Αν είναι έτσι… καλώς να ορίσει!

Αν είναι έτσι… καλώς να ορίσει!

Νάτο πάλι το lockdown που έσκασε μύτη από χθες μετά, από την πρόταση των επιστημόνων στην κυβέρνηση, κάτι που ήδη ξεκίνησε να γίνεται σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Και φυσικά ένα ενδεχόμενο νέο lockdown είναι απόρροια από την πολυσυζητημένη μετάλλαξη του ιού, η οποία λέει αναμένεται να δώσει δεκάδες χιλιάδες νέα κρούσματα (ενδεχομένως και εκατοντάδες χιλιάδες), ενώ σαρωτικά είναι τα προγνωστικά για τις επιπτώσεις του στην υγεία, στην κοινωνία, στην οικονομία κλπ. Αν λοιπόν οι επιστήμονες θεωρούν ότι με ένα νέο lockdown για ένα μήνα θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, τότε καλώς να ορίσει… Όταν λέμε όμως για lockdown εννοούμε ΚΑΘΟΛΙΚΟ και όχι a la carte, όπως τα προηγούμενα… Τα κεφάλια μέσα για ένα μήνα και πάλι φτου και από την αρχή, διαφορετικά θα σέρνεται το κακό για πολλά χρόνια ακόμη…

Ποιος ευθύνεται για τον «μαρασμό» της;

Θυμάμαι την δημοτική αγορά από τα παιδικά μου χρόνια, την οποία θεωρούσαμε εκτός από ένα επιβλητικό κτίριο για την πόλης μας και έναν χώρο όπου συναθροίζονταν σχεδόν όλοι οι Ξανθιώτες για να προμηθευτούν τα κρεατικά, τα κηπευτικά, τα ψαρικά κλπ. Τότε μάλιστα οι οπωροπώλες είχαν και βοηθούς- νεαρά παιδιά ή και μεγαλύτερους σε ηλικία- που πήγαιναν τα ψώνια με τα ποδήλατα στα σπίτια και έπαιρναν και το σχετικό φιλοδώρημα! Γιατί τα λέω όλα αυτά; Με αφορμή το σημερινό ρεπορτάζ της εφημερίδας μας και με βάση την σημερινή εικόνα που παρουσιάζει η δημοτική αγορά μας, απλά θλίβομαι γιατί τα συγκεκριμένα κτίρια έπρεπε να πρωταγωνιστούν στην καρδιά της πόλης και όχι να αφεθούν στην τύχη και στο μαρασμό στο πέρασμα του χρόνου. Σαφώς και θα πρέπει να υπάρχει η επιμέλεια της Εφορίας Νεοτέρων Μνημείων, αλλά όταν λειτουργεί σωστά το κράτος και όχι όταν αυτό γίνεται αιτία για τον μαρασμό και την απαξίωση των κατά τα άλλα στολιδιών… Και όποιος «έμπλεξε» με Εφορίες Αρχαιοτήτων και Νεοτέρων Μνημείων καταλαβαίνει πολύ καλά τι θέλω να πω…

Θετική εξέλιξη…

Θεωρώ ιδιαίτερα θετική εξέλιξη την επιλογή κάποιων σχολείων να πραγματοποιούν εκδρομές για τους μαθητές τους σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Κάτι που «φώναζα» εδώ και πολλά χρόνια απ’ όλα τα δημοσιογραφικά μου βήματα. Θυμάστε στην προ covid εποχή τις σχολικές εκδρομές που ο εκπαιδευτικός (;) τους χαρακτήρας άρχιζε και τελείωνε στις… καφετέριες της «παραλίας» και όχι μόνο για τους μαθητές, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς! Φυσικά όλο αυτό σταμάτησε αρκετά πριν την covid εποχή, ενώ η επιλογή των μουσειακών και αρχαιολογικών χώρων και γενικότερα οι χώροι όπου ο μαθητής έρχεται πιο κοντά με την ιστορία, αλλά και την φύση, σηματοδοτούν και την αλλαγή φιλοσοφίας στις διευθύνσεις των εκπαιδεύσεων και των σχολείων.

Να είναι όμως επισκέψεις ουσίας…

Το θέμα είναι κατά την διάρκεια αυτών των επισκέψεων να γίνεται σωστή δουλειά από πλευράς των ξεναγών και φυσικά να δίνονται σωστά ερεθίσματα στους μαθητές που θα συγκεντρώνουν την προσοχή τους για να «πάρουν» τα εφόδια που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Το να επισκέπτονται δηλαδή ένα μουσείο και κατά την διάρκεια της ξενάγησης να… παίζουν με το κινητό τους, δεν λέει. Είχα αναφερθεί άλλωστε αρκετές φορές στο παρελθόν, μετά από ταξίδια μου στο εξωτερικό στην εικόνα που αντίκρισα σε μεγάλα μουσεία της Αγγλίας, της Γαλλίας, αλλά και της Ρωσίας (ιδιαίτερα), όπου οι μαθητές από νηπιακής ηλικίας μάθαιναν την ιστορία από τους δασκάλους τους επιτόπου μέσα στους μουσειακούς χώρους…

Μήπως τελικά… φταίμε όλοι;

Έχω αναφερθεί στην παιδική εγκληματικότητα που διαρκώς αυξάνεται και όχι μόνο στην περιοχή μας. Αφορμής δοθείσης τόσο από τα πρόσφατα περιστατικά με κλοπές και εμπρησμούς από παιδιά του γνωστού οικισμού (Δροσερού), αλλά και με τα πρόσφατα περιστατικά στην παλιά πόλη, έρχεται στην επιφάνεια ένα πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν είναι αργά… Φταίνε όμως μόνο οι «εκκολαπτόμενοι» κακοποιοί και… τρομοκράτες; Μήπως φταίει η οικογένεια στο περιβάλλον της οποίας μεγαλώνουν; Μήπως φταίει το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί για το «ευ ζην» που υποτίθεται τους παρέχουν; Μήπως φταίει η κοινωνία συνολικά που διαμορφώνει ανάλογες συνθήκες και προϋποθέσεις στις οποίες μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά; Μήπως φταίμε τελικά όλοι μας, αφού όλοι εμείς συναπαρτίζουμε την λεγόμενη κοινωνία;

Τα νέα «ήθη»…

Θεωρώ πως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα από αυτά που αφήσαμε και μας προσπέρασαν, πρωτίστως στην ανατροφή των παιδιών μας, που αφήσαμε έρμαια στην καθοδήγηση εξωοικογενειακών παραγόντων τάχα μου στο όνομα της ατομικής ελευθερίας και της δημοκρατίας! Κατά τα άλλα ενοχλούν οι πατριαρχικές οικογένειες και οι νουθεσίες των γονιών, αλλά ουδόλως φαίνεται να ενοχλούν οι «προσεγγίσεις» και οι νουθεσίες από αγνώστους έξω από την πόρτα του σπιτιού ή ακόμη και έξω από την πόρτα του σχολείου, οι οποίοι δυστυχώς «κερδίζουν» αυτά τα παιδιά και στην συνέχεια τα ρίχνουν στα σκληρά… Επιτρέψτε μου λοιπόν να εκφράσω την διαφωνία μου και με τον λεγόμενο σύγχρονο τρόπο εκπαίδευσης των παιδιών μας, αλλά πρωτίστως με τις νέες μεθόδους ανατροφής τους από τις ίδιες τις οικογένειες. Κάπου εκεί ανάμεσα θεωρώ πως βρίσκεται η αιτία του κακού που εκδηλώνεται στη συνέχεια και μακάρι να κάνω λάθος…

Του Τένη Καμαρίδη