Ο Στ. Γιαννακίδης και οι «τέσσερις»..
Με πολιτικούς όρους η αποκλειστική συνέντευξη του Στάθη Γιαννακίδη στην «Θ» που δημοσιεύεται σήμερα πρωτοσέλιδα, αναφορικά με την κίνηση των τεσσάρων της αντιπολίτευσης στον Δήμο Ξάνθης. Αφενός τα «χώνει» στον Μανώλη Τσέπελη καταλογίζοντάς τον έλλειμμα έργου στα πρώτα δύο χρόνια της διοίκησής του, αλλά παράλληλα εντοπίζει και τα σημεία που πρέπει να προσεχθούν από τους επίδοξους υποψήφιους δημάρχους (και εν προκειμένω από τον Σάββα Μελισσόπουλο) ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον προγραμματισμό έργων και δράσεων που δεν θα πρέπει να παραμείνει σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά να είναι έτοιμος για εφαρμογή στην πράξη αν και εφόσον καταφέρει να νικήσει στις εκλογές του 2023. Βέβαια ο πρώην υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ τα «χώνει» και στους περιστασιακούς «κοπτόμενους» της αριστεράς και κατά διαστήματα όλων των πολιτικών πτερύγων που πέρασαν από τις κυβερνήσεις, αλλά αυτό έχει να κάνει με τον ίδιο και εκείνους και είναι κάτι που δεν με αφορά γι’ αυτό και το προσπερνάω!
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα…
Σε ότι αφορά την κίνηση αυτή καθ’ αυτή (των τεσσάρων εννοώ) ήδη άρχισε να αντιμετωπίζει τις πρώτες δυσκολίες σε ότι αφορά τους υποψηφίους δημοτ. συμβούλους, αφού θα πρέπει να μειωθούν δραματικά σε σχέση με εκείνους του 2019… Φανταστείτε δηλαδή ότι από 60-70 υποψηφίους ο κάθε συνδυασμός, ότι θα πρέπει να πέσει στο ¼ ή αν πάει αναλογικά πολύ λιγότερους για τους δύο μικρότερους –ιδιαίτερα- συνδυασμούς (Χατζηθεοδώρου και Λύρατζη)… Επίσης θα πρέπει τα δύο επόμενα χρόνια της θητείας τους να συμπεριφέρονται ενιαία και να συντάσσονται με τις απόψεις του «αρχηγού» (βλέπε Σάββας Μελισσόπουλος). Κατά πόσο λοιπόν θα γίνει κατορθωτό κάτι τέτοιο όταν (επαναλαμβάνω) στο μεσοδιάστημα θα έχουμε και εθνικές εκλογές;
Προτιμούν την ταλαιπωρία και το… «πάστωμα»!
Ιδιαίτερα εύστοχο το άρθρο του Δημήτρη Γκαγκαλίδη υπό τον τίτλο «Ένα Ξανθιώτικο δημόσιο ‘κολλέγιο’… στον Εχίνο»… Όπως επίσης εύλογα και τα ερωτήματα που θέτει, πως είναι δυνατόν να μην προτιμούν το συγκεκριμένο σχολείο οι μαθητές του Εχίνου και των γύρω περιοχών (μάλλον οι γονείς τους) και να προτιμούν την απίστευτη ταλαιπωρία, αλλά και τα έξοδα, τον συνωστισμό και το «πάστωμα» μέσα σε ένα ερείπιο της πόλης (ιδιωτικό μειονοτικό γυμνάσιο- λύκειο), όπου συν τοις άλλοις απαιτεί και δύο ώρες (τουλάχιστον) επιπλέον καθημερινά για να πηγαινοέρχονται με όλες τις καιρικές συνθήκες! Κοινό μυστικό βέβαια το γιατί γίνεται όλο αυτό και τι υπάρχει πίσω από όλο αυτό… Όσα δημόσια σχολεία κι αν γίνουν λοιπόν στην ορεινή περιοχή των πομακοχωριών, οι καθοδηγούμενοι από το τουρκικό προξενείο συμπολίτες μας μουσουλμάνοι θα συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον απερίγραπτο τρόπο θυσιάζοντας δυστυχώς και όλα αυτά που προανέφερα αναφορικά με τις συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών τους. Δυστυχώς…
Την «πληρώνει» (και) η Ξάνθη…
Συνεχίζει «καταπράσινη» η Ξάνθη και με ελάχιστα κρούσματα η Περιφέρεια ΑΜ-Θ σε σχέση με την νέα έξαρση κρουσμάτων στην επικράτεια. Όμως και πάλι τα νέα μέτρα αφορούν οριζόντια για όλη την επικράτεια και όχι μόνο για τις περιοχές όπου παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων, σε αντίθεση με αυτά που διέρρεαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Από αύριο λοιπόν μόνο καθήμενοι στην διασκέδαση και μόνο με το ποσοστό κάλυψης που προβλέπεται σε κάθε περίπτωση, ενώ την ίδια στιγμή οι ουρές των όρθιων στις τράπεζες, στα σούπερ μάρκετ, στις αστικές συγκοινωνίες (ιδιαίτερα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα) μεγαλώνουν επικίνδυνα. Πάντως είναι αλήθεια ότι περιμέναμε ένα καλύτερο καλοκαίρι φέτος, αλλά όπως πάει το πράγμα, σε πολλά αρχίζει να μας θυμίζει το περσινό και πολύ φοβάμαι πως μέχρι το τέλος της περιόδου θα πάμε και στα χειρότερα! Το «τι παίζει» πίσω απ’ όλη αυτή την ιστορία και το ποιος ή ποιοι ευθύνονται περισσότερο, είναι κάτι που θα το γράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, όταν εμείς ίσως δεν θα υπάρχουμε πλέον…
