Κι όμως διανύουμε… «προεκλογική περίοδο»!

Κι όμως διανύουμε… «προεκλογική περίοδο»!

Στην αυτοδιοικητική- πολιτική «πιάτσα» υπάρχουν ήδη συζητήσεις για τις… επόμενες εκλογές! Ως γνωστόν στην Ελλάδα, η προεκλογική περίοδος ξεκινάει την επόμενη βδομάδα μετά τις προηγούμενες εκλογές, με ήδη γνωστά άλογα ή… «μουλάρια» στην κούρσα της διαδοχής, αλλά και με κάποια άγνωστα πρόσωπα, τα οποία προκύπτουν στο μεσοδιάστημα… Για την τοπική Ν.Δ είναι πλέον γνωστό (το έχω αναφέρει εδώ και αρκετούς μήνες), ότι τα δύο νέα πρόσωπα που «παίζουν» για το εθνικό ψηφοδέλτιο, είναι αυτό του Κώστα Κουρτίδη και του Γιώργου Κέλλη. Για το Δήμο Ξάνθης, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, εκτός από τον νυν Δήμαρχο, «σίγουρος» θεωρείται και ο Μαν. Τσέπελης, που δεν έπαψε ποτέ τις δημόσιες εμφανίσεις του και ήδη κάνει επαφές με νέα πρόσωπα… Το ίδιο αναμένεται να κάνει και ο Σάββας Μελισσόπουλος, με ένα νέο ανανεωμένο και αμιγώς δικό του συνδυασμό (χωρίς «πατερίτσες»), ενώ ο συνδυασμός Δημαρχόπουλου… δεν υφίσταται πλέον. Άρα μιλάμε για τρεις συνδυασμούς στον Δήμο Ξάνθης. Το ερωτηματικό παραμένει για τον Δήμο Τοπείρου, όπου τρία είναι εκεί τα πρόσωπα που «παίζουν» για τις επόμενες εκλογές. Αυτό του Κυριάκου Μπουραζάνη, του Ηλία Κοτόπουλου και του Κώστα Δαλάτση, αν και ο τελευταίος το έχει δηλώσει πολλές φορές ότι δεν πρόκειται να ξανασχοληθεί. Στην πολιτική όμως, ποτέ μην λες ποτέ…

Δεν μπορούν να το «χωνέψουν»…

Αμφισβητεί ο Γρηγόρης Στογιαννίδης (και ο κεντρικός ΣΥΡΙΖΑ) την δημοσκόπηση της Interview όπου δίνει στο κόμμα το… χειρότερο ποσοστό όλων των εποχών και κάτω από την εκλογική βάση! Δεν θυμάμαι όμως να διαφωνούσαν τα στελέχη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι ίδιες εταιρείες δημοσκοπήσεων τους έδιναν την προεκλογική περίοδο του 2014 ποσοστά που κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει και που στην συνέχεια αποδείχθηκαν ολόσωστα με την συντριπτική νίκη του Αλέξη Τσίπρα… Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, όταν τους συμφέρουν οι δημοσκοπήσεις είναι αντικειμενικές, όταν δεν τους συμφέρουν είναι fake ή σικέ! Ποιος θα ήθελε ωστόσο σήμερα να εμφανίσει τον ήδη κατακερματισμένο και καταβεβλημένο πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ ακόμη πιο κάτω από τα πραγματικά του ποσοστά; Και γιατί να το κάνει άλλωστε αυτό; Ούτε η Ν.Δ «απειλείται» από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κάποιο από τα αντιπολιτευτικά κόμματα που διεκδικούν την δεύτερη θέση έχουν να «φοβηθούν» κάτι, ακόμη και με την επανάκαμψη του Αλέξη Τσίπρα… Εκτός κι αν είναι αυτό που «φοβούνται» οι Συριζαίοι σήμερα. Ότι δηλαδή ακόμη και μετά την «φόλα» που έπεσε στην πιάτσα για την επανάκαμψη του Αλέξη στον ΣΥΡΙΖΑ, τα ποσοστά του αντί να ανέβουν κατακόρυφα… έπεσαν κατακόρυφα, οπότε και το παλικάρι πήρε τα μηνύματα του κόσμου! Έχουμε λοιπόν μία Νέα Αριστερά με 11 μέλη στο Κοινοβούλιο να μην συμπληρώνει ούτε το 2% και έναν ΣΥΡΙΖΑ με 26 βουλευτές να μην φτάνει το εκλόγιμο ποσοστό του 3%! Αυτή είναι η πραγματικότητα και καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του…

«Μερίδιο» στην επιτυχία… «άφαντοι» στην αποτυχία!

Από τη στιγμή που ξεκίνησε ο σχεδιασμός του κάθετο άξονα Ξάνθη-Εχίνος- Ρούντοζεν, έχουν καταγραφεί χιλιάδες (κυριολεκτικά) δηλώσεις παραγόντων της Περιφέρειας ΑΜ-Θ, αλλά και της Εγνατίας Οδού Α.Ε. Ένα έργο που χρησιμοποιήθηκε από όλους τους κυβερνητικούς παράγοντες των τελευταίων κυβερνήσεων, με μεγάλα και τρανά λόγια για την ανάπτυξη της περιοχής μας. Όταν επρόκειτο για τις προκηρύξεις και την πρώτη εξέλιξη του έργου, όλοι διεκδικούσαν μερίδια από την επιτυχία και όλοι συνωστίζονταν για το ποιος πρώτος θα πάρει τις «δάφνες». Τώρα που το έργο έχει ναυαγήσει (και ένας Θεός ξέρει πότε θα ανελκυστεί το ναυάγιο από το βυθό όπου βρίσκεται), η μεν Περιφέρεια περί άλλων τυρβάζει, η δε Εγνατία Οδός προβάλει τα… υπόλοιπα έργα που εκτελεί αυτή τη στιγμή στην ΑΜ-Θ. Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν πέρασαν τα χρόνια, ο κάθετος άξονας έχει μείνει… στο πρώτο κομμάτι του και αμφιβάλλω αν την επόμενη 5ετια-10ετια θα έχει ολοκληρωθεί για να ανοίξουν τα σύνορα επιτέλους με τη Βουλγαρία. Οι ίδιοι νόμοι της Ευρώπης δεν διέπουν και τα έργα της Ελλάδος, όπως και αυτά της Βουλγαρίας; Πώς είναι δυνατόν στη μια χώρα (την οποία θεωρούμε και οπισθοδρομική), να ολοκληρώνονται τα έργα σε χρόνο ρεκόρ και στην Ελλάδα να ξεστραβώνονται άπαντες!  Άρα, εδώ κάτι δεν πάει καλά… Εδώ υπάρχει ένας μηχανισμός που παραμένει σκουριασμένος… Εδώ υπάρχουν ευθύνες και σε τοπικούς υπηρεσιακούς παράγοντες, αλλά και στην κεντρική διοίκηση, διαφορετικά δεν εξηγείται.

Δεν του αξίζει «αυτή» η εικόνα…

Με ρυθμούς χελώνας το έργο του… «Λαγού» του Π. Λάγους (βλέπε σημερινό ρεπορτάζ της «Θ») και νιός ήμουν και γέρασα και ακόμη το συγκεκριμένο σημείο-πρόβλημα παραμένει στην ίδια κατάσταση. Ένα Π. Λάγος που κάποτε ήταν το καμάρι των δύο Ν. Ξάνθης και Ροδόπης, ένα Π. Λάγος που κάποτε έσφυζε από ζωή με πολυμελές σωματείο λιμενεργατών, ένα Π. Λάγος που αποτελεί σημείο αναφοράς ενδιαφέροντος των απανταχού οικολογικών οργανώσεων, ένα Π. Λάγος με απαράμιλλη φυσική ομορφιά και πλουτοπαραγωγικά στοιχεία, ένα Π. Λάγος με δυνατότητα υπεραύξησης του τουρισμού με το μοναδικό «πλωτό Μοναστήρι» της Ελλάδας και δεκάδες ακόμη σημεία τουριστικής αναφοράς! Ένα Π. Λάγος που με την πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς τον βαθμό εγκατάλειψής του, με μισογκρεμισμένα νεοκλασικά κτίρια, με ένα λιμάνι που θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο τοπικό -και όχι μόνο- εμπόριο και με ένα ντόπιο πληθυσμό που αντί να αυξηθεί… συρρικνώνεται! Και τι σύμπτωση, από τη στιγμή που κηρύχθηκε «Λιμήν Εθνικής Σημασίας», με την αναβάθμιση μάλιστα και της Λιμενικής Υπηρεσίας,  έκτοτε πήρε ακόμα πιο πολύ την κατιούσα! Η δική μου παρατήρηση: Αν αυτό το σημείο, με αυτό το λιμάνι, αυτές τις λιμνοθάλασσες, αυτά τα «κεντήματα» της στεριάς με τη θάλασσα, με αυτό το Μοναστήρι, με αυτά τα αλσύλλια, βρίσκονταν σε ένα οποιοδήποτε άλλο σημείο της Ελλάδας ή -ακόμη περισσότερο- του εξωτερικού, θα ήταν σημείο αναφοράς για όλο τον κόσμο!

Του Τένη Καμαρίδη