Καταλήγουν στα… σκουπίδια!
Σε συνέχεια προχθεσινής αναφοράς της στήλης αναφορικά με τα σχολικά γεύματα και τον πακτωλό χρημάτων που δίνονται γι’ αυτά και μάλιστα σε μία εποχή που η εθνική μας οικονομία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, υπήρξε η συνέχεια καθόσον επικοινώνησαν μαζί μας γονείς από διαφορετικά σχολεία συμφωνώντας απόλυτα ότι θα πρέπει να γίνει ένας ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟΣ σε βάθος και να κοινοποιηθούν οι αυστηρές –κατά τα άλλα- προϋποθέσεις που υπάρχουν τόσο στην παρασκευή, όσο και στην διακίνηση και φυσικά στην παράδοση αυτών των γευμάτων στους τελικούς αποδέκτες. Πρέπει να επισημανθεί η ΕΥΘΥΝΗ που έχουν, όχι μόνο οι εργολάβοι και οι… υπεργολάβοι (το κατά πόσο νόμιμο είναι αυτό θα το δούμε προσεχώς), αλλά και οι παραλήπτες –εκπαιδευτικοί των δικαιούχων σχολείων. Δεν είναι δυνατόν να δίνονται εκατομμύρια από τον φτωχό εθνικό κορβανά για μια τόσο σπουδαία παροχή, η οποία όμως καταλήγει σε πολλές περιπτώσεις στα… σκουπίδια! Και φυσικά θα επανέλθω…
Αστυνομικό τμήμα… Δροσερού, εδώ και τώρα!
Με αφορμή το προχθεσινό περιστατικό που συνέβη στο Κορωπί Αττικής όπου στα πλαίσια ελέγχου της αστυνομίας σε πολίτες-ρομά της συγκεκριμένης περιοχής, αυτοί κινήθηκαν εναντίον των αστυνομικών οργάνων και τραυμάτισαν τρεις αστυνομικούς! Έρχεται λοιπόν στο προσκήνιο το γνωστό θέμα της αδυναμίας ελέγχου του νόμου στην ευρύτερη περιοχή του Δροσερού, με αποτέλεσμα να βασιλεύει η παρανομία και να ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ τα αστυνομικά όργανα να προβούν σε ελέγχους των υπόπτων για διάφορα ποινικά εγκλήματα (ληστείες, εμπρησμούς, εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο όπλων κλπ)! Και είναι αλήθεια ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορούν από μόνα τους τα τοπικά όργανα και οι υπηρεσίες (αυτοδιοίκηση, αστυνομία κλπ) να δράσουν αποτελεσματικά και να λύσουν τον γόρδιο δεσμό… Πρέπει συστηματικά και συντονισμένα η πολιτεία να παρέμβει σε κοινωνικό, αλλά και… κατασταλτικό επίπεδο και όπως έχω πει άπειρες φορές στο παρελθόν αυτό θα γίνει μόνο με την ίδρυση και λειτουργία ενός ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΡΟΣΕΡΟΥ!
Αμ έπος… αμ έργον!
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει η μελάνι από την χθεσινή αναφορά της στήλης για την έγκυρη εφαρμογή του προγράμματος καταπολέμησης των κουνουπιών και έχουμε ήδη την απόφαση των συναρμοδίων φορέων και υπηρεσιών για τον σχεδιασμό και την έναρξη του προγράμματος μέσα στον Απρίλιο. Φέτος ολοκληρώνεται και το τριετές πρόγραμμα της Περιφέρειας ΑΜ-Θ και θα πρέπει εγκαίρως να σχεδιαστεί το επόμενο-διάδοχο με βάση τις οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος (ακόμη επί εποχής Άρη Γιαννακίδη)… Το γεγονός δηλαδή ότι οι προκηρύξεις τέτοιων προγραμμάτων επιδέχονται πολλές ενστάσεις, που μπορεί να καθυστερήσουν μέχρι και ένα χρόνο ή και περισσότερο την όλη διαδικασία. Την τελευταία τριετία είχαμε μία αξιόλογη ύφεση των κουνουπιών σε πολλές περιπτώσεις, οπότε ας αποδειχθούμε και φέτος παιδιά φρονίμων, για να έχουμε ένα ήσυχο (ή τουλάχιστον όσο πιο ήσυχο γίνεται) καλοκαίρι και φυσικά να διαφυλάξουμε την δημόσια υγεία στον μέγιστο βαθμό. Γιατί το πρόβλημα των κουνουπιών δεν είναι όχλησης και αισθητικής, αλλά είναι και –κυρίως- πρόβλημα δημόσιας υγείας.
«Μαγκιές» που… σκοτώνουν!
Τελικά αυτή η ιστορία με τις «μαγκιές» που πουλάνε κάποιοι νεαροί συνοδοί αγριεμένων σκυλιών (συνήθως πιτ μπουλ), χωρίς να τηρούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας έναντι τρίτων (υποχρεωτικό φίμωτρο, συγκεκριμένα λουριά κλπ), θα πρέπει να λάβει τέλος… Έχουν γίνει πλέον τακτικά τα περιστατικά επίθεσης τέτοιων σκυλιών σε ανυποψίαστους πολίτες και ιδιαίτερα σε παιδιά, αλλά και σε γυναίκες κυρίως που καλώς ή κακώς τα φοβούνται και αποπνέουν αρνητική αδρεναλίνη (τουλάχιστον έτσι λένε οι ειδικοί). Ωστόσο είχαμε και νέο περιστατικό επίθεση ενός πιτ μπουλ χωρίς φίμωτρο σε ξένη χώρα που είχε σαν φινάλε να κατασπαραχθεί κυριολεκτικά ένα μωρό το οποίο έπαιζε αμέριμνο στο πάρκο. Την ίδια στιγμή είχαμε ανάλογο περιστατικό και σε περιοχή της Αθήνας. Και στην Ξάνθη όμως έχουν καταγραφεί κατά καιρούς ανάλογες περιπτώσεις. Όπου εντοπίσετε λοιπόν τέτοιους «μάσκες», να κυκλοφορούν δηλαδή με επιθετικά σκυλιά στο δρόμο χωρίς φίμωτρο (και το χειρότερο χωρίς λουρί), να καλείτε ΑΜΕΣΩΣ την άμεσο δράση πριν κλάψει καμιά μανούλα! Έχω κι εγώ σκυλί και υπεραγαπώ όλα τα ζώα, πλην όμως δεν έχω κανένα δικαίωμα να παίζω με την σωματική ακεραιότητα και πόσο μάλλον με την ζωή των συμπολιτών μου. Τελεία και παύλα.
