Mονόδρομος η Εταιρεία Ανακύκλωσης, αλλά… κοστίζει!
Ούτε ένας δημόσιος χώρος εναπόθεσης μπαζών, δεν υπάρχει στην Ξάνθη, με κάποιους συμπολίτες μας να βρίσκουν την εύκολη λύση της εναπόθεσής τους «νύχτα» οπουδήποτε, με αποτέλεσμα αρκετά σημεία – σε όλο τον Νομό Ξάνθης – να κινδυνεύουν να μεταλλαχθούν σε σκουπιδότοπους.
Στον αντίποδα, ο μονόδρομος των Μονάδων Ανακύκλωσης, κοστίζει αρκετά και εξαρτάται και από την διαλογή που θα χρειαστεί προκειμένου να χωρίσουν τα οικοδομικά υλικά από άλλα, όπως εξηγούν μιλώντας στην «Θ» ο εργολάβος – πολιτικός μηχανικός κ. Κωνσταντίνος Ζαγναφέρης και ο ιδιοκτήτης της «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α.Ε» κ. Αθανάσιος Εκμεκτσής.
ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΤΑ ΜΠΑΖΑ, ΑΛΛΑ… ΚΟΣΤΙΖΕΙ
Αναλυτικότερα ο κ. Ζαγναφέρης, επισήμανε στην «Θ» ότι «υπάρχουν μόνο μονάδες ανακύκλωσης στις οποίες θα πρέπει να πληρώσεις. Πρέπει να παραδοθούν στις εταιρείες. Εμείς, ως εργολάβοι αν δεν προσκομίσουμε ένα έγγραφο ότι πήγαμε τα μπάζα για ανακύκλωση δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε ρεύμα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλει να πληρώσει κανένας. Εμείς ακόμη και εκσκαφές που κάνουμε, πληρώνουμε αυτόν που κάνει την εκσκαφή και τα πηγαίνει σε 2-3 εταιρείες που παίρνουν μπάζα. Το ίδιο φυσικά θα πρέπει να κάνουν και οι ιδιώτες, απλώς είναι κάτι που κοστίζει και για αυτό τα πετούν όπου να ναι. Από την άλλη όταν υπάρχουν χώροι εναπόθεσης μπαζών, οι υπάλληλοι που ασχολούνται δεν κάνουν καμία διαλογή και βάζουν απόβλητα, υγρά, νάιλον, πέτρες, χώματα κλπ και δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουν να αφομοιωθούν. Εκεί θα υπάρχει άλλο πρόβλημα»
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗΣ –ΤΑ ΚΟΣΤΗ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ
Από την πλευρά του ο κ. Εκμεκτσής, τόνισε ότι «υπάρχουν εταιρείες ανακύκλωσης ειδικά για τα υλικά που προέρχονται από κτίρια. Ωστόσο συνήθως αυτά που βλέπουμε πεταμένα, δεν προέρχονται από εργολάβους και από έργα καθόσον πλέον αυτό είναι συνειδητό σε όλους ενώ υπάρχει και ελεγκτική διαδικασία για τα μπάζα ενός έργου ή ενός κτιρίου. Πηγαίνουν σε μονάδες ανακύκλωσης και ακολουθείται μία συγκεκριμένη διαδικασία, νόμιμη. Τα άλλα νομίζω ότι είναι περισσότερο από ανακαινίσεις και από ιδιωτικές εργασίες, που δεν γίνονται μέσα από αδειοδοτικές διαδικασίες. Δεν υπάρχουν δημόσιοι χώροι εναπόθεσης. Υπάρχουν μόνο ιδιωτικές εταιρείες που κάνουν ανακύκλωση. Θα πρέπει λοιπόν ένας ιδιώτης να φέρει τα μπάζα σε εταιρεία και να πληρώσει αντίστοιχο αντίτιμο για την επεξεργασία τους. Το τι είναι κοστοβόρο ή όχι το γνωρίζει ο καθένας ξεχωριστά. Για κάποιον δηλαδή μπορεί και 100€ να μην είναι σπουδαίο ποσό, αλλά για άλλο να είναι πάρα πολύ σημαντικό. Επίσης όταν γίνεται μία εκτεταμένη ανακαίνιση, σίγουρα το κόστος δεν θα είναι 100€ εάν πει κάποιος ότι όλα τα μπάζα θα πάνε στην ανακύκλωση. Οι τιμές πηγαίνουν με τον τόνο αλλά και με το πόσο δύσκολα διαχειρίσιμα είναι. Για πολύ καθαρά πράγματα ο τόνος ξεκινάει από 3-4 ευρώ και φτάνει έως και τα 25€ για πολύ ανακατεμένα πράγματα (σίδερα, τούβλα, πλαστικά κλπ). Μπορεί να υπάρχουν και κάποιες κατηγορίες λίγο πιο ακριβές. Αν βγάλει κάποιος ένα φορτηγό μπάζα θα πάει γύρω στους 20 τόνους. Αν ο τόνος κοστίζει από 25 έως 30€, πηγαίνει στα 600€ (υπολογίστε και το ΦΠΑ). Συνήθως βέβαια οι ιδιώτες είτε δεν γνωρίζουν είτε δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία αυτή. Επίσης, όταν εμείς κάνουμε τη διαλογή, εμείς πρέπει να πάμε στον ΧΥΤΑ και τα σκουπίδια. Οπότε όταν έρχονται σκουπίδια, αντιλαμβάνεστε ότι αρχίζει να ανεβαίνει και το κοστολόγιο διότι και ο ΧΥΤΑ (και καλά κάνει) έχει κάποιο κοστολόγιο».
ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Τέλος ο ίδιος σημείωσε ότι «σε γενικές γραμμές το κράτος μας, έχοντας διαπιστώσει την αδυναμία του δημοσίου να ανταπεξέλθει σε κάποιες καταστάσεις, έχει εναποθέσει τις ευθύνες – ελπίδες στους ιδιώτες. Οι εταιρείες στο νομό είμαστε 2-3. Νομίζω πάντως ότι τα πρόστιμα και οι συλλήψεις είναι χειρότερα από το να πληρώσεις μία εταιρεία».
