Έχει δίκιο ο Σάββας, αλλά…
Τι μας λέει λοιπόν σήμερα ο Σάββας Μελισσόπουλος; Ότι δεν δουλεύει τίποτα σωστά στην πόλη και ότι δεν παρατηρείται βελτίωση σε κανέναν τομέα! Τι θα έκανε όμως ο ίδιος αν ήταν στην θέση του Δημάρχου; Οι απαντήσεις του είναι αρκετά γενικόλογες και θυμίζουν τις δεσμεύσεις όλων των υποψηφίων Δημάρχων στην προεκλογική περίοδο… Ενδεχομένως να τα βλέπουν αλλιώς τα πράγματα όταν είναι στην αντιπολίτευση και μόλις αναλάβουν την διοίκηση προσγειώνονται στην πραγματικότητα… Θα συμφωνήσω βέβαια με τον Σάββα ότι χρειάζεται περισσότερος συντονισμός, σωστός σχεδιασμός και… δουλειά-δουλειά-δουλειά, αλλά το θέμα είναι μάλλον υποκειμενικό και το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας τον συντονισμό και την δουλειά… Κάποιοι αιώνιοι αυτοδιοικητικοί διαρκώς αμειβόμενοι, την δουλειά την αντιλαμβάνονταν καθημερινά μετά τις 12 το μεσημέρι στα… ούζα και τα τσίπουρα! Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η υποχρέωσή τους για την δουλειά εξαντλείται στο 8ωρο ή ακόμη και στο 4ωρο ή και στο… 2ωρο! Εκείνο που πολύ σωστά είπε όμως ο Μελισσόπουλος είναι ότι ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται για το τι γίνεται μέσα στα δημοτικά συμβούλια και για το τι δικαιολογίες βρίσκουν οι διοικούντες για την ανυπαρξία έργου, αλλά τον αφορά να βλέπει έργο, να λύνονται τα προβλήματα της καθημερινότητάς του και να προχωράει η πόλη μπροστά… Αυτό περιμένουμε να δούμε λοιπόν και από την σημερινή δημοτική αρχή το επόμενο χρονικό διάστημα και όχι να φτάσουμε στην προεκλογική χρονιά για να δούμε κάτι να κινείται, όπως γίνεται συνήθως…
Άσχετοι με το αντικείμενο…
Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης αναδείχθηκε και ένα θέμα το οποίο έχει να κάνει με την παραλαβή των δημοσίων έργων από επιτροπές… Καλούνται λέει, άσχετοι με το αντικείμενο υπάλληλοι να συναποτελέσουν επιτροπές παραλαβής και όταν κάτι «στραβώσει» στη συνέχεια (που συνήθως στραβώνει), νίπτουν τας χείρας τους γιατί απλά δεν γνώριζαν ή τουλάχιστον δεν έλεγξαν σωστά και ολοκληρωμένα το έργο ώστε να «τεστάρουν» και την λειτουργικότητά του… Το θέμα αναδείχθηκε με αφορμή την παραλαβή του έργου της ελεγχόμενης στάθμευσης, αλλά προφανώς δεν θα είναι το μόνο έργο το οποίο παραλαμβάνουν άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τα τεχνικά θέματα, σε επίπεδο γνώσεων φυσικά που απαιτείται να έχουν (μηχανικοί κλπ). Και κάτι ακόμη… Σε ότι αφορά τις ευθύνες της προηγούμενης διοίκησης Τσέπελη και της σημερινής σε σχέση με το συγκεκριμένο. Προφανώς ο Στράτος κρατάει «χαμηλά την μπάλα» γιατί ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Τσέπελη επί ημερών του οποίου μελετήθηκε και σχεδιάστηκε το έργο, σήμερα είναι στέλεχος του Στράτου Κοντού, οπότε δεν τον «παίρνει» να πει περισσότερα πράγματα και να ρίξει περισσότερες ευθύνες στους προηγούμενους… Ή μήπως κάνω λάθος;
Για την Κύπρο και την Γενοκτονία… τίποτα;
Τις τελευταίες ημέρες κατακλυζόμαστε από ανακοινώσεις αριστερών οργανώσεων για κινητοποιήσεις γύρω από το Παλαιστινιακό θέμα, με επίμαχο σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» κλπ. Δεν είδα όμως καμία ανακοίνωση των «αριστερών οργανώσεων» για την συνεχιζόμενη κατοχή της Βόρειας Κύπρου από τον «Αττίλα» και την διαρκή απειλή για εκ νέου εισβολή στην μαρτυρική Μεγαλόνησο… Δεν είδα καμία σχετική ανακοίνωση των «αριστερών οργανώσεων» για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού ενόψει της μαύρης επετείου. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί «πονεμένοι» και καταπιεσμένοι λαοί στον κόσμο και δεν είναι μονάχα οι Παλαιστίνιοι ή οι Κουβανοί… Η καταπίεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ο φασισμός, δυστυχώς δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των… ιμπεριαλιστών, των οικονομικά ισχυρών και των ακροδεξιών… Ακραίους φασισμούς έχει καταγράψει η ιστορία (και συνεχίζει να καταγράφει) και από αριστερούς ολιγάρχες, από αριστερές οργανώσεις και αριστερές συλλογικότητες… Ευχαριστούμε λοιπόν το ΚΚΕ Ξάνθης, αλλά δεν θα «πάρουμε» από την εκδήλωση που ετοιμάζουν για τα… «77 χρόνια από την Κάνμπα» τρεις ημέρες πριν από την μαύρη επέτειο για την γενοκτονία των Ποντίων, για την οποία δεν βγάζουν λέξη…
Παγωτό με μόνο… 1.200 δραχμές!
Θα κλείσω με ένα άσχετο θέμα, για το οποίο πήρα αφορμή από ένα πιτσιρίκι που έμεινε… «παγωτό» όταν έμαθε την τιμή για το… παγωτό που επιθυμούσε! Πήγε λοιπόν ο μικρός μας φίλος στο μίνι μάρκετ και ζήτησε το παγωτό που επέλεξε από την αφίσα που ήταν κολλημένη στο ψυγείο. Είχε μαζί του ο ερίφης τρία ολόκληρα ευρώ θεωρώντας ότι ήταν υπεραρκετά για το παγωτό που άρεσε, πλην όμως αποδείχθηκε ότι ήταν… λίγα! Και επειδή προσωπικά δεν συνηθίζω να αγοράζω τυποποιημένο παγωτό καθότι δε μου αρέσει κιόλας (και έχει ένα βουνό από συντηρητικά) έπαθα κυριολεκτικά πλάκα όταν πληροφορήθηκα για τις τιμές που πωλούνται σήμερα τα αγαπημένα κατά τα άλλα σε μικρούς και μεγάλους παγωμένα εδέσματα της εποχής. Μιλάμε για ένα σκασμό λεφτά! Δηλαδή αν ένας γονιός έχει 2-3 παιδιά και θέλουν από ένα παγωτό την ημέρα δεν του φτάνει ούτε ο μισός μισθός! Τι στην ευχή έχουν μέσα και φθάνουν στην τιμή, σχεδόν ενός κιλού κρέατος; Και αν το ανάγουμε σε δραχμές (λέμε τώρα), πως θα μας φαινόταν εμάς πριν λίγες δεκαετίες αν μας έλεγαν ότι ένα παγωτό στοιχίζει 1.200-1.300 δραχμές!!! Ενθυμούμενοι ότι το Ξανθιώτικο παγωτό «Άσσος» το ξυλάκι κρέμα είχε μία δραχμή και το παγωτό σοκολάτα (με επικάλυψη κουβερτούρας –και όλα αυτά με αγνά υλικά) είχε 1,5-2 δραχμές! Ποιος μίλησε για ακρίβεια…
