
Φωνή λαού…
Σε καμία περίπτωση δεν θα επιχειρούσα να γίνω «αδιάκριτος» σε ότι αφορά τα εσωτερικά της εκκλησίας μας και πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πειθαρχικά παραπτώματα κληρικών και την «τιμωρητική» διαδικασία που προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις… Στην περίπτωση όμως των ιερέων που λειτούργησαν το βράδυ της Ανάστασης λίγες ώρες μετά το προβλεπόμενο ωράριο, παρακούοντας (και αυτό είναι αλήθεια) τις οδηγίες της ΔΙΣ και της Μητρόπολης, μας δίνεται το δικαίωμα να παρέμβουμε δημοσιογραφικά, καθόσον ακολούθησε (και σύμφωνα με πληροφορίες θα ακολουθούσουν κι άλλες) κινητοποίηση των κατοίκων ενός χωριού. Οι οποίοι κάτοικοι παίρνουν επάνω τους όλη την ευθύνη για την «πίεση» που άσκησαν στον ιερέα τους να πραγματοποιήσει την τελετή της Αναστάσεως όπως προβλέπεται από την εκκλησιαστική μας παράδοση και το τυπικό της εκκλησίας και όχι όπως συμφωνήθηκε από την ιεραρχία με την πολιτική ηγεσία.
Ως και ημείς αφίεμεν…
Οι πληροφορίες μου λένε ότι ανάλογη «τύχη» θα έχουν άλλοι δύο ιερείς που χτύπησαν την «καμπάνα» αργότερα από τα προβλεπόμενα, οπότε αμέσως- αμέσως δημιουργείται μία «κόντρα» πιστών που υποστηρίζουν τους ιερείς και την απόφασή τους και ιεραρχίας… Δυστυχώς όμως την ίδια στιγμή «διώκονται» μέχρι και Δεσποτάδες άλλων Μητροπόλεων που δεν συνέπλευσαν με τις οδηγίες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος σε όλα τα επίπεδα. Από μόνο του λοιπόν το γεγονός θα έπρεπε να «γαληνέψει» τους ιεράρχες μας και καταρχήν να τα «βρούνε» μεταξύ τους και κατ’ επέκταση να κλείσουν το «ρήγμα» που διαφαίνεται με τον καλύτερο τρόπο της κατανόησης, της συνεννόησης και της συγχωρήσεως και όχι να τραβάνε στα άκρα… «Ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών», σεβαστοί ποιμενάρχες μας…
Αλλιώς τα είπα…
Λάβαμε χθες ακόμη ένα διευκρινιστικό σημείωμα από τον γνωστό μικροβιολόγο Γιάννη Κουρπαλίδη, ο οποίος φιλοξενήθηκε σε ανάλογο ρεπορτάζ της «Θ» αναφορικά με την αιμοδοσία από ανεμβολίαστους δότες. Στο σημείωμά του ο κος Κουρπαλίδης αναφέρει τα εξής: «Κατά την συνέντευξη μου στην εφημερίδα «Θράκη» παρερμηνευτήκαν άθελα σας τα λεγόμενα μου. Ουδέποτε υποστήριξα την άποψη ότι δημιουργία τράπεζας αίματος από ανεμβολίαστους είναι ακραίο σενάριο. Ακραίο σενάριο θεωρώ τον μη εμβολιασμό των ατόμων. Υποστηρίζω οπωσδήποτε ότι αιμοδοσία ως διαδικασία πρέπει να συνεχιστεί. Το αίμα είναι ανθρώπινο προϊόν και δίνεται μόνο από ανθρώπους. Η αιμοδοσία δεν μπορεί ούτε μια μέρα να σταματήσει. Θέλω να προτρέψω και εγώ όλους τους αιμοδότες εφόσον αισθάνονται υγιείς να δώσουν αίμα όπως έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Ν. Ξάνθης “Η Αγάπη” Γιάννης Παπαχρόνης .Σε περίπτωση που έχει κάποιος νοσήσει μπορεί να περιμένει ένα διάστημα. Η προσπάθεια της αιμοδοσίας πρέπει να είναι δυναμική και δεν μπορεί να σταματήσει».
Καμιά «παρερμηνεία»…
Επειδή εμείς στην «Θ» καταγράφουμε τις δηλώσεις των συνεντευξιαζόμενων ώστε να προστατεύσουμε και την εφημερίδα μας, αλλά περισσότερο τους ιδίους, σε απάντηση του κου Κουρπαλίδη (του οποίου είναι κατανοητή η προσπάθεια να προτρέψει τους πολίτες αφενός να εμβολιαστούν και αφετέρου να συνεχίζουν να αιμοδοτούν είτε ως εμβολιασμένοι, είτε ως ανεμβολίαστοι), παραθέτω επ’ ακριβώς και απομαγνητοφωνημένη τόσο την ερώτηση του δημοσιογράφου, όσο και την απάντηση του ιδίου, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει πουθενά «παρερμηνεία», έστω και άθελά μας. Ενδεχομένως ο προφορικός λόγος κάποιες φορές να μην αποτυπώνει επ’ ακριβώς αυτά που σκεφτόμαστε να εκφέρουμε ως άποψη και το κλείνω εδώ…
Η ερώτηση του δημοσιογράφου: «Εσείς τι έχετε να πείτε σχετικά με την τράπεζα αίματος των ανεμβολίαστων που κάποιοι αρνητές του εμβολίου πρότειναν; Γιατί σου λέει ο άλλος ότι «εγώ φοβάμαι να πάρω από εμβολιασμένο, αίμα. Θα είμαι σίγουρος ότι θα είναι ανεμβολίαστος αυτός που θα πάρω αίμα;». Ακραίο δεν είναι αυτό το σενάριο;»
Επακριβώς η απάντηση: «Ναι, είναι πολύ ακραίο. Εντάξει δεν το συζητάμε και επειδή το τελευταίο διάστημα έχει αναπτυχθεί ένας μύθος περί των εμβολίων, εγώ πιστεύω ότι οι εμβολιασμοί – ας το αφήσω λίγο έξω από την αιμοδοσία – είναι απαραίτητοι. Και προτιμότερο να είναι εμβολιασμένος από αυτόν που παίρνουμε αίμα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι σίγουροι στον βαθμό δηλαδή, σχεδόν στο 100% όχι 99 (να πω εγώ) ότι χρειάζεται οπωσδήποτε ο εμβολιασμός, εννοείται.»