Αρνητική διάθεση για την Ξάνθη και όχι για τον Δήμαρχο…
Προσωπικά επιτρέψτε μου να αγνοώ την δημοσιογραφική «οντότητα» που ακούει στο όνομα Φουρθιώτης, πλην όμως ο άνθρωπος μπορεί να κάνει την δουλειά τους και ίσως και να την κάνει καλά… Δεν τον γνωρίζω, δεν τον παρακολουθώ, όπως επίσης δεν γνωρίζω και δεν παρακολουθώ τον τηλεοπτικό σταθμό στον οποίον εργάζεται… Κάνω αυτή την μικρή εισαγωγή με αφορμή ένα «link» που μου εστάλει από τηλεθεατή της εκπομπής του εν λόγω κυρίου, όπου φιλοξενούμενος (μεταξύ άλλων) τηλεφωνικά ήταν και ο Δήμαρχος Ξάνθης Μανώλη Τσέπελης. Παρακολουθώντας το στιγμιότυπο διέκρινα έναν αρνητισμό και μία κακή προαίρεση των παρουσιαστών απέναντι στον Δήμαρχο, όχι ως πρόσωπο, αλλά ως εκπρόσωπο μιας πόλης και ενός Δήμου. Εκείνο που επίσης δεν μου άρεσε ήταν το ύφος «καρδιναλίων» και πολλών… εισαγγελέων που είχε τόσο ο παρουσιαστής, όσο και η συμπαρουσιάστριά του, διακόπτοντας συνεχώς τον Δήμαρχο και συγχρόνως απαιτώντας (!) από τον εκπρόσωπο τύπου της ΕΛ.ΑΣ να παρουσιαστεί αμέσως και να «αναφερθεί» για τις κυρώσεις που υπήρξαν ή που δεν υπήρξαν μετά το γνωστό υποτιθέμενο κορωνοπάρτυ της Ξάνθης.
Οι άσχετοι που παρουσιάζουν την Ξάνθη… «βαθιά κοκκινισμένη»
Κοντολογίς, «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» και στο τέλος ζήτησαν λέει και την… παραίτηση του Δημάρχου, λέγοντας τερατώδη ψεύδη στον αέρα ότι η Ξάνθη πρόκειται για μια «βαθιά κοκκινισμένη» περιοχή, ενώ ως γνωστόν είναι από τις πλέον ΛΕΥΚΕΣ και πλέον ΑΔΙΚΗΜΕΝΕΣ περιοχές που πληρώνει τα σπασμένα της Αθήνας σήμερα. Σε καμία περίπτωση δεν σπεύδω να υπερασπιστώ τον Δήμαρχο ως πρόσωπο, αλλά την πόλη μου, την οποία θεωρώ για ακόμη μια φορά ότι εξέθεσαν κάποιοι άσχετοι μ’ αυτήν! Και όσον αφορά στον Μανώλη Τσέπελη, ας πρόσεχε που έβγαινε και σε ποιον μιλούσε… Και κάτι ακόμη προς τους αντιπολιτευόμενους του Δήμου Ξάνθης… Όταν καλείστε από οποιοδήποτε ΜΜΕ για να αναφερθείτε στα του Δήμου μας, μην εξαντλείτε όλο το αντιπολιτευτικό σας μένος εναντίον των πολιτικών αντιπάλων σας, γιατί δεν καταφέρνετε να ζημιώσετε αυτούς, αλλά την πόλη την οποία και εσείς εκπροσωπείτε και υποτίθεται ότι αγαπάτε…
Πάλι «φάουλ» έκανες Παπαχρόνη…
Προς τον Γιάννη Παπαχρόνη, Γηροκομείο της καρδιάς μας, ενταύθα: Θα πρέπει να γνωρίζεις πρόεδρε, ότι υπεύθυνος και υπόλογος για την ύλη που δημοσιεύει μια εφημερίδα είναι ο εκδότης και μόνον αυτός. Το να ζητάς λοιπόν ρέστα από τους δημοσιογράφους της «Θ», την στιγμή που γνωρίζεις ότι η θεματολογία, τα ρεπορτάζ, οι τίτλοι και οι σχολιασμοί ανήκουν στον εκδότη, αποδεικνύει ότι είσαι βαθιά νυχτωμένος με το τι παίζει στα ΜΜΕ! Στο είπα κι άλλη φορά τηλεφωνικά ότι δυστυχώς εσείς οι εκπρόσωποι φορέων και θεσμών (πολλοί από εσάς τουλάχιστον) δεν μάθατε να εκ-τιμάτε τους ανθρώπους που συμπεριφέρονται απέναντί σας έντιμα και δεοντολογικά… Η «Θ» σου δίνει πάντα τον λόγο να πεις την άποψή σου και αυτό έκανε άλλωστε και στο πρόσφατο ρεπορτάζ αναφορικά με τους ΠΕΝΤΕ ΘΑΝΑΤΟΥΣ μέσα σε ένα τριήμερο στο Γηροκομείο μας, κάτι που δεν βλέπω να κάνουν κάποιοι άλλοι του είδους μας, οι οποίοι σε ξεφωνίζουν και σε κρεμάνε στα μανταλάκια ανά πάσα στιγμή. Και όσο για το «ερωτηματικό» που έβαλα στον τίτλο του ρεπορτάζ, εσύ στην θέση μου πως θα δεχόσουνα την είδηση ΠΕΝΤΕ ΘΑΝΑΤΩΝ συγχρόνως σε ένα ίδρυμα (δηλαδή το 10% των τροφίμων) μέσα σε ένα τριήμερο; Δεν θα το έψαχνες περισσότερο; Αυτά προς το παρόν και την άλλη φορά σε θέλω περισσότερο διαβασμένο…
Μη «στοχοποιείτε» εύκολα τα παιδιά σας…
Κάποιοι βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να «ορμήξουν» στην νεολαία, στα Ξανθιωτάκια, δηλαδή στα ίδια μας τα παιδιά, με αφορμή το υποτιθέμενο κορωνοπάρτυ του περασμένου Σαββάτου. Ξεχνάνε προφανώς οι μεγαλύτεροι ότι στην ηλικία αυτών των παιδιών ίσως να μην άντεχαν ούτε τις μισές ημέρες της απομόνωσης και όλα αυτά γνωρίζοντας ότι η περιοχή μας δεν έχει κρούσματα και υφίσταται μία τεράστια αδικία, τουλάχιστον αυτή την περίοδο από τα κέντρα αποφάσεων της Αθήνας. Και τι να κάνουν δηλαδή τα παιδιά από την στιγμή που ακόμη και τα σχολικά τους μαθήματα τα κάνουν με τηλεδιάσκεψη; Να παραμείνουν στα σπίτια και να αρχίσουν τα… ψυχοφάρμακα; Αν δεν μπορέσουν να βγουν μια βόλτα έξω (τηρώντας τα προβλεπόμενα), να πιουν έναν καφέ έστω στο παγκάκι ή σε μια πλατεία ή σε ένα πάρκο, να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να φλερτάρουν, να δώσουν μία διέξοδο στην ζωτικότητά τους, τι θα πρέπει να κάνουν και πώς να αισθανθούν αυτά τα παιδιά; Όχι, δεν προλαβαίνω να δικαιολογήσω τον συγχρωτισμό της κεντρικής πλατείας, αλλά ας είμαστε και λίγο πιο επιεικείς με τα ίδια μας τα παιδιά που το αίμα τους βράζει και πρέπει να βράζει, που αντιδρούν και πρέπει να αντιδρούν, γιατί αλίμονο αν δημιουργούμε μια κοινωνία χωρίς καμία αντίδραση σ’ αυτό που θεωρεί αδικία ή έστω υπερβολή. Κι εκείνο που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι τα αρνητικά σχόλια που δέχθηκαν τα Ξανθιωτάκια, τα οποία διαλύθηκαν ήσυχα μέσα σε είκοσι λεπτά της ώρας από την πλατεία χωρίς να ανοίξει μύτη, δεν τα δέχθηκαν κάτι άλλα «καλόπαιδα» που έσπασαν, ρήμαξαν, τραυμάτισαν και αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν ανθρώπους στην Αθήνα πριν λίγο καιρό. Για ξανασκεφθείτε το…
