!
Και περί της ενίσχυσης του περιφ. τύπου…
Το ίδιο συνέβη και με το υποτιθέμενο πρόγραμμα στήριξης του περιφερειακού τύπου. Εξαγγέλθηκε και εκδόθηκε μάλιστα το σχετικό ΦΕΚ και όλοι θεώρησαν ότι τα «κονομήσαμε» πάλι εμείς οι επιχειρηματίες τύπου! Ποια είναι η αλήθεια; Ότι το ποσό πήγε κατευθείαν στον ΕΔΟΕΑΠ για να καλύψει το απαράδεκτο ΧΑΡΑΤΣΙ που μας επιβλήθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια (2% επί του τζίρου) χωρίς καμία ανταποδοτικότητα, απλά και μόνο για να στηριχθεί ένα ασφαλιστικό ταμείο από το πουθενά που καμία σχέση δεν είχε με τον κλάδο μας! Και ενώ προσφύγαμε μέχρι και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ωστόσο ήρθε το πρόγραμμα στήριξης περιφερειακού τύπου για να καλύψει το «νταβατζηλίκι» στην ουσία απευθείας στον ΕΔΟΕΑΠ κι εκείνο μέχρι τέλη του 2020, γιατί από 1/1/21 συνεχίζει να μας καταλογίζεται κανονικά, το οποίο καλούμαστε φυσικά να πληρώσουμε από την τσέπη μας!
Οι «προηγούμενοι» ήταν… χειρότεροι!
Θέλω να πω με όλα αυτά το πώς ακούγεται μία εξαγγελία και η έναρξη ενός προγράμματος οικονομικής στήριξης και πως καταλήγει στο φινάλε ή καλύτερα σε ποιες τσέπες καταλήγει και ποιοι βγαίνουν ωφελημένοι! Γι’ αυτό θα το ξαναπώ πως δεν πρέπει να βιαζόμαστε να εκφράζουμε ευαρέσκεια και να απευθύνουμε «ωσαννά» πριν δούμε να φθάνει το όποιο βοήθημα απευθείας στην τσέπη του πραγματικού δικαιούχου… Και για να μην είμαστε αγνώμονες, αν τα χώνουμε σήμερα στην παρούσα κυβέρνηση που υπ’ αυτές τις συνθήκες δίνει το 12% (λέμε τώρα), η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν το έδινε, αλλά το περιέκοπτε με ένα ιδιαίτερα φασιστικό τρόπο στο 100%. Συμπέρασμα; Είτε στην μία περίπτωση, είτε στην άλλη, το χρήμα δεν φτάνει στις τσέπες μας κι ας χρεωνόμαστε προγράμματα στήριξης που αφήνουν εντυπώσεις σε κάποιους αδαείς που με την σειρά τους κάνουν λόγο για «βολέματα» των επιχειρήσεων του τύπου.
Ναι μεν, αλλά…
Πανηγυρίζει η φίλη μου η Έλενα (Ροφαέλα) για τις προκηρύξεις επτά θέσεων ειδικευμένων γιατρών στο Νοσοκομείο Ξάνθης και θα συμφωνήσω ότι είναι μια επιτυχία της. Ωστόσο γνωρίζει η ίδια καλύτερα απ’ όλους ότι από την προκήρυξη μέχρι που να στελεχωθούν οι κενές θέσεις με τους εν λόγω γιατρούς θα πρέπει να μεσολαβήσει ένα ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα και ΑΝ… Εκτός του ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει συμμετοχή σε τέτοιου είδους προκηρύξεις από επιστήμονες, καθόσον οι προϋποθέσεις και οι οικονομικές απολαβές είναι απαγορευτικές, ωστόσο χρειάζονται και πολλοί μήνες (σε πολλές περιπτώσεις πάνω από ένα χρόνο) για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, να γίνουν οι προσλήψεις και να εμφανιστούν οι γιατροί. Για το ίδιο ακριβώς επαίρονταν και οι προηγούμενες διοικήσεις μηδεμιάς εξαιρουμένης με όλες τις κυβερνήσεις, κάθε φορά που πετύχαιναν την προκήρυξη θέσεων γιατρών.
Λέμε όχι στην συγχώνευση του νοσοκομείου μας
Στο ρεζουμέ, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο και τα νοσοκομεία παραμένουν υποστελεχωμένα και οδηγούνται σε αφανισμό! Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Να αναθεωρηθεί εξαρχής το σύστημα προσλήψεων και να συντομευθούν οι χρόνοι για την στελέχωση των νοσοκομείων, σε μία περίοδο που απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε η αμεσότητα στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια περίθαλψη. Και επειδή το πάνε φιρί-φιρί το μουχαμπέτι για συγχώνευση νοσοκομείων με αποστολή των περιστατικών σε γειτονικά, θα πρέπει να ξέρουν ότι εκεί θα βρουν σθεναρή την αντίσταση των τοπικών κοινωνιών (οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν το αποφασίσει) και το πολιτικό κόστος θα είναι τεράστιο. Δεν ξέρω πως σκέφτεται ο νέος υπουργός Υγείας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά ας τα λάβουν σοβαρά όλα αυτά υπόψη κι ας πράξουν κατά συνείδηση…
Σπάζουν και «ρημάζουν» ανενόχλητα!
Προς αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών Δήμου Ξάνθης, Γιάννη Ζερενίδη: Φίλτατε Γιάννη, νομίζω ότι γνωρίζεις το τι συμβαίνει ακριβώς στις παιδικές χαρές και ιδιαίτερα στην παιδική χαρά της Κυψέλης (Οδυσσέως με Ζαλόγγου γωνία), όπου έχουν σημειωθεί και ατυχήματα, ευτυχώς με ελαφρείς τραυματισμούς παιδιών. Θα πρέπει όμως επιτέλους ο Δήμος να καθορίσει τους «δικαιούχους χρήστες» των παιδικών χαρών και να επιτηρεί την ασφάλειά τους! Δεν φτάνει μόνο μια πιστοποίηση και ένα ISO, αλλά θέλει καθημερινή παρουσία ανθρώπων που θα επιτηρούν την λειτουργία τους… Καθημερινά γινόμαστε αυτόπτεις μάρτυρες ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΩΝ παιδικών χαρών (που πληρώνουν οι Ξανθιώτες φορολογούμενοι) από ηλικίες που δεν συνάδουν με τους χώρους, οι οποίες όμως τους ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ εκτοπίζοντας και εξοστρακίζοντας τα βρέφη και τα παιδιά για τα οποία υποτίθεται λειτουργούν οι παιδικές χαρές. Νεαροί από 12-16 ετών μπουκάρουν μέσα, σπάζουν και ρημάζουν, με κίνδυνο να… σκοτωθούν μεταξύ τους και κανένας δεν μπορεί να παρέμβει! Μ’ αυτά και μ’ αυτά οι μάνες με τα μωρά και τα παιδάκια αποχωρούν για να ακολουθήσουν βανδαλισμοί και λεηλασίες σχεδόν κάθε βράδυ! Κατά τ’ άλλα, η αντιπολίτευση ζητάει πιστοποιήσεις και υποσχετικές ασφάλειας στις παιδικές χαρές!
