
«Ιερή» υποχρέωση των υπηρεσιών…

Έχω αναφερθεί κι άλλη φορά στους «μαυραγορίτες» και τους «λύκους» που χαίρονται στην αντάρα και πέταξα το μπαλάκι στις υπηρεσίες ελέγχου τιμών, οι οποίες θα πρέπει ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, να αλωνίζουν κυριολεκτικά την αγορά πραγματοποιώντας εξονυχιστικούς ελέγχους. Αν θέλουν βέβαια να αποδείξουν στον κόσμο ότι υπάρχει κράτος μέριμνας και ανταποκρίνεται σωστά στην ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του απέναντι στους σκληρά φορολογούμενους πολίτες του… Οι ραγδαίες αυξήσεις τιμών στα καύσιμα, οι τιμές των οποίων αλλάζουν δύο και τρεις φορές την ημέρα, δίνει την ευκαιρία σε πολλούς μαυραγορίτες να ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΗΣΟΥΝ αυξάνοντας τις τιμές στα ήδη διαθέσιμα αποθέματά τους. Δεν είναι δυνατόν να φουλάρουν τα καζάνια τους δύο φορές την ημέρα ή και περισσότερο! Το κακό όμως ξεκινάει από το ίδιο το κράτος, το οποίο αυξάνει τους δασμούς και τους φόρους των καυσίμων ανάλογα με την τρέχουσα τιμή και όχι με βάση τα προϋπολογισθέντα έσοδα από τον συγκεκριμένο κωδικό, δηλαδή με τις τιμές που υπήρχαν στα καύσιμα την ημέρα σύνταξης του οικονομικού προϋπολογισμού για τη νέα χρήση.
Μας περνάνε για χαζούς ή για… λεφτάδες!

Από εκεί και μετά όλοι οι υπόλοιποι, με πρωταγωνιστές φυσικά τους Λάτσηδες και τους Βαρδινογιάννηδες έπονται, για να ακολουθήσουν και οι τελευταίοι της αλυσίδας που είναι οι πρατηριούχοι (σε κάποιες περιπτώσεις και όχι σε όλες)! Και φυσικά ο έλεγχος που γίνεται δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στα καύσιμα, αλλά και σε όλα τα είδη της αγοράς. Χαρακτηριστικό είναι το συγκριτικό στιγμιότυπο που κυκλοφορεί από χθες στο διαδίκτυο, όπου ένα συγκεκριμένο εμπόρευμα (διπλό κρεβάτι ύπνου) με τον ίδιο κωδικό, στην ίδια διεθνή αλυσίδα (ΙΚΕΑ) κοστολογείται στα καταστήματα της Γερμανίας έναντι 279 ευρώ, ενώ στα καταστήματα της Ελλάδας (το ίδιο ακριβώς προϊόν επαναλαμβάνω) τιμολογείται στην διπλάσια ακριβώς τιμή (538 ευρώ)! Και φυσικά σε μια Γερμανία με διπλάσιους και τριπλάσιους μισθούς απ’ ότι στην Ελλάδα… Για όλα αυτά τι έχει να μας πει ο πρώην φίλος μου Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, από τότε που έγινε υπουργός… δεν μας ξέρει, δεν μας γνωρίζει;
Το «πιτόγυρο», το ψωμί και τα… μακαρόνια!

Από την άλλη λέει, υπάρχει έντονη δυσφορία για την τιμή στο σουβλάκι (πιτόγυρο) που έπιασε τα 4 ευρώ! Συμφωνώ ότι η αύξηση στο συγκεκριμένο έδεσμα είναι τεράστια σε σχέση με περσινές και προπέρσινες τιμές, αλλά θεωρώ ότι τοποθετούμε σε εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση το πρόβλημα. Όταν για παράδειγμα το πετρέλαιο θέρμανσης πέρασε το 1.70 ευρώ ανά λίτρο και το ψωμάκι αναμένεται να πιάσει τα 2-3 ευρώ το κιλό, είναι άκαιρο θαρρώ να μιλάμε για πιτόγυρα και για σουβλάκια! Και κάτι ακόμα… Πληροφορούμαι ότι τα ράφια των σούπερ μάρκετ αδειάζουν από… μακαρόνια, όπως σε κάθε περίοδο που υπήρχαν προβλήματα και κρίσεις σε εθνικό επίπεδο! Αποτέλεσμα φυσικά να… σκουληκιάζουν τα αποθεματικά σε μακαρονοειδή σε αποθήκες! Υπενθυμίζω ότι σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ τουλάχιστον τα τελευταία 40-50 χρόνια η μανία μαζικών αγορών και αποθεμάτων σε τρόφιμα δεν έπιασε τόπο, αφού από τίποτα δεν στερήθηκε η αγορά μας κατά την διάρκεια και αμέσως μετά από τέτοιες κρίσεις (επιστρατεύσεις, Τσέρνομπιλ, κρίσεις με την Τουρκία κλπ). Γι’ αυτό λοιπόν κάντε κράτει, γιατί σας βλέπω να γίνεστε όλοι μακαρονάδες στο τέλος και να αλλάζουμε και τις διατροφικές μας συνήθειες!
Αποθρασύνονται οι κλέφτες… «Αδύναμη» η πολιτεία!

Πριν προλάβει αλέκτωρ φωνήσαι τρις (κυριολεκτικά) οι συνήθεις ύποπτοι ξαναχτύπησαν σε αυτοκίνητα και καταστήματα της Ξάνθης και «έσπασαν» μέσα σε ένα βράδυ ένα αυτοκίνητο και διέρρηξαν ακόμη ένα «καφέ» και μάλιστα μέσα σε εμπορικό κέντρο αποσπώντας κάτι «ρέστα» που υπήρχαν μέσα στην ταμειακή μηχανή. Ενώ δηλαδή γνωρίζουν ότι οι «κεραίες» της αστυνομίας είναι πιο ευαίσθητες λόγω των πρόσφατων γεγονότων, αυτοί δεν διστάζουν να χτυπήσουν ξανά και ξανά προκαλώντας όχι μόνο ζημιές στα καταστήματα- στόχους, αλλά και στο περί ασφάλειας αίσθημα των πολιτών. Παραπάνω αναφέρομαι στους «συνήθεις ύποπτους» ανήλικοι από γνωστή «γειτονιά» της Ξάνθης, οι οποίοι είναι μεν γνωστοί στην αστυνομία, η οποία όμως δεν μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα λόγω ηλικίας και λόγω των καταστάσεων… Το θέμα είναι ποιος θα διαφυλάξει τους πολίτες και τις περιουσίες του από τους ανήλικους «κακοποιούς» και συγχρόνως ποιος θα φυλάξει αυτούς τους νεαρούς «δράστες» από τους… γονείς τους και το οικογενειακό τους περιβάλλον που τα εξωθεί στην παρανομία και υποθηκεύει τις ζωές τους… Ιδού το ερώτημα…