Κραυγαλέα πράγματα ακούσθηκαν στην προχθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αβδήρων για το γνωστό θέμα του μουσουλμανικού νεκροταφείου στον Πετεινό. Πιο «κραυγαλέοι» οι δύο της αντιπολίτευσης, Βασίλης Τσολακίδης και Σάκης Κριτσίνης, οι οποίοι μάλλον έχουν ξεφύγει στην «μανία» τους να χτυπήσουν τον… αχτύπητο αντίπαλό τους (Δήμαρχο Γ. Τσιτιρίδη)! Μάλιστα ο Τσολακίδης έφτασε σε σημείο να επικαλεστεί την καταδίκη του γεγονότος από τον… «κύριο Μέτε» και όχι από τον νόμιμο Μουφτή Ξάνθης, χωρίς καμία αιδώ! Απορώ με την υπομονή του Δημάρχου, ο οποίος δεν άντεξε σε κάποια στιγμή και έφυγε εκτός αιθούσης μη ανεχόμενος άλλο αυτήν την παρωδία, αλλά ωστόσο επανήλθε δριμύτερος εξηγώντας αναλυτικά το τι ακριβώς συνέβη στην προκειμένη περίπτωση… Υπενθυμίζω ότι τα όποια ανθρώπινα λάθη έγιναν στην διαχείριση του γνωστού θέματος, δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί η αντιπολίτευση (και φυσικά οι γνωστοί παράγοντες της μειονότητας) να προβάλουν προς τα έξω και απλά χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης και αντιπολίτευσης κατά του Δημάρχου. Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός της επιμονής όλων των προαναφερόμενων στην παραίτηση Τσιτιρίδη! Του Δημάρχου των έργων και της προοπτικής του Δήμου…
Διαψεύσθηκαν οι «Κασσάνδρες»…
Ευτυχώς δεν επαληθεύθηκαν οι ανησυχίες που εκφράστηκαν για «αλματώδη αύξηση» των κρουσμάτων κορωνοϊού στην Ξάνθη μετά τον συνωστισμό που παρατηρήθηκε τις δύο τελευταίες ημέρες της Αποκριάς, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της αυθαίρετης-αυθόρμητης νυχτερινής παρέλασης του Σαββάτου, αλλά και του πανζουρλισμού στην πλατεία Αντίκα τις δύο τελευταίες βραδιές. Έκτοτε όμως, το ιικό φορτίο παρουσιάζει σταδιακή μείωση στα λύματα της πόλης μας, ενώ μεν τα κρούσματα παραμένουν στα ίδια και στα μισά περίπου από τον μέσο όρο σε επίπεδο επικράτειας, αλλά και σε επίπεδο Περιφέρειας ΑΜ-Θ. Όσο δε για εκείνους που «επένδυσαν» πολιτικά σ’ αυτό το γεγονός, στοχεύοντας και πάλι στην δημοτική αρχή και προσωπικά στον Δήμαρχο Μάνώλη Τσέπελη, μάλλον έπαιξαν και (ξανά) έχασαν! Λυπάμαι που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτούς…
Τα ίδια Παντελάκη μου…
Τελικά τα προβλήματα με τις απίστευτες καθυστερήσεις στην Πολεοδομία Ξάνθης συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά από την στιγμή που δεν αντιδρούν οι θεσμικοί εκπρόσωποι των μηχανικών κανένα πρόβλημα! Μου έλεγε γνωστός πολιτικός μηχανικός ότι έχει καταθέσει μία αίτηση για άδεια κατεδάφισης κτιρίου με σκοπό την ανέγερση πολυκατοικίας και περιμένει εδώ και… εννέα μήνες για την έκδοσή της! Και μετά λέμε γιατί σταμάτησε η οικοδομή στην περιοχή μας… Όταν για μία άδεια κατεδάφισης περιμένεις σχεδόν έναν χρόνο στην «ουρά», τι χρονικό σχεδιασμό μπορεί να κάνεις για την ανέγερση μιας πολυκατοικίας ή ακόμη και ενός σπιτιού… Πόσο μάλλον για εγκαταστάσεις βιοτεχνικές ή βιομηχανικές που υποτίθεται περιμένουμε πως και τι να δούμε στην περιοχή μας! Αφενός η γραφειοκρατία και αφετέρου το έλλειμμα συντονισμού, θεωρώ ότι ευθύνονται για όλη αυτή την κατάσταση. Τα ίδια λέμε όμως εδώ και… τουλάχιστον δέκα χρόνια και τα ίδια θα συνεχίσουμε να λέμε προφανώς και μετά από δέκα χρόνια!
Όπου δεν πίπτει λόγος…
Το θέμα της καύσης των καλαμιών είναι ένα θέμα που απασχολεί την «Θ» με πολλά ρεπορτάζ κάθε χρόνο, αλλά και την στήλη ειδικότερα και όχι μόνο μετά από πυρκαγιές που προκλήθηκαν από την συγκεκριμένη αιτία, αλλά και στα πλαίσια μιας προληπτικής προσέγγισης από τις σελίδες της εφημερίδας μας… Δυστυχώς κάθε χρόνο τυγχάνουμε στο ίδιο έργο θεατές, έχοντας απέναντί μας (λυπάμαι που το λέω) ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ, οι οποίοι ανάβουν μια φωτιά για να εξυπηρετήσουν μια στιγμιαία ανάγκη, χωρίς ωστόσο να αναλογιστούν τις επιπτώσεις από αυτή τη φωτιά… Η πρόσφατη πυρκαγιά στον κάμπο του Δήμου Νέστου με τις αλλεπάλληλες εστίες της περασμένης εβδομάδας έδωσε δείγματα του τι μπορεί να επιφέρει μια τέτοια απερισκεψία και πάλι ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές. Κάτι όμως που μπορεί να μην αποφευχθεί την επόμενη φορά! Αν και –όπως έχω δηλώσει πολλές φορές- είμαι κατά της πολιτικής των ποινών και των προστίμων, στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ πως θα πρέπει να εξαντληθούν τα όρια του νόμου που προβλέπει κυρώσεις και ποινές στους δράστες τέτοιων πράξεων…
Του Τένη Καμαρίδη
