Ο Μέτιος το είπε… και το κάνει
Τελικά ο Χρήστος Μέτιος αποδεικνύει ότι βάζει «μπροστά» το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης και δεν μένει μόνο στα λόγια. Το σημερινό αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Θ» αναφορικά με την διάνοιξη όλων των μεθοριακών διόδων-συνόρων αποδεικνύει ότι ο Περιφερειάρχης προχωράει στο «δια ταύτα» και ότι αυτό που δεσμεύθηκε να κάνει το «κυνηγάει» σε όλα τα επίπεδα. Η προχθεσινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου τουρισμού και η ενδεχόμενη επίσκεψη Κικίλια στην περιοχή μας, σηματοδοτούν σαφώς περαιτέρω εξελίξεις στο ευαίσθητο τομέα του τουρισμού. Αυτό όμως προϋποθέτει και ευαίσθητες «κεραίες» σε όλους όσους ασχολούνται με τον κλάδο του τουρισμού καθόσον είναι και από τους πλέον ανταποδοτικούς… Και όποιος θεωρεί ότι η περιοχή μας δεν έχει επισκεψιμότητα, θα τον παραπέμψω σε ιδιοκτήτες διαμερισμάτων που νοικιάζουν με «airbnb», οι οποίοι κάνουν χρυσές δουλειές. Και άρα θα μπορούσαμε όλο αυτό να το αναπτύξουμε με παροχή καλύτερων υπηρεσιών και με την σωστή προβολή της περιοχής μας. Κάτι που σύμφωνα με τον εντεταλμένο σύμβουλο τουρισμού (Τσώνης) ήδη ξεκίνησε με την γενικότερη τουριστική προβολή της Περιφέρειας που πρόσφατα εγκρίθηκε από το ΕΣΠΑ. Εν αναμονή και οψόμεθα…
Ποιος θα κόψει τους… «γόρδιους δεσμούς»;
Άλλο πάλι και τούτο… Να εξαρτόμαστε λέει, από το φράγμα του Νέστου για το αν θα αναπτύξουμε τον παραποτάμιο τουρισμό και σε τι πλαίσια θα γίνει αυτό! Και να υπήρχε διάθεση συνεργασίας, πάει στο καλό… Ο Άννας στον Καϊάφα και το αντίστροφο, την στιγμή που γίνονται προσπάθειες για να αναπτυχθεί τουριστικά η περιοχή μας και για να κεφαλαιοποιήσουμε όλο αυτό τον φυσικό πλούτο και το τάλαντο που μας χάρισε ο Θεός… Από εκεί που δεν το περιμένεις προκύπτουν εμπόδια και καθυστερήσεις… Και με δεδομένο ότι οι πιθανότητες για ανάπτυξη συμβατικού (παραθαλάσσιου) τουρισμού είναι πολύ μικρές, λόγω συνθηκών (καιρικών και οικολογικών) και μπορούμε να προσβλέπουμε μόνο στις εναλλακτικές μορφές… Δηλαδή μας έχουν καταδικάσει και στις δύο περιπτώσεις παράγοντες που δεν εξαρτούνται ούτε από την τοπική-περιφερειακή αυτοδιοίκηση, αλλά ούτε προφανώς και από την κεντρική πολιτική (τουριστική) γραμμή. Σ’ αυτά τα προβλήματα λοιπόν θα πρέπει να βρεθούν κάποιοι «λεβέντες» για να δώσουν λύσεις και να κόψουν τους γόρδιους δεσμούς, γιατί δυστυχώς προκύπτουν πάρα πολλοί τέτοιοι…
Αντί για καλύτερα το έκαναν… χειρότερα!
Σε ότι αφορά τους «σκελετούς» των δύο κάμπινγκ που άλλοτε μεσουρανούσαν και φιλοξενούσαν εκατοντάδες Ξανθιώτες παραθεριστές, σε Μυρωδάτο και Μάγγανα, δυστυχώς παραμένουν στα ίδια… Καλά, για το κάμπινγκ Μαγγάνων δεν το συζητάμε γιατί εκεί απλά είναι μία ανάμνηση παλιά. Όσον αφορά όμως το κάμπινγκ Μυρωδάτου φαίνεται πως για ακόμη μια χρονιά θα παραμείνει ανεκμετάλλευτο, αφού δεν μπόρεσε να βρεθεί ακόμη κάποιος μπούσουλας για την αξιοποίησή του. Αυτό φυσικά το φέρει βαρέως και ο Γιώργος Τσιτιρίδης, ο οποίος πληροφορούμαι ότι προσπαθεί να βρει λύσεις και να συντομεύσει χρόνους που απαιτούνται με βάση τα νέα δεδομένα για την αξιοποίησή του. Τελικά εκείνη η απόφαση της Εύας τσακίρη να κλείσουν τα δύο κάμπινγκ, αντί για να ανοίξει νέες προοπτικές για την ανάπτυξη των περιοχών, έκλεισε και τις (τότε) υπάρχουσες και στέρησαν από πολλούς Ξανθιώτες –και όχι μόνο- το δικαίωμα να απολαύσουν φθηνές διακοπές και συγχρόνως να αφήσουν και τα ωραία λεφτουδάκια τους στην περιοχή…
Δώστε λεφτά στη δημόσια υγεία…
Αίσθηση προκάλεσε η χθεσινή αναφορά στη στήλη για την συμπολίτισσά μας που ταλαιπωρείται στο Θεαγένειο Νοσοκομείο εξαιτίας έλλειψης προσωπικού και αναγκάζεται για δεύτερη φορά να σηκωθεί κυριολεκτικά από το χειρουργικό κρεβάτι και να επιστρέψει στο σπίτι της μέχρι νεοτέρας! Με την διαφορά ότι αυτή η «νεοτέρα» μπορεί να φτάσει όταν θα είναι πλέον αργά! Επικοινώνησαν μαζί μου και άλλοι συμπολίτες μας, οι οποίοι ταλαιπωρούνται σε δημόσια νοσοκομεία με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις για σημαντικά χειρουργεία. Το συμπέρασμα, ότι θα πρέπει να δοθούν ΛΕΦΤΑ στην δημόσια υγεία, ακόμη κι αν χρειαστεί να τα στερήσουν από άλλους τομείς, καθόσον η υγεία βρίσκεται σε πρώτη προτεραιότητα και έτσι πρέπει να είναι. Και επειδή σε ξένο κ… εκατό ξυλιές, ενδεχομένως να μην κατανοούμε όσοι δεν έχουμε σημαντικά προβλήματα υγείας αυτήν την αναγκαιότητα. Αν όμως αποτολμήσουμε να βάλουμε στην θέση αυτών των ανθρώπων την εαυτό μας ή τα παιδιά μας ή τους στενούς συγγενείς και φίλους μας, τότε θεωρώ ότι θα συμφωνήσετε όλοι μαζί μου. Η υγεία δεν επιδέχεται «λογιστικές» αντιλήψεις… Η δημόσια υγεία θέλει έναν μπούσουλα, μία τάξη, αυστηρό έλεγχο στις δαπάνες, αλλά χρειάζεται πολλά περισσότερα λεφτά και προσλήψεις σε καίρια πόστα. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες…
