Τα παλιά-καλά χρόνια και η σημερινή πραγματικότητα για τα φωτοβολταϊκά
Απαντάει σε καίριες ερωτήσεις της «Θ» ο γνωστός μηχανικός Κώστας Ζαγναφέρης
Μπορεί τα πρώτα χρόνια η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων, μικρότερων ή μεγαλύτερων, από ιδιώτες να αποτελούσε μια συμφέρουσα επένδυση, ειδικά μετά την «απόσβεση» των κοστολογίων εγκατάστασης, εντούτοις σήμερα δεν υπάρχει κανένα όφελος (για εκείνους που επένδυσαν τα τελευταία έτη ή για εκείνους που θέλουν να επενδύσουν) δεδομένου ναι μεν τα κόστη εγκατάστασης μειώθηκαν κατά πέντε φορές, αλλά η τιμή του ρεύματος ανά κιλοβατόρα κατέβηκε… δέκα.
Για το σημερινό status των φωτοβολταϊκών στον Ν. Ξάνθης, το «χθες» και το «σήμερα» αλλά και την «ανταλλαγή» της εγχώριας ηλεκτρικής ενέργειας με γειτονικές χώρες της Ελλάδας, μίλησε στην «Θ» ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης και γνωστός εργολάβος – Πολιτικός Μηχανικός, κ. Κωνσταντίνος Ζαγναφέρης.
«ΚΑΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΩΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ…».
Πιο αναλυτικά ο κ. Ζαγναφέρης, εξήγησε στην «Θ» ότι «όταν πριν από 20 χρόνια περίπου ξεκίνησε η εγκατάσταση των φωτοβολταϊικών, όπως γίνεται συνήθως, η αγορά ήταν δύσπιστη ενώ υπήρχαν και διάφοροι «ευαίσθητοι» που για διάφορους λόγους δεν ήθελαν την εγκατάστασή τους. Είτε για λόγους περιβαλλοντολογικούς είτε λόγω της χρήσης αγροτικής γης. Έθεταν τέτοιου είδους θέματα. Για αυτό τα πρώτα χρόνια, ένα φωτοβολταϊκό 100 KW κόστιζε περίπου 450.000. Εκείνη την εποχή ήταν γύρω στα 0,50€ η τιμή της κιλοβατόρας. Προφανώς τα πρώτα χρόνια παράγονταν ακριβά και με αυτήν την τιμή ρεύματος, υπήρχε καλό οικονομικό αποτέλεσμα. Σήμερα η ίδια εγκατάσταση κοστίζει περί τις 80.000 ευρώ. Αν το βάλουμε σε σταθερά μεγέθη, είναι φθηνότερη κατά πέντε φορές, αντιστοίχως όμως από τα 0,50€, η τιμή του ρεύματος κατέβηκε στα 0,05€ – 0,06€, άρα κατέβηκε δέκα φορές. Άρα είναι λογικό να μην είναι συμφέρουσα η επένδυση τώρα με αυτές τις τιμές. Το κόστος κατέβηκε πέντε φορές αλλά η τιμή του προϊόντος κατέβηκε δέκα. Σίγουρα λοιπόν δεν συμφέρει όπως συνέφερε παλαιότερα. Για έναν ιδιώτη λοιπόν (για 100 KW) η επένδυση κρίνεται ασύμφορη. Εάν πάμε όμως στα μεγάλα πάρκα των 5000-6000-7000, εκεί προφανώς είναι άλλα τα κοστολόγια, γίνεται οργανωμένα, η εγκατάσταση είναι πολύ χαμηλότερη και λόγω ποσότητος του ρεύματος που παράγεται – όσο μικρή και αν είναι η τιμή – υπάρχει ένα οικονομικό αποτέλεσμα που συμφέρει. Για μικρές εγκαταστάσεις προφανώς δεν συμφέρει και προφανώς ευνοούνται οι μεγάλες εταιρείες. Είναι γνωστό αυτό».
«ΚΑΝΕΝΑ ΟΦΕΛΟΣ ΓΙΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ – ’’ΦΟΥΛΑΡΙΣΜΕΝΟΣ’’ Ο Ν. ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΟ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ – ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ»
Επίσης ο ίδιος τόνισε ότι «προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά, είναι η έγκριση από την ΡΑΕ και να υπάρχει δυνατότητα απορρόφησης της ενέργειας από το υπάρχον δίκτυο, το οποίο νομίζω ότι και στον Νομό Ξάνθης και στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος, πλέον έχει κορεστεί. Επίσης, για μικρές εγκαταστάσεις για τις οποίες θα χρειαστούν μικρές εκτάσεις ή για οικιακές εγκαταστάσεις, είναι μικρή η επένδυση αλλά – μες τις άκρες – υπάρχει κάποιο όφελος. Εάν προσθέσουμε ότι έχουμε και τις πρώτες μέρες ηλιοφάνειας και ειδικά το Καλοκαίρι που είναι πολλές οι ώρες ηλιοφάνειας και υψηλές οι θερμοκρασίες, η ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται η χώρα μας, καλύπτεται πλήρως από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Άρα πιστεύω ότι έχει επέλθει κορεσμός και όποια επένδυση από εδώ και πέρα είναι ρίσκο και μη συμφέρουσα. Οι νέες άδειες, για μια μεγάλη εταιρεία που παράγει ήδη και προσπαθεί να γίνει «μεγάλος παίκτης» της αγοράς αυξάνοντας την ποσότητα παραγωγής, μπορεί να υπάρχει κάποιο όφελος. Για μεμονωμένους επενδυτές, δεν νομίζω να υπάρχει κανένα όφελος και όσο περνά ο καιρός τόσο θα γίνεται μη συμφέρουσα. Αναφορικά με τον Νομό Ξάνθης, από ο,τι γνωρίζω δεν υπήρχε η δυνατότητα να απορροφήσει άλλη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας. Χρειάζονταν ενίσχυση και επέκταση. Δεν γνωρίζω αν έγινε αυτό ή αν μπορεί να γίνει. Σίγουρα ο νομός είναι «φουλαρισμένος» και υπάρχουν και άλλες περιοχές στην Ελλάδα που έχουν μεγαλύτερη παραγωγή, γιατί έχουν περισσότερες μέρες ηλιοφάνειας. Το κυριότερο όμως είναι ότι– από ο,τι διάβασα – παράγαμε την ηλεκτρική ενέργεια και την δίναμε σε γειτονικές χώρες και μετά μας την έδιναν αντίστοιχα αυτές. Διότι η ηλεκτρική ενέργεια έχει το μειονέκτημα ότι δεν μπορεί να αποθηκευτεί για πολύ χρόνο. Ο,τι παράγεται πρέπει να καταναλωθεί. Οι γειτονικές χώρες την απορροφούν και μα την επιστρέφουν όταν έχουν αυτές αυξημένη παραγωγή και εμείς μειωμένη. Γίνεται ανταλλαγή. Υπάρχουν συμβάσεις με την Τουρκία, την Ιταλία και τις Βαλκανικές Χώρες».
