Με αφορμή το προχθεσινό τραγικό περιστατικό με τον θάνατο του 23χρονου μοτοσικλετιστή…
«Ζητούμενο η σωστή εκπαίδευση από νεαρή ηλικία», σημειώνει στην «Θ» ο ίδιος
Και άλλος «φόρος αίματος» στην άσφαλτο έπεσε το βράδυ του Σαββάτου στον περιφερειακό δρόμο στο ύψος του Ζυγού, καθώς η σφοδρή σύγκρουση δυο μηχανών μεγάλου κυβισμού, είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο ενός 23χρονου νεαρού από τα Βαφέικα, αλλά και τον σοβαρό τραυματισμό του 35χρονου οδηγού της έτερης μηχανής, ο οποίος νοσηλεύεται στο Γενικό Νοσοκομείο Ξάνθης.
Ποια είναι όμως η αλήθεια για τις μηχανές πίστας, όπως αποκαλούνται με τις οποίες «παθιάζονται» τα νιάτα του τόπου μας; Ποιες είναι οι χρυσές συμβουλές προς τους νέους ανθρώπους που τις οδηγούν; Τι πρέπει να προσέχει ένας νεαρός «μηχανόβιος» στον δρόμο;
Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, με αφορμή έναν ακόμη πρόωρο χαμό ενός νέου ανθρώπου, δίνει μέσα από την «Θ» ο πρόεδρος του Μοτοσικλετιστικού Ομίλου Ξάνθης (Μ.Ο.Ξ) «Πολυμήχανοι» κ. Γιάννης Μούρθος.
«ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΑΡΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ – ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΑ, ΑΛΛΑ…ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ, ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Μούρθος, αφού συλλυπήθηκε ειλικρινώς τους οικείους του εκλιπόντος νεαρού, εξήγησε στην «Θ» ότι «δυστυχώς είναι το νεαρό της ηλικίας αλλά και – το τονίζω ξανά και ξανά – θέμα εκπαίδευσης. Δυστυχώς τα παιδιά βλέπουν βιντεάκια στις πλατφόρμες και στα social media και όλη αυτήν την εικόνα και την «τρέλα» που επικρατεί με τέτοια πράγματα και νομίζουν ότι παίρνοντας μια μεγάλου κυβισμού μηχανή πίστας θα βγουν στον δρόμο και θα κάνουν ο,τι βλέπουν. Οι μηχανές πίστας είναι για την πίστα, οι μηχανές του ταξιδιού είναι για τα ταξίδια, οι μηχανές motocross κλπ είναι για το βουνό, για τους αγώνες κλπ. Δυστυχώς όμως, αυτές οι μοτοσικλέτες πωλούνται κανονικά, βγάζουν πινακίδες κλπ. Και από την στιγμή που είναι προς πώληση, πωλούνται.
Απλά πρέπει οποιοσδήποτε και αν τις αγοράσει να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση αλλά να έχει και την αίσθηση του φόβου. Και δυστυχώς σε νέα ηλικία αυτή η αίσθηση δεν υπάρχει. Νομίζουν ότι δεν θα συμβεί σε αυτούς. Θα συνεχίσω να λέω ότι σε υψηλές ταχύτητες στους δρόμους δεν σε σώζει ούτε το κράνος, ούτε η φόρμα, ούτε τίποτα. Όλα αυτά θέλουν το μέρος τους, τον χώρο τους, την ασφάλεια που παρέχουν οι προβλεπόμενοι χώροι κλπ. Και πάλι καλά δεν ενεπλάκη – στην προκειμένη περίπτωση – και κάποιο άλλο όχημα στο τροχαίο. Στον δρόμο, εκείνη την ώρα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ο καθένας. Ακόμη και ένα σκυλί, μια γάτα ή ένα χαλίκι στον δρόμο, ακόμη και όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος ή έχουν πέσει λάδια από ένα αυτοκίνητο, τα πάντα μπορούν να δημιουργήσουν ένα δυστύχημα που μπορεί να κοστίσει μια ζωή. Αυτοί που έχουν την γνώση, την αίσθηση του φόβου κλπ, θα πάρουν μια μηχανή πίστας, αλλά ξέρουν ότι δεν θα τρέξουν στον δρόμο όσο θα τρέξουν σε μια πίστα. Εμείς την λέμε χαρακτηριστικά «μηχανή πίστας» και είναι μια μοτοσικλέτα που σε νεαρές ηλικίες θα πάρει καθένας. Είτε είναι 600 κυβικά είτε είναι 1000 κυβικά. Υποτίθεται ότι βγαίνουν με τις προδιαγραφές να κυκλοφορούν στην εκάστοτε αγορά της κάθε χώρας, αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν θέματα που ο καθένας πρέπει να σκεφτεί, πρέπει να εκπαιδευτεί για να έχει την αίσθηση του τι μπορεί να του συμβεί».
«ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ‘’ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ’’ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΕΣ – ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΠΟ ΝΕΑΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ»
Σε ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το αν «στήνονται» – ενδεχομένως – ακόμη και κόντρες «μηχανόβιων» στην Ξάνθη, ο κ. Μούρθος απαντά:
«Αυτό δεν το γνωρίζω γιατί είναι κάτι που το συνεννοούνται μεταξύ τους οι παρέες, οι φίλοι και το κάνουν. Αλλά είναι πιθανόν να γίνεται. Έτσι όπως έχει εξελιχθεί η τεχνολογία, μέσα από τα social media, γίνονται πλέον τα πάντα. Συνεννοούνται αμέσως. Το θέμα είναι η εκπαίδευση από νεαρές ηλικίες. Να δημιουργηθεί η αίσθηση του φόβου, να κατανοήσουν τι σημαίνει ασφάλεια, ότι δεν είναι μόνοι τους στον δρόμο και ότι δεν είναι άτρωτοι. Όλα αυτά πρέπει να τα καταλαβαίνουν και αυτό θα γίνει μέσα από την εκπαίδευση και την εμπειρία».
«ΟΤΑΝ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ»
Σε άλλη ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το πόσο ασφαλές μπορεί να είναι ένα ταξίδι σε δυο τροχούς, ακόμη και με την μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα (και όχι ιλιγγιώδη), ο ίδιος απαντά:
«Όταν ταξιδεύεις σε μεγάλους δρόμους, δεν μπορούμε να πούμε ότι η ασφάλεια της μοτοσικλέτας, είναι ίδια με αυτήν ενός αυτοκινήτου. Πρώτα από όλα είσαι εκτεθειμένος σε πολλά. Για αυτό λέμε ότι ο μοτοσικλετιστής πρέπει να προσέχει δυο φορές. Πρώτον τον εαυτό του και το τι μπορεί να συναντήσει στον δρόμο και δεύτερον να προσέχει τι «λάθος» – ενδεχομένως – μπορεί να κάνει ο απέναντί του που θα οδηγεί ένα αυτοκίνητο. Ακόμη και σε ένα στενό μέσα στην πόλη, πρέπει να κόβεις ταχύτητα, ακόμη και αν έχεις προτεραιότητα. Γιατί δυστυχώς πολλές φορές ένας οδηγός αυτοκινήτου δεν έχει κρίση για το πώς κινείται η μοτοσικλέτα και ακόμη και αν πηγαίνει με 50χλμ μπορεί να πάθει ζημιά ο μοτοσικλετιστής».
«Ο ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΑ – ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΙΟ»
Τέλος, στο μήνυμά του προς τους νέους συμπολίτες μας που αγαπούν τις μηχανές, ο κ. Μούρθος σημειώνει τα εξής:
«Δυστυχώς, όλοι έχουμε χάσει κόσμο με μοτοσικλέτες. Γνωστούς, φίλους και συγγενείς. Παλαιότερα δεν υπήρχε ενημέρωση. Βέβαια να πούμε ότι πέρα από την κακή, υπάρχει και η καλή πλευρά του internet. Υπάρχει τόσος κόσμος – όπως και εμείς από την Λέσχη που κάνουμε μαθήματα ασφαλούς οδήγησης και προσπαθούμε να μυήσουμε τους νέους στα σχολεία να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ασφάλεια ακόμη και αν ανεβαίνουν σε δίκυκλα σαν συνεπιβάτες – που προσπαθεί για αυτό. Η συμβουλή μου προς όλα τα παιδιά που οδηγούν μοτοσικλέτα (είτε είναι 50 κυβικά, είτε 600 είτε 1000) είναι να εκπαιδευτούν στον σωστό τρόπο και να ξέρουν την χρήση της μοτοσικλέτας. Μπορούν να αγοράσουν μια μηχανή πίστας, μπορούν να κυκλοφορούν με ταχύτητες 120 χλμ σε ένα ταξίδι, μπορούν να κυκλοφορήσουν με 50 χλμ μέσα στην πόλη, αλλά αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει την μοτοσικλέτα του και να τρέξει, υπάρχει το αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών. Μπορεί να μπει εκεί και να ξέρει ότι δεν πρόκειται να κάνει ζημιά σε κανέναν. Θα εκπαιδευτεί, θα του δείξουν αυτό το κομμάτι και αν θέλει ας συνεχίσει να πηγαίνει εκεί για να τρέχει. Και στο φινάλε θα έχει την ασφάλεια της πίστας. Θα πάθει δηλαδή ζημιά, μόνο η μοτοσικλέτα. Εκεί υπάρχουν ασθενοφόρα, πρώτες βοήθειες κλπ. Όλα έχουν ένα όριο. Ο δρόμος δεν είναι πίστα. Δεν είναι ούτε για κόντρες, ούτε για τίποτα. Είναι για να ευχαριστιέσαι την μηχανή, η οποία έχει την αίσθηση της ελευθερίας. Δεν χρειάζεται να τρέχεις για να το νιώσεις αυτό».
