Ο Λ. Σερραίος μιλάει με αφορμή ένα ακόμη κρούσμα επίθεσης, σε κυνηγόσκυλο, στο Πίλημα Ξάνθης

«Υπερπληθυσμός λύκων και στην Ξάνθη – Μεγάλη προσοχή σε περιπατητές και ορειβάτες»

«Στα προστατευόμενα είδη, το άγριο ζώο – Απαγορεύεται το κυνήγι του, αλλά…» σημειώνει ο αντιπρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Ξάνθης, στην «Θ»

Και νέο κρούσμα επίθεσης λύκου σε κυνηγόσκυλο, σημειώθηκε στις 14/1 στο Πίλημα Ξάνθης.  Πρόκειται για «κρούσματα» που ολοένα και πληθαίνουν, την ίδια στιγμή που συνεχίζει αυξανόμενος ο πληθυσμός των άγριων αυτών ζώων, τα οποία ωστόσο εντάσσονται στα προστατευόμενα είδη, όπως εξηγεί μιλώντας στην «Θ», ο πρώην πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Λοϊζος Σερραίος. Ο ίδιος, αναφέρεται στην συνήθη συμπεριφορά των αγριμιών προς τον άνθρωπο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να εξηγήσει (παρά να εικάσει) την συμπεριφορά των λύκων απέναντι στα σκυλιά, που για τους κυνηγούς, αποτελούν πολύτιμοι «φίλοι» και συνεργάτες.

«Στα προστατευόμενα είδη ο λύκος – απαγορεύεται με οποιονδήποτε τρόπο το κυνήγι του – υπάρχει υπερπληθυσμός»

Αναλυτικότερα, ο κ. Σερραίος, εξήγησε στην «Θ» ότι «ο λύκος είναι ένα ζώο που ανήκει στα προστατευόμενα είδη. Άρα, απαγορεύεται με οποιονδήποτε τρόπο, το κυνήγι του λύκου. Από εκεί και πέρα, σίγουρα υπάρχει υπερπληθυσμός, όχι μόνον στην περιοχή μας αλλά γενικότερα στην Ελλάδα και αυτές οι ζημιές που γίνονται είτε σε κυνηγόσκυλα είτε σε τσομπανόσκυλα, παρατηρούνται σε πολλές περιοχές (και σε γειτονικές, αλλά και σε πιο μακρινές περιοχές). Τα τελευταία χρόνια, αυτά τα φαινόμενα παρατηρούνται πάρα πολύ συχνά. Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο οι λύκοι πιάνουν και τρώνε τα κυνηγόσκυλα. Δηλαδή, γιατί έχει αλλάξει η συμπεριφορά τους. Το πιο πιθανόν είναι να συμβαίνει επειδή συνήθως τα κυνηγόσκυλα έχουν κουδουνάκια. Άρα, γίνονται εύκολος στόχος στον λύκο, διότι τα αντιλαμβάνεται και ακουστικά πια (πέραν από την οσμή). Τα στήνουν «ενέδρα», με αποτέλεσμα να τα πιάνουν και να τα κατασπαράζουν. Δεν ξέρω επίσης αν οι λύκοι έχουν εθιστεί στο σκυλίσιο κρέας. Όλα αυτά είναι εικασίες. Το γεγονός είναι όμως ότι κάνουν πάρα πολλές επιθέσεις σε κυνηγόσκυλα αλλά και σε τσομπανόσκυλα».

«Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης, θα γίνει το αυτονόητο – οι λύκοι δεν πηγαίνουν κοντά στον άνθρωπο, αλλά δεν αποκλείεται και αυτό – μεγάλη προσοχή»

Πως θα διαφυλάξει όμως ένας κυνηγός το ζώο του ή τι κάνει ένας κυνηγός εάν του επιτεθεί ένας λύκος. Όπως απαντά ο κ. Σερραίος:

«Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης και ανθρώπινης ζωής, θα κάνει το αυτονόητο. Όμως, οι λύκοι είναι τόσο έξυπνα και πονηρά ζώα, που δεν πηγαίνουν κοντά στον άνθρωπο. Τον αποφεύγουν. Το κυνηγόσκυλο δουλεύει μακριά από τον ιδιοκτήτη του, διότι αναζητά το θήραμα. Από εκεί και πέρα, ο λύκος είναι κυνηγός, έχει πολύ καλή όσφρηση και πολύ καλή ακοή, οπότε όταν αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο, φεύγει μακριά του. Και δεν είναι τόσο οι κυνηγοί. Οι κυνηγοί έχουν ένα τρόπο να αντιμετωπίσουν τον λύκο (είτε να πυροβολήσουν στον αέρα είτε – στην χειρότερη περίπτωση – αν κινδυνεύσει η ζωή τους μπορούν να στραφούν και εναντίον του). Το θέμα είναι  τι κάνει ο περιπατητής και ο ορειβάτης. Σίγουρα ο λύκος προσπαθεί να μην έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο, αλλά δεν αποκλείουμε και το γεγονός ότι μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι, είτε γιατί ο αέρας είναι αντίθετος και δεν μπορεί να τον «μυρίσει», είτε και για άλλους λόγους. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε και αυτό το ενδεχόμενο. Εκεί είναι δύσκολα τα πράγματα και θα πρέπει ο περιπατητής να δείξει ψυχραιμία. Δεν το εύχομαι σε κανέναν αυτό, αλλά θα πρέπει να δείξει ψυχραιμία, να πετά πέτρες κλπ για να μπορέσει να φύγει το αγρίμι. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και από τους κυνηγούς, αλλά πολύ περισσότερο από τους «άοπλους» που περπατούν στο βουνό».

«Πολύ δεμένοι με τα σκυλιά τους οι κυνηγοί»

Τέλος αναφορικά με τα άτυχα σκυλιά που κατασπαράζονται από τους λύκους, ο κ. Σερραίος, σημειώνει ότι «έχουμε πει πολλές φορές ότι ο καλύτερος φίλος και συνεργάτης στο κυνήγι είναι το κυνηγόσκυλο. Φανταστείτε τι κόπους κάνει ένας κυνηγός για να μεγαλώσει και να εκπαιδεύσει ένα σκυλί και ξαφνικά, σε μια στιγμή, να το χάνει και μάλιστα με τέτοιο βάναυσο τρόπο. Οι κυνηγοί είναι πολύ δεμένοι με τα σκυλιά τους. Τα  θεωρούν μέλη της οικογένειάς τους και είναι σαν να μιλούν για τα παιδιά τους».