«Θυμάται» και… συγκρίνει ο πρ. βουλευτής και πρόεδρος (τότε) του Ε.Κ. Ξάνθης Σωτ. Στολίδης
Θύμισες από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των Ξανθιωτών αρχές της δεκαετίας του ’90 (1990-1992), έρχονται με αφορμή τις σημερινές κινητοποιήσεις των αγροτοκτηνοτρόφων, με την μόνη διαφορά ότι τότε υπήρχαν αγροτοσυνδικαλιστικοί φορείς και ομοσπονδίες και μια τεράστια στήριξη από τις τοπικές κοινωνίες, ενώ ακόμη και τα «σκηνικά» των εντάσεων (σε κάποιες περιπτώσεις) δεν είχαν καμία σχέση με τις βίαιες εικόνες που βλέπουμε σήμερα, ειδικότερα στην περιοχή της Κρήτης.
Εκείνες τις στιγμές, θυμάται – μιλώντας στην «Θ» – ο πρώην βουλευτής και «τότε» πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης κ. Σωτήρης Στολίδης, συγκρίνοντας τις δυο εποχές. Και όλα αυτά σε μια περίοδο, που γενικότερα το συνδικαλιστικό κίνημα συνεχώς αποδυναμώνεται.
Ο ίδιος, κάνει λόγο για αγώνες που έφεραν αποτελέσματα και κυρίως τους αναπτυξιακούς νόμους, που οδήγησαν στην «άνθιση» της Θράκης. Ο ίδιος μάλιστα, αναφερόμενος στις σημερινές κινητοποιήσεις λέει ότι πρέπει η ελληνική πολιτεία να λάβει σοβαρά υπόψη και να κάνει δεκτά τα αιτήματα των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, ενώ δεν «βλέπει» αποκλιμάκωση των μπλόκων, σε αντίθετη περίπτωση.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΤΕ, ΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ – ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Πιο αναλυτικά, ο κ. Στολίδης, ανέφερε με συγκίνηση στην «Θ» ότι «σίγουρα δεν έχει σχέση το «τότε» με το «τώρα». Τότε εμείς είχαμε δημιουργήσει ένα κίνημα στην Θράκη, το οποίο ήταν ένα κίνημα επιβίωσης. Υπήρχε μία τεράστια εγκατάλειψη της Θράκης από τις κυβερνήσεις τότε. Αναγκάστηκε η κοινωνία μας να αντιδράσει διότι κλείνανε πολλές βιομηχανίες της περιοχής, ιδιωτικές και συνεταιριστικές.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις τότε, είχαν σαν αποτέλεσμα να φέρουν ευνοϊκές ρυθμίσεις και νόμους για την ανάπτυξη της Θράκης (20% της επιδότησης του κόστους εργασίας και άλλους ισχυρούς αναπτυξιακούς νόμους).
Τότε όταν κλείναμε, κλείνανε τα πάντα. Προσπαθήσαμε να αλλάξουμε όλη αυτήν την άσχημη πορεία της Θράκης. Καταφέραμε και δημιουργήσαμε ένα κίνημα, όπου συμμετείχε όλη η κοινωνία της Θράκης. Στον Νέστο τότε είχε πάνω από 10.000-15.000 εργαζόμενους, επαγγελματίες και ομοσπονδίες αγροτών, οι οποίοι ήταν όλοι στον αγώνα του κινήματος που πάλευε για αυτήν την αλλαγή.
Έχουν απόλυτο δίκιο οι αγρότες και σήμερα. Υπάρχει μία τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης. Έφτασε το 50% των επιδοτήσεων να έχει κοπεί από τους αγρότες, με την λογική ότι θα πάει στους νέους αγρότες, ενώ πήγαιναν σε «συμμορίες» τα χρήματα, που τα κόβανε από τους πραγματικούς – έντιμους αγρότες. Είναι επόμενο λοιπόν, ότι αυτή η κατάσταση έχει συσσωρεύσει αυτή την αγανάκτηση. Υπάρχει πρόβλημα στον αγροτικό τομέα και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Και για αυτό βλέπετε και τέτοιες ακραίες – πολλές φορές – καταστάσεις. Τέτοια φαινόμενα, δεν είχαμε τότε, με την έννοια ότι είχαμε εκατοντάδες ΜΑΤ, που έρχονταν από όλη την Ελλάδα στην περιοχή μας.
Αλλά τότε γνώριζε ακόμα και οι ίδια η κυβερνούσα παράταξη τις ευθύνες της, απέναντι στην Θράκη. Γι αυτό δεν υπήρξαν και τέτοια φαινόμενα. Και προσωπικά είχα τέτοιες εμπειρίες, ακόμη και με συγκρούσεις.
Αλλά ήταν διαφορετικά τα αιτήματα της κοινωνίας. Τότε ήταν θέμα επιβίωσης της Θράκης. Εμείς λέγαμε για «ανάπτυξη με εθνικούς όρους». Αν τα πράγματα δεν αντιστρέφονταν τότε, θα ήταν πολύ άσχημα για την Θράκη σήμερα.
Για αυτό το λόγο δεν υπήρξε τόσο ακραία αντιμετώπιση. Ήταν πολύ προσεκτικά ακόμη και τα όργανα της τάξεως».
ΤΟ 70% ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
Επίσης, ο ίδιος επισήμανε το γεγονός ότι «τώρα υπάρχει μία αγανάκτηση από την κοινωνία σε σχέση με την κυβέρνηση. Δεν είναι τόσο από την ταλαιπωρία που δημιουργούν στην κοινωνία οι κινητοποιήσεις. Και από τις δημοσκοπήσεις βλέπετε ότι ένα 70% συμφωνεί με τους αγρότες. Αυτά που συμβαίνουν μπορούν να αποφευχθούν.
Όμως είναι επόμενο, εφόσον υπάρχει αυτή η αγανάκτηση. Είναι θέμα επιβίωσης για ένα κομμάτι της κοινωνίας, όπως είναι οι αγρότες παραγωγοί. Μιλάμε για την εγκατάλειψη της υπαίθρου. Είναι επόμενο, διότι ο καθένας μπροστά στην αγωνία του και στο πως θα επιβιώσει αυτός και η οικογένεια του, πολλές φορές χάνει τον έλεγχο και δημιουργεί επεισόδια.
Αλλά, ευτυχώς, έχω την αίσθηση ότι σε όλη την Ελλάδα, φαίνεται ότι οι κινητοποιήσεις έχουν την αποδοχή της κοινωνίας. Δεν είναι εύκολο να έχουν αποδοχή αυτές οι κινητοποιήσεις. Εγώ θυμάμαι ότι παρόλο το δίκτυο που είχαμε, παρόλο που όλος ο λαός της Θράκης, ήταν μαζί μας και εμείς είχαμε αντιδράσεις. Και μεγάλες αντιδράσεις, από ένα κομμάτι της κοινωνίας».
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ
Ακολούθως, ο κ.Στολίδης, τόνισε την διαφορά του «τότε» με το «τώρα», λέγοντας ότι: «υπήρχε πάρα πολύς κόσμος μαζί μας. Θυμάμαι ότι τότε είχαμε πάνω από 50.000 εργαζόμενους στον Ν. Ξάνθης, ενώ τώρα δεν έχουμε ούτε 5.000.
Τα τελευταία 20 χρόνια, βλέπουμε μια αντίστροφη κατάσταση στην περιοχή μας. Και θα φτάσουμε στο σημείο να επανέλθουμε σε εκείνα τα χρόνια (σ.σ. στην πρότερη από τότε κινητοποιήσεις κατάσταση) αφού η οικονομία πάει κατά διαόλου . Είμαστε από τις τελευταίες περιφέρειες της χώρας. Ενώ υπήρξε μία περίοδος ανάκαμψης 15-20 χρόνων, τώρα έχουμε φτάσει στο αντίθετο πάλι.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε εγκατάλειψη από πλευράς της πολιτείας στην περιοχή μας, όχι μόνο στον αγροτικό τομέα, αλλά και στον βιομηχανικό τομέα και στο εμπόριο. Έχουμε πρόβλημα σοβαρό πλέον. Και αν δεν αλλάξει η πολιτική της κυβέρνησης, δεν ξέρω αν θα μπορούν να ελέγξουν τα πράγματα».
ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΑΛΛΙΩΣ… ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ
Τέλος, στο ερώτημα της «Θ» αναφορικά με το τι θα πρότεινε σήμερα ο ίδιος για την αντιμετώπιση της όλης κατάστασης, σημειώνει ότι « η δική μου θέση είναι ότι θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα αιτήματα των αγροτών η ελληνική και να τα υιοθετήσει. Δεν βλέπω να υπάρχει άλλη διέξοδος, όπως επίσης δεν βλέπω να υπάρχει και αποκλιμάκωση. Βλέπω οτι σε κάθε περιοχή, ακόμη και εκεί που δεν υπήρχε κινητοποίηση, πλέον υπάρχει. Οργανώνονται και τα τελευταία χωριά σε όλη την Ελλάδα. Έχουμε φτάσει να έχουμε 200 μπλόκα σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει μια τεράστια αγανάκτηση και αυτά τα ζητήματα διαφθοράς έχουν επηρεάσει πάρα πολύ την κοινωνία. Έχω την αίσθηση πως έχει ξεφύγει ο έλεγχος από την κυβέρνηση».
