Ο νέος χρόνος πέρασε το «κατώφλι» και προστέθηκε στη ζωή μας, αφήνοντας πίσω ακόμη έναν «παλιό»! Η υποδοχή του έγινε με τον πιο επίσημο και «ηχηρό» τρόπο απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλο τον πλανήτη! Η ίδια υποδοχή που επιφυλάχθηκε και στον προηγούμενο, με τις ίδιες ευχές, τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες ανησυχίες. Ευχές πολλές, άλλοτε εγκάρδιες και άλλοτε φραστικές και εθιμοτυπικές, αλλά παρόλα αυτά παραμένουν ευχές για το καλύτερο για όλον τον κόσμο.
Τέτοιες ώρες σκέφτομαι «απολογιστικά», όχι μόνο για εμένα και την οικογένειά μου, όχι μόνο για τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους, αλλά για όλο τον κόσμο. Πόσες χαρές και πόσες πίκρες, πότες επιτυχίες και πόσες αποτυχίες, πόση αγάπη και πόσο μίσος, πόση ευημερία και πόση φτώχια, πόσες γεννήσεις και πόσες απώλειες, πόση ειρήνη και πόσοι πόλεμοι… Ένας απολογισμός χωρίς τελειωμό…
Το 2020, ελπίζω να είναι για όλους… διπλά άριστο (20…20), να δίπλα διπλά ελπιδοφόρο, να είναι διπλά χαρούμενο, διπλά ειρηνικό.
Σε όσους αγαπούν να είναι διπλά ευλογημένοι και σε όσους μισούν, φθονούν και αδικούν να είναι διπλά… προβληματισμένοι και να μαλακώσουν τις καρδιές τους… Άλλωστε, δεν γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει ο νέος χρόνος και που θα βρισκόμαστε όταν θα έρθει η στιγμή να παραδώσει την σκυτάλη στον επόμενο… Δοξάζουμε τον Θεό που είμαστε γεροί και… ζωντανοί σήμερα, παίρνουμε δύναμη και θάρρος και συνεχίζουμε… Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!
Χριστουγεννιάτικη… λάσπη, ψέμα, συκοφαντία και μικροψυχία!
Δυστυχώς το πνεύμα των ημερών των Χριστουγέννων φαίνεται πως δεν άγγιξε ορισμένους μικρόψυχους… Το ψέμα, η λάσπη, η συκοφαντία, η αχαριστία περίσσεψαν και ξεχείλισαν από τι άσχημες ψυχές και τις πέτρινες καρδιές τους! Ψάχνοντας να βρούνε ρόλους αποδεικνύουν ακόμη περισσότερο την… ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ τους! Όμως… μια μικρή κοινωνία είμαστε και γνωρίζουμε πολύ καλά ο ένας τον άλλον, οπότε είναι περιττό κάθε σχόλιο… Απλά –μέρες που είναι- δίνουμε τόπο στην οργή, συνεχίζουμε να κοιτάζουμε μπροστά και αφήνουμε πίσω μαζί με τον γέρικο χρόνο και τις γέρικες και φθονερές ψυχές, δίνοντας μάλιστα και μία ευχή, να βρούνε επιτέλους ηρεμία τα ταραγμένα τους μυαλά!
Για τα 25α γενέθλιά μας…
Δεχθήκαμε δεκάδες ευχετήρια μηνύματα για τα 25α γενέθλια της «Θ» από γνωστούς και αγνώστους, από πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες… Ξεχωρίζω όμως την ευχετήρια επιστολή του αδελφού Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής, ο οποίος συνεχίζει ακούραστος το θεάρεστο έργο του στον γειτονικό νομό… Αναφέρει λοιπόν:
«Αγαπητέ μου κ. Καμαρίδη,
Εξ αφορμής της συμπληρώσεως είκοσι και πέντε ετών από της πρώτης ημέρας κυκλοφορίας της εγκρίτου εφημερίδος Σας, δια της παρούσης σπεύδω να Σας εκφράσω τις ολόθερμες και ολοκάρδιες συγχαρητήριες ευχές μου.
Εικοσιπέντε έτη συνεπούς και υπευθύνου παρουσίας και προσφοράς εις την ενημέρωσιν του πολίτου αποτελεί σημαντικόν κεφάλαιον της ιστορίας του τύπου εις την Χώραν. Μάλιστα καταδεικνύει εις την πράξιν την σημασίαν που έχει σήμερα ο περιφερειακός τύπος εις την πολύπλευρην ανάπτυξιν των τοπικών κοινωνιών.
Αναμφίβολα μετά την πάροδον τόσων ετών επιτυχημένης συνεχούς πορείας εξασφαλισμένης εμπιστοσύνης του αναγνωστικού κοινού, προδιαγράφεται ένα εξ ίσου αισιόδοξον μέλλον.
Εύχομαι όλα αυτά τα χρόνια να γίνουν ο πρόλογος μιας ακόμη μεγαλυτέρας εκδοτικής παρουσίας εις την συνέχειαν!
Μετά τιμής πάσης ευχών
Ο Μητροπολίτης
Ο Μαρωνείας και Κομοτηνής
Παντελεήμων»
Ευχαριστούμε θερμά και ευχόμαστε ο Θεός να του δίνει πάντοτε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει το πνευματικό –και όχι μόνο- έργο του και την διακονία του στους ανθρώπους. Έτη πολλά…
