Νυχτερίδες και αράχνες, στον πρώην Λιμενικό Σταθμό – «Ερειπώνει» φέτος και το «Τουριστικό»
Μπορεί το Λιμάνι των Αβδήρων να αποκτά ενδιαφέρον, τα σκάφη (μικρότερα ή μεγαλύερα, επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά) να πηγαινοέρχονται, ο κόσμος να κυκλοφορεί αλλά όλα αυτά απουσία ενός σημείου αναφοράς, ενός κέντρου ενδιαφέροντος.
Το κτίριο που στέγαζε κάποτε τον Λιμενικό Σταθμό, παραμένει ερείπιο αφού το ΤΑΙΠΕΔ δεν δέχεται να το παραχωρήσει στους ερασιτέχνες αλιείς, ενώ την ίδια στιγμή το «Τουριστικό» των Αβδήρων, κατέβασε «ρολά», εξαιτίας – και πάλι – του προαναφερόμενου Ταμείου.
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» ο Ταμίας του Ερασιτεχνικού Συλλόγου Αλιέων Ξάνθης κ. Σήφης Μεϊμαρίδης, ο οποίος δοθείσης της ευκαιρίας αναφέρθηκε και στο… «ακριβό σπορ» της ερασιτεχνικής αλιείας, στις υποχρεώσεις του ψαράδων, αλλά και στα νέα γραφεία του Συλλόγου, στην Ξάνθη.
«ΤΕΤΟΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ… ΜΙΑ ΒΡΥΣΗ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Μεϊμαρίδης, επισήμανε στην «Θ» χαρακτηριστικά τα εξής: «μιλάμε για ένα Λιμάνι που αναπτύσσεται λιμενικά (με δομές, παροχές, ρεύμα, νερό, ιδιωτικά, ερασιτεχνικά, επαγγελματικά και εμπορικά σκάφη) που δυστυχώς όμως, για τον περαστικό, δεν υπάρχει αυτή την στιγμή ένα αναψυκτήριο για να καθίσει κάποιος να πιει μια πορτοκαλάδα, ένα καφέ, ένα τσίπουρο κλπ. Από την μεριά μας, κάνουμε ό,τι μπορούμε. Δυστυχώς όμως το ΤΑΙΠΕΔ – που έχει υποθηκεύσει όλη την περιουσία της Ελλάδος – έχει υποθηκεύσει και τον πρώην Λιμενικό Σταθμό στο Λιμάνι Αβδήρων. Το είχαμε ζητήσει από το ΤΑΙΠΕΔ μέχρι να πουληθεί ή μέχρι να ενοικιαστεί για να το πάρουμε, να το συντηρήσουμε, να κάνουμε εμείς ένα αναψυκτήριο κλπ, αλλά έχουν περάσει 10 χρόνια και δυστυχώς το αρνείται.
Και το Τουριστικό, με τον κ. Πέτρο Δασκαλόπουλο, πέρασε από «χίλια μύρια κύματα» και ο άνθρωπος κατέληξε να παίρνει τα πράγματά του και να φεύγει. Το τι θα γίνει με αυτό το κτίριο, λίγοι το γνωρίζουν. Πάμε πάλι στο ΤΑΙΠΕΔ που είναι υπεράνω κυβέρνησης και πολιτικών και αποφασίζουν μόνοι τους. Το τουριστικό είναι μια άσχημη περίπτωση. Δείτε τώρα τι γίνεται και με το «Ξενία» στην Ξάνθη. Της Κομοτηνής εγκαταλείφθηκε ενώ της Θάσου είναι έτοιμο να πέσει.
Εμείς ως λύση προτείναμε προς το Λιμενικό Ταμείο, να γίνει μια δημοπρασία για μια καντίνα, να γίνει ένας χώρος, να παίρνει ρεύμα, αλλά δεν μπορούμε να υποδείξουμε κάποιο σημείο. Να μπει όμως ένα τροχήλατο. Και μιλάμε για μια περιοχή αναπτυσσόμενη παραλιακά, με χιλιάδες Βούλγαρους από την μια παραλία ως την άλλη που αγόρασαν οικόπεδα και σπίτια και πάρα πολλούς Έλληνες. Έχει πάνω από 200 ερασιτεχνικά και πάνω από 50 επαγγελματικά και 10-20 ιστιοφόρα και όλα αυτά είναι με μια… βρύση».
«ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΑ – ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΛΙΕΙΑ»
Σε ο,τι αφορά στα νέα γραφεία των ερασιτεχνών αλιέων της Ξάνθης αλλά και στο εν λόγω… χόμπι, ο ίδιος σημείωσε τα εξής:
«Όσον αφορά στα νέα γραφεία μας, ήταν ένα χρόνιο αίτημά μας και τακτοποιηθήκαμε, κάνουμε τα Διοικητικά Συμβούλια κλπ. Βέβαια είναι δύσκολο, διότι δεν βολεύει. Αν ήταν σε ισόγειο χώρο και μπορούσες να βγάλεις πέντε καρέκλες, θα άνοιγες το πρωί, θα έρχονταν για έναν καφέ και συζήτηση κλπ. Εκεί επάνω, το απόγευμα κλείνουν και τις πόρτες από την Δημοτική Αγορά και είμαστε σχεδόν απομονωμένοι. Όμως δεν πειράζει. Είναι καλύτερο από το τίποτα. Όσον αφορά στην ερασιτεχνική αλιεία, σύντομα θα έχουμε νέες εξελίξεις, νέα μέτρα που έρχονται από την Ευρώπη, που θα μας βάλουν σε μια διαδικασία καταγραφής των αλιευμάτων. Θα αρχίσουμε να βγάζουμε ερασιτεχνική άδεια (ελπίζω ότι θα είναι με χαμηλό κόστος) και μετά θα περάσουμε στο δεύτερο βήμα, που είναι υποχρεωτικό από το 2025 ως το 2027, για την καταγραφή των αλιευμάτων. Αυτή η «φασαρία» που έγινε πριν ένα μήνα για τις ζυγαριές στα καΐκια, τους πιάνει όλους τώρα. Μην ξεχνάτε ότι το ίδιο συνέβη και στο κυνήγι φέτος. Όσον αφορά στις βαρκούλες, αυτές πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Όσον αφορά όμως στο κόστος της ερασιτεχνικής αλιείας (λιμενικά τέλη, ασφάλεια, βενζίνες, δολώματα, πετονιές, άγκιστρα, καλάμια, καλαμάκια, βυθόμετρα, όργανα, gps κλπ) έχουν ανεβάσει στον «ουρανό» τα έξοδα της ερασιτεχνικής αλιείας. Εγώ θα έλεγα ότι σήμερα το 20-30% στο Λιμάνι Αβδήρων είναι Βούλγαροι. Αν δεν υπήρχαν αυτοί (που πληρώνουν ό,τι τους αναλογεί) θα έλεγα ότι η ερασιτεχνική αλιεία μειώνεται. Μέσα στον κόσμο που ζούμε, όλοι έχουν τα προβλήματά τους. Μέσα σε αυτά είναι και τα χόμπι. Και το κυνήγι έχει έξοδα και το ψάρεμα έχει έξοδα και η οικογένεια έχει έξοδα. Ο καθένας αποφασίζει πως θα τα βολέψει».
