Η λογική του παραλόγου ή ο… παραλογισμός της λογικής
Ιδού η απορία! Διαβάζοντας σήμερα κανείς το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Θ» αναφορικά με τις διευκρινιστικές οδηγίες- απαντήσεις που δίνει ο καθ’ ύλην αρμόδιος προϊστάμενος της Πολιτικής Προστασίας στην Π.Ε Ξάνθης, καταλαβαίνει ότι… ούτε εκείνοι που σχεδίασαν τα νέα περιοριστικά μέτρα του lockdown κατάλαβαν τι ήθελαν να πετύχουν τελικά… Και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν ρίχνω ευθύνη στον προϊστάμενο, ο οποίος έκανε αγώνα για να διερμηνεύσει την εγκύκλιο και να μας δώσει απαντήσεις τις καίριες ερωτήσεις που του υποβάλαμε. Ωστόσο εκείνο που «καίει» περισσότερο τους Ξανθιώτες, αλλά και άλλους κατοίκους της επαρχίας, είναι το γεγονός ότι με μηδαμινά έως και μηδενικά -πολλές φορές- κρούσματα τις τελευταίες εβδομάδες μπήκαμε κι εμείς στα «κόκκινα» και βάζουμε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι! Όταν είχε κρούσματα μόνον η Ξάνθη και ιδιαίτερα ο Δήμος Μύκης, η Αθήνα τότε μας κουνούσε απειλητικά το δάχτυλο και κυκλοφορούσε ελεύθερα… Τώρα που το πρόβλημα το έχει η πρωτεύουσα θα πρέπει όλοι να υποστούμε τις συνέπειες!
Τι συμπτώσεις κι αυτές…
Και φυσικά το γεγονός ότι λίγο πριν την Τσικνοπέμπτη και την Καθαρά Δευτέρα τα κρούσματα αυξήθηκαν αλματωδώς και ω τι σύμπτωση το νέο lockdown έγινε για όλη την Ελλάδα την παραμονή της Τσικνοπέμπτης μέχρι την επομένη της Καθαράς Δευτέρας, δεν πείθει για το αληθές της αιτίασης… Παρόλα αυτά ήταν ένας τρόπος προφανώς για να «χαλιναγωγηθεί» ο κόσμος και να μην το ρίξει σε ξέφρενα μπάρμπεκιου πάρτυ και «κουλουμιάτικες» Καθαροδευτεριάτικες συναθροίσεις. Μ’ αυτά και μ’ αυτά όμως ο κόσμος τείνει να φτάσει στα όριά του με την ψυχολογία του να βρίσκεται στο ναδίρ…
Για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους
Σκοπός μου δεν είναι να αποθαρρύνω κανέναν επενδυτή, το αντίθετο μάλιστα. Ωστόσο επέλεξα το σημερινό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ αναφορικά με τους απογοητευμένους επενδυτές στον τουρισμό για να «προσγειώσω» αφενός εκείνους που θεωρούν πως με την υλοποίηση μιας επένδυσης (συνήθως επιδοτούμενη) έχουν εξασφαλισμένη και την λειτουργία της και αφετέρου για να κινήσουμε τα νήματα ώστε να δημιουργηθεί επιτέλους μία νέα ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ στην Ξάνθη ως μοχλός ανάπτυξης που εξέλειπε από την στιγμή που σφράγισαν άρον-άρον την προηγούμενη Αναπτυξιακή… Και φυσικά, το βασικό συστατικό που λείπει απ’ όλη αυτή την ιστορία, εντοπίζεται στο έλλειμμα πραγματικής συνεργασίας μεταξύ επαγγελματιών τουρισμού και αυτοδιοικητικών και οι κοινές προσπάθειες για το άνοιγμα της τουριστικής αγοράς μας…
Ασφαλή τα σύγχρονα κτίρια σε σεισμούς
Στο ερώτημα για την ασφάλεια που παρέχουν τα κτίρια και ιδιαίτερα οι πολυκατοικίες με πυλωτές σε περιπτώσεις ισχυρών σεισμών, όπως αυτός της Λάρισας, η απάντηση είναι ότι συνήθως τα κτίρια που δεν αντέχουν είναι κτίρια που έχουν κατασκευαστεί πριν αρκετές δεκαετίες και κρίνοντας από τις φωτογραφίες, βλέπουμε ότι έπαθαν ζημιές ή και γκρεμίστηκαν κάποια παλιά σπίτια σε χωριά που ήταν χτισμένα με «τσατμάδες»! Οι σύγχρονες κατοικίες λοιπόν και ιδιαίτερα οι πολυκατοικίες που χτίστηκαν με τα νέα δεδομένα δόμησης (την τελευταία 20ετια), δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικά προβλήματα, εκτός κι αν ο εγκέλαδος αποφασίσει να δώσει σαρωτικά χτυπήματα άνω των 6,5-7 Ρίχτερ, οπότε τότε… ας μη «δώσει» ο Θεός να ζήσουμε κάτι τέτοιο…
Η τυπολατρία αδικεί επιδοτούμενους του ΟΑΕΔ
Μου τηλεφώνησε προχθές κάποιος συμπολίτης μας για να μου μεταφέρει την πικρία και συγχρόνως την αδικία που υπέστη ως δικαιούχος της επιδότησης ανεργίας που αφορά στο δίμηνο της παράτασης λόγω κορωνοϊού (Νοεμβρίου- Δεκεμβρίου 2020). Ο ίδιος παρέμεινε λέει, εκτός νυμφώνος (τον απέρριψαν), γιατί λέει, δεν παρουσιάσθηκε… διαδικτυακά στον ΟΑΕΔ όπως προβλέπονταν! Και το ερώτημα το δικό του (που είναι συγχρόνως και δικό μου ερώτημα και το υπέβαλα αρμοδίως), τι σημασία έχει η παρουσίαση διαδικτυακά από την στιγμή που μπορεί ο δικαιούχος να βρίσκεται σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και να δηλώνει παρουσία με ένα κλικ στον υπολογιστή του; Εφόσον ήταν δικαιούχος του επιδόματος μέχρι και τον Οκτώβριο και άρα και δικαιούχος της παρατεινόμενης περιόδου, θα έπρεπε να πληρωθεί τα προβλεπόμενα… Αυτές οι γραφειοκρατικές τυπικότητες χωρίς ουσία και περιεχόμενο, που ωστόσο γίνονται αιτία για να στερηθεί κάποιος το «ψωμί» του, θα πρέπει να εκλείψουν. Τελεία και παύλα!
