Ο νόμος είναι… νόμος, αλλά χρειάζεται και διακριτικότητα…
Η αντικειμενική και «ισόνομη» προσέγγιση στο θέμα των παραπτωματιών αναφορικά με τα προβλεπόμενα μέτρα για τον κορωνοϊό, είναι σαφώς το ζητούμενο… Δεν είναι δυνατόν από την μία να παρατηρείται ασφυξία και ιδιαίτερα τις ημέρες και ώρες αιχμής σε κάποια καφέ μπαρ και να μην υπάρχει καμία εποπτεία και την ίδια στιγμή σε κάποια άλλα καταστήματα να καραδοκεί ο έλεγχος, τη στιγμή που κάποιος εργαζόμενος θα κατεβάσει για λίγο την μάσκα του να πάρει μια ανάσα που λέει ο λόγος… Και επειδή τα πρόστιμα δεν είναι απλά τσουχτερά, αλλά εξοντωτικά, θα πρέπει να ελεγκτικά όργανα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά, γιατί είναι και θέμα συνείδησης… Πόσο ήσυχα δηλαδή θα πάει να κοιμηθεί ένας αστυνομικός που θα επιβάλει ένα πρόστιμο των 300 ευρώ ή και των 3-5 χιλιάδων ευρώ αντίστοιχα σε εργαζόμενο και σε επαγγελματία για μια μικρή παρασπονδία που θα πρέπει ανθρώπινα να δικαιολογηθεί. Είπαμε ο νόμος είναι νόμος, αλλά απαιτείται και διακριτικότητα…
Που να «περισσέψουν» αστυνομικοί για την ασφάλειά μας
Τελικά παραπονιόμαστε για την απουσία της αστυνομίας μέσα και έξω από την πόλη… Εκτός από τους παράνομους μετανάστες και τους ελέγχους για τον κορωνοϊό, πληροφορούμαστε από τον Έβρο ότι αστυνομικές δυνάμεις λέει, θα στείλουν και όλες οι διευθύνσεις της Θράκης στο ΚΥΤ Φυλακίου (θέμα που θίγει με ρεπορτάζ σήμερα η «Θ» στη σελίδα 5), ενώ την ίδια στιγμή από την Καβάλα ενημερωνόμαστε ότι συνεχίζει η Δ.Α Ξάνθης να στέλνει κλιμάκιο αστυνομικών και στα «Πετρέλαια Καβάλας», όπου ακόμη καθώς φαίνεται δεν ησύχασαν τα πράγματα με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ήταν δηλαδή στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος, όπως λέει και η παροιμία! Αν προσθέσουμε όλους αυτούς τους αστυνομικούς που είτε απασχολούνται, είτε επικουρούν σε θέματα που δεν άπτονται της προστασίας και της ασφάλειας του πολίτη άμεσα, τότε πως να «περισσέψουν» και για την ασφάλεια των πολιτών!
Περί δικαιοσύνης…
Την ίδια στιγμή όλοι (τουλάχιστον οι περισσότεροι) συμφωνούν ότι θα πρέπει να αλλάξει και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και γενικότερα το δικονομικό σύστημα, το οποίο όχι απλά ταλαιπωρεί τους αμέσως και εμμέσως εμπλεκόμενους, αλλά δεν εμπεδώνει και το περί δικαίου αίσθημα στους πολίτες. Με τα ακραία συμβάντα (καθημερινοί βιασμοί, ακραία ενδοοικογενειακή βία, ακραία εγκλήματα κλπ) να αυξάνονται και την ίδια στιγμή τους φερόμενους ως δράστες, αλλά και τους δράστες να πέφτουν στα «μαλακά», προκαλούνται εύλογες αντιδράσεις και συνειρμοί που κάθε άλλο παρά ωφελούν την δημοκρατία και την δημοκρατική λειτουργία της χώρας. Επιμένω ότι σε πολλές περιπτώσεις ο πέλεκυς της δικαιοσύνης δεν είναι τόσο «κοφτερός» όσο θα έπρεπε και αντί να δημιουργήσει παραδείγματα προς αποφυγή με τις αποφάσεις της, κάνει μάλλον το αντίθετο και ιδιαίτερα όταν οι ποινές έχουν να κάνουν με δράστες που αποκομίζουν περισσότερα οφέλη (και όχι μόνο οικονομικά) από την «χασούρα» που θα έχουν στη συνέχεια στη Θέμιδα. Και σ’ αυτή την άποψη συντείνουν και σοβαροί νομικοί κύκλοι της χώρας, αλλά ωστόσο η κατάσταση συνεχίζει να διαιωνίζεται…
Πληροφόρηση και εγρήγορση χρειάζεται…
Όπως και να το κάνουμε ζούμε στην εποχή του big brother από την στιγμή που θα ξυπνήσουμε μέχρι την στιγμή που θα… ξαναξυπνήσουμε το πρωί της άλλης ημέρας! Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η «Θ» με τον γνωστό χάκερ συμπολίτη μας, ο οποίος αντιμετώπισε την δικαιοσύνη ενώ αποδείχθηκε στην συνέχεια πως δεν υπήρχε υστεροβουλία και σκοπός αποκόμισης οικονομικού οφέλους… Ανά πάσα στιγμή λοιπόν κάποιοι μπορούν να βρίσκονται μέσα στο σπίτι μας, μέσα στην κρεβατοκάμαρά μας και φυσικά μέσα στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας και μέσα σε οποιοδήποτε προσωπικό δεδομένο θεωρούμε ότι ασφαλίζουμε σε ένα σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή ή ενός τηλεφώνου… Αυτό μας καθιστά εύκολη λεία και βορά στα νύχια των επιτηδείων, με αποτέλεσμα οι περιπτώσεις απάτης σε βάρος ανυποψίαστων πολιτών να βαίνουν αυξανόμενες ως σύγχρονη λερναία ύδρα! Και όσο η τεχνολογία εξελίσσεται, τόσο δίνει το περιθώριο σε κάποιους να λειτουργούν μόνιμα σε βάρος των υπολοίπων. Γι’ αυτό η εποχή απαιτεί πλέον σωστή πληροφόρηση, γνώση και εγρήγορση, γιατί διαφορετικά… κλάψτα Χαράλαμπε!
