Χωράφια… «τεμπέληδες» στην Ξάνθη!
Από το χθεσινό ρεπορτάζ για την πληθώρα… ακρίδων που «έπεσαν» στην περιοχή μας τις τελευταίες εβδομάδες, εξήχθη ένα πολύ σημαντικό-συντριπτικό συμπέρασμα… Ότι δηλαδή το φαινόμενο παρατηρείται ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό λόγω… ακαλλιέργητων εκτάσεων! Όπου οι ακρίδες μπορούν να εναποθέτουν τα αυγά τους χωρίς κανείς να τα ενοχλήσει και να τα απειλήσει, καθόσον πρόκειται για εκτάσεις όπου δεν μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας, είτε αυτός είναι ανθρώπινο χέρι, είτε είναι γεωργικό μηχάνημα κλπ. Για ποιο λόγο όμως αυξήθηκαν οι ακαλλιέργητες εκτάσεις στην περιοχή μας; Μήπως γιατί πολλές από αυτές έγιναν φωτοβολταϊκά πάρκα; Μήπως γιατί πολλές από αυτές δηλώθηκαν σε αγρανάπαυση, οπότε δεν παράγουν τίποτα; Μήπως γιατί πολλές από αυτές δεν συμφέρει να τις καλλιεργήσουν πλέον οι αγρότες, οι οποίοι προτιμούν τα επιδοτούμενα που «σηκώνουν» και… «ΟΠΕΚΕΠΕ»; Θεωρώ πως είναι λίγο από όλα αυτά, αλλά εκείνο που μένει είναι ότι συρρικνώνεται η αγροτική μας παραγωγή, συρρικνώνεται ο πρωτογενής αγροτικός τομέας, συρρικνώνεται η εξαγωγική δυνατότητα της χώρας και άρα αυξάνεται το έλλειμμα στο εμπορικό μας ισοζύγιο! Μετά από όλα αυτά θεωρώ ότι θα πρέπει να αλλάξει άρδην ότι έχει σχέση με τις αγροτικές επιδοτήσεις και να ξαναγίνουν όλα από την αρχή…
Κανένας επαγγελματίας δεν «διασφαλίζεται»…
Οι επαγγελματίες αγρότες πρέπει να έχουν καταρχήν χωράφια (είτε δικά τους, είτε νοικιαζόμενα) και να παρουσιάζουν παραγωγή όχι δια… τηλεγραφήματος, αλλά επί της ουσίας με εμπράγματες αποδείξεις και επί της παραγωγής τους να αποζημιώνονται είτε με την εμπορική τιμή του προϊόντος, είτε με την επιδοματική πολιτική της Ε.Ε., είτε και με τα δύο… Ο έλεγχος των δηλώσεων πρέπει να είναι σχολαστικός και οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι επιτόπου πολύ περισσότεροι και πολύ πιο αντικειμενικοί. Και σε ότι αφορά την διασφάλιση του αγροτικού επαγγέλματος, ας μην ξεχνάμε πως κανένα επάγγελμα δεν είναι σίγουρο… Και του εμπόρου μπορεί να του μείνουν τα προϊόντα στο ράφι και ο επαγγελματίας μπορεί να μην κάνει σεφτέ, ενώ διαθέτει μηχανολογικό εξοπλισμό και τεχνογνωσία και ο μεταποιητής μπορεί να μείνει από πελάτες κλπ… Όλοι αυτοί όμως παρουσιάζουν το τελικό προϊόν τους, είτε πρόκειται για παροχή υπηρεσίας, είτε πρόκειται για πώληση αγαθών και έναντι αυτών αμείβονται. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και με τους αγρότες για να δικαιωθούν επιτέλους και οι μικροί-μικρομεσαίοι επαγγελματίες του είδους, οι οποίοι κάνουν σωστά και έντιμα τη δουλειά τους, αλλά εισπράττουν τη δυσαρέσκεια του κόσμου (και αυτοί) χάριν των ΛΑΜΟΓΙΩΝ που έχουν αυξηθεί ήδη αρκετά και στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα…
Αξιολογήσεις στο δημόσιο… ε, και;
Είναι γεγονός ότι πρόκειται για καινοτόμες πρωτοτυπίες που σαν στόχο έχουν την καλύτερη παροχή υπηρεσιών στους πολίτες. Ο λόγος για την αξιολόγηση των υπηρεσιών του δημοσίου και προσφάτως για την αξιολόγηση παροχών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Και μέχρι εδώ όλα καλώς καμωμένα και μπράβο την κυβέρνηση που ανοίγει τις πόρτες και δημιουργεί την πολυπόθητη πρόσβαση των πολιτών στους «ανώτερους», εκείνους δηλαδή που ψάχνουν σε πολλές περιπτώσεις για να παραπονεθούν καθημερινά και δεν τους βρίσκουν… Τι γίνεται όμως από εκεί και μετά; Τι θα αλλάξει για παράδειγμα στα δημόσια νοσοκομεία, όταν οι πρώτες παρατηρήσεις που θα πάνε θα είναι η ατέρμονη λίστα αναμονής για χειρουργείο ή για μία εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία, για τα οποία ανοίγει η περίφημη «πλατφόρμα» για λίγα λεπτά της ώρας και αμέσως φουλάρει; Μήπως δεν είναι γνωστά αυτά στα αρμόδια υπουργεία; Το θέμα είναι τι κάνουν για να τα αλλάξουν, τι κάνουν για να εξυπηρετήσουν τον πολίτη, τι κάνουν για να σταματήσει η ταλαιπωρία των ανθρώπων στις δημόσιες δομές; Το αποτέλεσμα μετράει…
Φτάνει τόσο… παιδοκτονία!
Μπήκαν και αυτές στο «κυρίως μενού» που μας σερβίρουν καθημερινά τα κεντρικά έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, σε βαθμό μάλιστα που για κάποιους ανώμαλους εγκεφάλους μπορεί να γίνουν μέχρι και… πρότυπα! Ο λόγος για τις μητέρες- «τέρατα», που δυστυχώς διαδέχεται η μία την άλλη και μπαίνουν καθημερινά στα σπίτια μας, μέχρι και για το τι έφαγαν το μεσημέρι στο κελί της φυλακής, αν φώναξαν, αν ούρλιαξαν, αν πήραν τα χάπια τους στην ώρα τους και άλλες τέτοιες φαιδρές καταστάσεις. Εν τω μεταξύ με την «ευκαιρία» αυτή, κάποιοι ανασκαλίζουν τα αρχεία τους και βγάζουν στη φόρα και άλλες περιπτώσεις βρεφοκτόνων και παιδοκτόνων μητέρων κι όλο αυτό γίνεται σιγά σιγά μέρος της καθημερινότητας, τη στιγμή που τόσα και τόσα άλλα σημαντικά προβλήματα χώνονται κάτω από το χαλί και περνάνε χωρίς κανείς να δίνει σημασία… Τα χειρότερα παραδείγματα, ιδιαίτερα για τις ευαίσθητες ηλικίες, που παρακολουθούν εκ των πραγμάτων, είτε μέσω διαδικτύου, είτε μέσω της τηλεόρασης την κάθε λεπτομέρεια, ακόμη και με τον τρόπο με τον οποίο σκότωσε η κάθε μία από αυτές τις σύγχρονες Μήδειες τα ίδια τα παιδιά της. Κι έτσι ο κόσμος συνεχίζει να τρώει το σανό του, εθιζόμενος πλέον σε ακρότητες που κάποια στιγμή ενδεχομένως να μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, αφού αυτό θα μας έχει γίνει συνήθεια πλέον…
