Με… μαγικό ραβδί;

Ξεκινάει ο καρναβαλικός στολισμός από Δευτέρα και σύμφωνα με ανακοίνωση του Δήμου Ξάνθης, θα πρέπει να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων στον κεντρικό δρόμο (28ης Οκτωβρίου) και μάλιστα σε ώρες που είναι ανοιχτή η αγορά, καθόσον δεν είναι δυνατόν μέσα σε ένα απογευματινό μιας Τετάρτης να γίνει όλος αυτός ο στολισμός (για τρεις ώρες όλο κι όλο μέχρι να πέσει ο ήλιος). Και επειδή εκφράστηκαν ήδη παράπονα από κάποιους καταστηματάρχες, τι θα είχαν οι ίδιοι να αντιπροτείνουν άραγε; Να μην στολιστεί καθόλου το κέντρο της πόλης ή να στολιστεί τελικά με… μαγικά ραβδιά! Και σε ότι αφορά την «καραμέλα» περί πτώσης του τζίρου επειδή κλείνει ο δρόμος, γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι (που παρκάρουν μάλιστα τα αυτοκίνητά τους μπροστά από τα καταστήματά τους), ότι όποιος θέλει να ψωνίσει από την κεντρική αγορά, το τελευταίο που θα σκεφθεί είναι να κατεβάσει αυτοκίνητό του και να ψάξει να το παρκάρει μπροστά στα καταστήματα!

Χώνουν… «μπινελίκια» στους βενζινάδες της Ξάνθης κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γιατί λέει, διατηρούν την τιμή της βενζίνης σε υψηλά επίπεδα, ενώ σε γειτονικούς νομούς και στην υπόλοιπη Ελλάδα η τιμή του λίτρου έχει πέσει! Δεν έχω κάνει κάποια έρευνα αγοράς ή κάποια σύγκριση επ’ αυτού, αλλά ωστόσο είναι γεγονός ότι πληρώνουμε ακριβά την βενζίνη πρωτίστως ως χώρα (από τις ακριβότερες στην Ευρώπη), αλλά και ως περιοχή. Οι βενζινοπώλες από την πλευρά τους δικαιολογούν τις μικρές διακυμάνσεις στα μεταφορικά κόστη, αλλά και αυτό δεν είναι ένα αντικειμενικό πειστήριο, καθόσον πολλές περιφέρειες της χώρας βρίσκονται μακριά από την πρωτεύουσα και την συμπρωτεύουσα, αλλά πουλάνε την βενζίνη φθηνότερα. Θα συμφωνήσω ότι τα ποσοστά κέρδους των βενζινοπωλών γενικότερα είναι εξαιρετικά χαμηλά και η δουλειά τους εξαιρετικά δύσκολη, καθώς επίσης και τα πρατήρια (που είναι στο σύνολό τους οργανωμένα και με ακριβό στήσιμο), έχουν παραγίνει πολλά. Εκείνο όμως που ενδιαφέρει τον καταναλωτή είναι το πόσο πληρώνει ο ίδιος το καύσιμο και όχι το πώς και με τι κόπο βγαίνει το μεροκάματο στον έμπορο… Και αυτή είναι η αλήθεια…

Το όνομα της Τζούλια Νόβα έπεσε σαν ιδέα για βασίλισσα του Ξανθιώτικου Καρναβαλιού πρώτη φορά από τον… Πασχάλη Λύρατζη πριν ακόμη αποφασισθεί να εκλέγεται η βασίλισσα από υποψήφιες της ευρύτερης περιοχής μας! Ο Πασχάλης θυμάμαι τότε, δήλωνε θαυμαστής της εκρηκτικής κατά τα αλλά καλλονής, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι προ διετίας πληρώναμε ανάλογα ποσά και για άλλες τηλεπερσόνες (Αραβανή, Νάργκες, Στικούδη κλπ). Από την στιγμή λοιπόν που δεν θα εκλέγεται η βασίλισσα από τοπικές υποψήφιες κοπέλες θεωρώ ότι η Τζούλια Νόνα ήταν ίσως η καλύτερη (και ομορφότερη) επιλογή για να ομορφύνει την παρέλαση της τελευταίας Κυριακής…

Ανάμεσα στις πολλές παθογένειες της χώρας μας είναι και η νοοτροπία με την οποία λειτουργεί ο δημόσιος τομέας. Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι όλοι (μα όλοι) που θέλουν να εισαχθούν στον δημόσιο τομέα, δεν αναφέρονται σε «πρόσληψη», αλλά σε… «βόλεμα»! Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπαίνουν στον δημόσιο (ή στον ευρύτερα δημόσιο) τομέα για να δουλέψουν και να αμειφθούν… Αυτό μοιραία δημιουργεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στους πολίτες που πρέπει να εξυπηρετούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες και που τελικά… δεν εξυπηρετούνται! Ατάκα μπαίνουν οι συνδικαλιστές και βάζουν θέματα κοινωνικού περιεχομένου και διλήμματα σε σχέση με τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων με τελικό αποτέλεσμα το κράτος να πληρώνει μεν από τα λεφτά των πολιτών και οι πολίτες να μην απολαμβάνουν ανταποδοτικά αυτά που πληρώνουν! Τα αναφέρω όλα αυτά ενόψει των αντιδράσεων από πλευράς των δημοτικών υπαλλήλων για το ενδεχόμενο ανάθεσης εργασιών (όπως η διαχείριση απορριμμάτων) σε ιδιώτες εργολάβους και όχι μόνο… Αν για παράδειγμα ένας δήμος πληρώνει λιγότερα λεφτά και έχει πολλαπλάσια αποτελέσματα με την ανάθεση μιας δουλειάς σε ιδιώτες εργολάβους, τότε ποιος ο λόγος να επιμείνει σε περαιτέρω προσλήψεις υπαλλήλων και το κυριότερο με ποια λεφτά θα πληρώνει το κράτος όλους αυτούς τους υπαλλήλους;

Θα προτιμούσα ο ιδιωτικός τομέας να πληρώνει σωστά τους εργαζόμενους που αποδίδουν, παρά να διογκώνεται ολοένα και περισσότερο ο δημόσιος τομέας με δημόσιους- δημοτικούς υπαλλήλους που θα πληρώνονται διπλάσια και τριπλάσια και θα αποδίδουν τα μισά! Και σε ότι αφορά την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και στελεχών, σαφώς θα πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αντικειμενικά κριτήρια απόδοσης στο αντικείμενο του καθενός και όχι με βάση τα χρόνια υπηρεσίας που κουβαλάει ο καθένας στην πλάτη του ή τις σχέσεις του με τους προϊσταμένους (υπηρεσιακούς ή πολιτικούς)! Αν δεν συμβούν όλα αυτά, θα συνεχίζουμε να κάνουμε λόγο για ένα σκουριασμένο κρατικό-υπηρεσιακό μηχανισμό που δεν εξυπηρετεί τους πολίτες και συγχρόνως θα συνεχίζουμε να συντηρούμε «φέουδα» που στήνονται μέσα στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα από ανθρώπους που δεν δουλεύουν, αλλά αμείβονται με τα δικά μας τα λεφτά! Αποφασίζουμε και επιλέγουμε λοιπόν…