Γ. Γκίλης: «Μειωνόμαστε αλλά εξαφανίζεται και η Λιμνοθάλασσα, όσο δεν γίνονται έργα»
Μια ακόμη «ψαριά αγάπης» χάρισε σε ιδρύματα και συμπολίτες της Ξάνθης, ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός Βιστωνίδας. Ένας συνεταιρισμός που παραμένει στην δίνη των προβλημάτων, με κυριότερο το έργο για το άνοιγμα του «Λαγού», που προχωρά μεν, αλλά με ρυθμούς… χελώνας από την Περιφέρεια ΑΜΘ. Και όσο το σημαντικό αυτό έργο καθυστερεί, τόσο μειώνονται οι «λιμνοθαλασσίτες» που σήμερα αριθμούν 30 άτομα, ενώ παράλληλα εξαφανίζεται και η Λιμνοθάλασσα, με κίνδυνο να γίνει «δηλητήριο» το Θρακικό Πέλαγος, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά μιλώντας στην «Θ», ο πρόεδρος του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Βιστωνίδας και πρόεδρος του Συνδέσμου Συνεταιριστών Μισθωτών Λιμνοθαλασσών κ. Γιώργος Γκίλης.
ΒΓΑΛΑΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΣΑΜΕ
Πιο αναλυτικά, αναφορικά με την «ψαριά αγάπης» ο κ. Γκίλης, επισήμανε ότι «αυτό που έγινε με την σαρδέλα είναι κάτι που το κάνω πάντα με την συναίνεση των παιδιών του Συνεταιρισμού. Ήταν ένα ψάρι που μπανοβγαίνει μέσα στην λιμνοθάλασσα και δεν το δίνει κανείς σημασία. Το έστειλα σε 2-3-5 -10 εμπόρους, για να δειγματίσω και σε περίπτωση που συμφέρει η τιμή να το βγάζουμε, διότι η σαρδέλα όπως ξέρετε πάει 12-14€ το κιλό στον πάγκο. Είναι μια μικρή σαρδέλα (πιο μικρή από την κανονική) και εμείς εδώ στην λίμνη την λέμε «παπαλίνα». Άρχισε να «περπατά» σε μια τιμή γύρω στα 2€ το κιλό σε κάποιους εμπόρους. Βάλαμε λοιπόν καλάδα, διότι δεν βγαίνει κιλό – κιλό και βγάλαμε κάποια ψάρια παραπάνω και θεώρησα καλό να κάνω αυτό που έκανα, γιατί το κάνω πάντα και θα το ξανακάνω αν γίνει ξανά. Δεν το κάνουμε ούτε για να είμαστε καλοί και να μας βοηθήσουν. Το κάναμε και όταν βοηθούσαν και όταν δεν βοηθούσαν και επειδή είμαι λιμνοθαλασσίτης 3ης γενιάς. Και ο παππούς μου και ο μπαμπάς μου και εγώ, μάθαμε τα ψάρια του Συνεταιρισμού να τα δίνουμε παραπανίσια. Ποτέ δεν πληρώνεις 1 κιλό και παίρνεις 1 κιλό. Είναι πάντα παραπάνω».
ΠΡΟΧΩΡΑ, ΑΛΛΑ… ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ Ο «ΛΑΓΟΣ» – ΟΣΟ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΡΓΑ, ΜΕΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ
Σε ο,τι αφορά στο επίμαχο σημείο του «Λαγού», ο ίδιος υπογράμμισε τα εξής:
«Εδώ και ένα χρόνο και κάτι, άνοιξε το καινούριο πρόγραμμα για τις Λιμνοθάλασσες. Αυτό δηλαδή που είχε χαθεί και είχαμε βάλει μέσα τον «Λαγό» και έργα πίσω από την «Παντάνασσα» για τις διαβρωμένες εγκαταστάσεις και για το λιμανάκι. Άνοιξε ξανά για να κάνουμε νέα χαρτιά (είναι έργο Περιφέρειας και όχι έργο Συνεταιρισμού βέβαια). Η αλήθεια είναι ότι πάμε πάρα πολύ αργά, όπως πάνε όλα τα πράγματα στο δημόσιο, αλλά αυτήν την φορά όντως προχωρούν. Δεν θέλω να πω «μπράβο» σε κανέναν. Κάνουν την δουλειά τους, όμως έχουν αναλάβει κάποια άτομα που όντως το προχωρούν. Προχωρά αργά βέβαια και αυτό είναι πάντα το πρόβλημά μου. Αυτό που τους λέω είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι «αργά» στην Λιμνοθάλασσα. Το «αργά» για εμάς σημαίνει κάθε χρόνο «πίσω». Έχουμε φτάσει σε σημείο να είμαστε 60% κάτω στην παραγωγή σε σχέση με πέρσι. Πέρσι πιάσαμε 165.000 ευρώ σε τζίρο, από τις 370.000 ευρώ που πιάναμε. Αυτό έχει πολλές επιπτώσεις με μεγαλύτερη ότι μείναμε 30 άτομα. Όταν μπήκα εγώ, το 1992 ήμασταν 78 και τώρα είμαστε 30. Τι να κάνει ο κόσμος όταν παίρνει 4.000-5.000 ευρώ το χρόνο και έχει να ζήσει οικογένειες; Κάποιοι έχουν 2η και 3η δουλειά για να ανταπεξέλθουν και κάποιοι αναγκάζονται και φεύγουν. Έχουμε μείνει δηλαδή οι παλιοί που είμαστε μέσα 30 και 35 χρόνια και δουλεύουμε ακόμη για να μάθουμε τους νέους που μπαίνουν και… φεύγουν. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα, όσο δεν γίνονται τα έργα, είναι ότι εξαφανίζεται σιγά σιγά η Λιμνοθάλασσα. Εμείς δεν θέλουμε τα έργα για να κάνουμε εφέ, αλλά για να γίνει λειτουργική η Λιμνοθάλασσα. Προχθές, συνομίλησα με τον Καθηγητή κ. Γιώργο Συλαίο για το πρόβλημα του «Λαγού». Του έστειλα την μελέτη που είχαμε κάνει τότε στο πρόγραμμα που χάσαμε, για το πώς θα ανοίγει ο «Λαγός» και πόσο κοστίζει, διότι τώρα ετοιμάζει ένα καινούριο πρόγραμμα το Πανεπιστήμιο. Ο κ. Συλαίος τονίζει πάντα και παντού (και με τις μελέτες που έκανε) ότι αν δεν ανοίξει ο «Λαγός» και αν δεν γίνουν τα έργα στην Λιμνοθάλασσα, δεν θα καταστραφεί μόνον η Βιστωνίδα που σιγά σιγά χάνει (αλλάζουν τα πάντα, οι συνθήκες και δεν ξέρουμε πότε θα πέσουν τα ψάρια, τι ψάρι θα έρθει κλπ). Πέρσι βγάλαμε 5 τόνους αθερίνα και για αυτό έπεσε τόσο πολύ και ο τζίρος μας. Εκτός αυτού, επειδή η Λιμνοθάλασσα είναι ο κύριος παράγοντας που τροφοδοτεί με τις ουσίες της, με το φαγητό το Θρακικό Πέλαγος, θα εξαφανιστούν τα πάντα. Θα γίνει «δηλητήριο» το Θρακικό Πέλαγος, όπως έγινε «δηλητήριο» και η Αλεξανδρούπολη. Θέλω να πω ότι όσο δεν γίνονται τα έργα, υπάρχει μεγάλη επίπτωση που την καταλαβαίνουν, αλλά γίνονται όλα αργά».
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ – ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
Τέλος ο ίδιος σημείωσε ότι «σήμερα είμαστε στο σημείο ότι το δεύτερο μεγάλο έργο για τις Λιμνοθάλασσες έχει ξεκινήσει, έχει αναλάβει η Περιφέρει στην Κομοτηνή να το πάει κεντρικά πλέον (αν και η Λιμνοθάλασσα ανήκει στην Ξάνθη) για να ξεφύγουν κάποιοι που σταμάτησαν το έργο την περασμένη φορά. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα γίνει άλλη μελέτη για τις Λιμνοθάλασσες της Ροδόπης, άλλη μελέτη για τις Λιμνοθάλασσες της Ξάνθης (και νομίζω ότι έβαλαν την Λάφρα – Λαφρούδα) και άλλη μελέτη για τις Λιμνοθάλασσες της Κεραμωτής Καβάλας. Το πρόβλημα το βλέπουμε στην πράξη, αλλά το λένε και οι επιστήμονες. Εγώ και κάθε συνέταιρος, το βλέπουμε στο σπίτι μας, στο τραπέζι μας, στην τσέπη μας. Άλλαξαν τα πάντα. Ένας «Λαγός» έβγαζε 100-150 χιλιάδες κάθε χρόνο από την τσιπούρα της Βιστωνίδας (που βγάζει ποιότητα) που ήταν πάντα πιο ακριβή από όλες τις τσιπούρες και έρχονταν έμποροι από το Αιτωλικό και το Μεσολλόγγι (που εκεί είναι ψαρότοπος) και την αγόραζαν και από το 2018 έχουμε να βγάλουμε τσιπούρα. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν; Γιατί; Και το δημόσιο χάνει. Είναι ένα λούκι που ανοίγει με… 70.000 ευρώ, όπως τους είχα πει, για να δουλέψει. Και θέλει όντως μεγάλο έργο, να μπει βυθοκόρος, να σκάψει το κανάλι κλπ. Ο κ. Συλαίος με ρώτησε αν θέλουμε καινούρια μπούκα (50-100 μέτρα απόσταση) και του είπα ότι αν ισχύει επιστημονικά, να το κάνουμε. Βέβαια εγώ δεν μπορώ να πω αν θα είναι καλή ή όχι. Εγώ έμαθα από τους παππούδες μου να δουλεύω την μπούκα που υπήρχε. Αν οι επιστήμονες πουνε ότι θα δουλεύουν κανονικά τα ρέματα, γιατί να πω εγώ όχι στα 100 μέτρα και να συντηρώ ένα κανάλι 1200 μέτρα; Αυτό όμως θα το πουν οι επιστήμονες και όχι εγώ. Άρα… ή κάνουν κάποια πράγματα ή φεύγουμε. Έχουμε θέματα που τρέχουμε, έχουμε μεγάλα προβλήματα, είναι όλα προς συζήτηση, αλλά κάποια πρέπει να τελειώνουν και θα το δούμε. Να σημειώσω ότι το τελευταίο διάστημα κυνηγούμε πολύ και τον αλιευτικό τουρισμό, μαζί με την Αναπτυξιακή Ροδόπης, για το οποίο θα ενημερώσουμε προσεχώς».
