Η ιδέα πίσω από το «χτύπημα», ο αραβικός κόσμος, η Ελλάδα, η Κύπρος και η… Αμερική στην περιοχή μας
Πενήντα χρόνια μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, ο οποίος ξεκίνησε με αιφνιδιαστική επίθεση της Αιγύπτου και της Συρίας στο Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι εξαπέλυσαν μια μεγάλη επίθεση πυροδοτώντας ισχυρή αντίδραση από το Ισραήλ.
Πόσο εύκολο είναι όμως να «ανάψει» το φυτίλι και να επεκταθεί η εμπόλεμη κατάσταση; Θα εμπλακεί και ο Αραβικός κόσμος στον πόλεμο; Ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας απέναντι στην Παλαιστίνη αλλά και απέναντι στο Ισραήλ; Τι συνέπειες μπορεί να έχει ο εν λόγω πόλεμος, ακόμη και για την ελληνική οικονομία;
Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω δίνουν αποκλειστικά μέσα από την «Θ» δυο κορυφαίοι αναλυτές και πιο συγκεκριμένα ο αναπληρωτής καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Βουλευτής ΝΔ κ. Άγγελος Συρίγος και ο στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Λυγερός.
«ΕΑΝ Η ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ‘’ΠΑΙΧΝΙΔΙ’’ ΘΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Συρίγος, επισήμανε στην «Θ» ότι «μπορεί εύκολα να ξεφύγει όλο αυτό (αλλά όχι να φτάσει ο πόλεμος σε εμάς). Αυτήν την στιγμή, θα υπάρξει χερσαία επιχείρηση των Ισραηλινών δυνάμεων στην Λωρίδα της Γάζας. Αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά δύσκολο. Είναι κατοικημένη περιοχή. Από την εποχή της Μάχης του Στάλινγκραντ είναι γνωστό ότι και ο πιο ισχυρός στρατός σε μια κατοικημένη περιοχή είναι ευάλωτος. Άρα αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα. Το δεύτερο πρόβλημα, είναι οι όμηροι και οι αιχμάλωτοι. Θα υπάρξουν προσπάθειες των Ισραηλινών να τους απελευθερώσουν και αυτές οι προσπάθειες δεν θα είναι αναίμακτες, εκτός αν επιχειρήσουν ανταλλαγή, που αυτήν την στιγμή – με την ένταση που υπάρχει μεταξύ των δύο πλευρών – δεν δείχνει να είναι πάνω στο «τραπέζι». Τρίτο σημείο είναι η εμπλοκή της Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Εάν η Χεζμπολάχ του Λιβάνου μπει μέσα στο παιχνίδι, τότε ξεφεύγει εντελώς η κατάσταση. Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο – σε αυτήν την φάση – η Χεζμπολάχ θα μπει στον πόλεμο. Η μεγάλη εικόνα είναι αν θα μπει και το Ιράν (επισήμως) σε αυτήν την ιστορία, το οποίο και είναι αναμεμειγμένο. Αν μπει η Χεζμπολάχ θα διαδοθεί η κρίση σε όλη την περιοχή. Και η Χεζμπολάχ είναι πολύ πιο οργανωμένη από την Χαμάς στρατιωτικά».
«ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ, ΤΑ ΑΚΡΑΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ – Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ»
Αναφορικά με την Ελλάδα, ο ίδιος σημείωσε ότι «η χώρα μας αυτήν την στιγμή, μαζί με την Κύπρο, προβάλλουν ως τα ακραία σημεία (όρια) του χώρου της Ειρήνης, έναντι του κόσμου του Πολέμου. Ανατολικά ημών, υπάρχουν κράτη που κατρακυλούν αυτήν την στιγμή στην «άβυσσο του πολέμου». Πρέπει να το διατηρήσουμε αυτό ως κόρη οφθαλμού. Αναφορικά με τις συνέπειες (και σε οικονομικό επίπεδο) δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακόμη. Θα εξαρτηθεί από την έκταση που θα πάρει. Αυτήν την στιγμή, στρέφεται η προσοχή της Αμερικής εκ νέου στην περιοχή μας (η Αμερική είχε εγκαταλείψει την περιοχή). Αυτό μπορεί να έχει συνέπειες για την Τουρκία, η οποία παραδοσιακά είναι υπέρ της Χαμάς, υπέρ των Ισλαμικών αδελφοτήτων κ.ο.κ».
«ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΕΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ»
Από την πλευρά του ο κ. Λυγερός τόνισε ότι «το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν αναλύουμε αυτό το γεγονός, είναι ότι πρόκειται για κάτι που έγινε μετά το G7, όταν αποφασίσαμε να κάνουμε έναν νέο δρόμο μεταξιού, που αφορά στην Ινδία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στην Σαουδική Αραβία, στην Ιορδανία, στο Ισραήλ και στην συνέχει στην Ελλάδα και στην Ιταλία για να πάμε στην Γαλλία και στην Γερμανία. Ανακοινώθηκε με έναν τέτοιο τρόπο και στο Ισραήλ έδειξαν χάρτες και κατάλαβαν όλοι ότι θα παίξουν έναν μεγάλο ρόλο. Γιατί υπάρχει σημείο σταθερότητας. Στο ενδιάμεσο λοιπόν, το χτύπημα έρχεται και επετειακό, λόγω του Γιομ Κιπούρ, λόγω της ημερομηνίας και βέβαια λόγω των δεδομένων που είχε μαζέψει η Χαμάς και στην Βηρυτό μέσω του Ιράν, για να μπορούν να κάνουν ένα χτύπημα. Να υπάρχει μια αποσταθεροποίηση και μια οικονομική επίπτωση επάνω στο Ισραήλ, για να μην λένε ότι το Ισραήλ είναι ένα σημείο σταθερότητας. Το θέμα είναι ότι αυτό αφορά ειδικά στην Γάζα. Δεν μιλάμε γενικότερα για την Παλαιστίνη, γιατί Παλαιστίνη είναι και από την άλλη πλευρά και αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ τοπικό και έχουν χρησιμοποιήσει οπλικά συστήματα της Περσίας εναντίον του Ισραήλ, σε πολύ κοντινή απόσταση. Άρα η ιδέα είναι πιο πολύ να έχουν έναν αντίκτυπο – όχι από μόνο του αλλά σε βάθος χρόνου – για να μπορούν να πουν επίσημα ότι το Ισραήλ δεν είναι τόσο σταθερή περιοχή και ότι δεν τα έχουν «βρει» με την Παλαιστίνη, όπως υποτίθεται ότι τα έχουν «βρει» με τον Λίβανο ακόμη και σε θέματα θαλάσσιων ζωνών. Η ιδέα είναι να πουν ότι «μην νομίζετε ότι η κατάσταση είναι ομαλή στην περιοχή, άρα μην ποντάρετε επάνω σε αυτό. Μην βάζετε πολλές επενδύσεις». Και αυτό είναι λογικό να υπάρχει. Και για αυτό η αντίδραση του Ισραήλ είναι πολύ γρήγορη και έχει φέρει τόσους εφέδρους και κάνει μια επιστράτευση που είναι πολύ σημαντική. Γιατί θέλει, αντιθέτως, να το κλείσει γρήγορα το θέμα, να μην υπάρχουν επεκτάσεις και ακόμη και αν το Ιράν ή και η Τουρκία χαίρονται για το τι έγινε εναντίον των Ισραηλινών, βλέπουμε ότι η Ελλάδα, η Κύπρος, η ΕΕ, οι ΗΠΑ είναι όλοι μαζί με το Ισραήλ γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι μια βάρβαρη πράξη. Αυτό λοιπόν που έχει σημασία είναι ότι κανένας δεν θέλει να επεκταθεί. Επίσης, ένα όφελος που θα μπορούσαμε να δούμε για την Ελλάδα θα ήταν πως επειδή η Τουρκία έχει αυτήν την συμπεριφορά – ακόμη και με τις δηλώσεις του Ερντογάν σε σχέση με τα δεδομένα της Παλαιστίνης για τα Ιεροσόλυμα κλπ – στην πραγματικότητα βλέπουμε ότι η σχέση Τουρκίας – Ισραήλ δεν πάει προς το καλό. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει εξομάλυνση και αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε στην Ελλάδα ότι θα βρεθούν σύμμαχοι εναντίον μας. Αυτό είναι εντελώς λανθασμένο το πλαίσιο. Άρα αυτό που βλέπουμε είναι ότι όλοι θέλουν να το «κλείσουν» γρήγορα και ότι θα είναι πολύ δυναμική – και έχει αρχίσει – η ανάδραση του Ισραήλ, έτσι ώστε να είναι μια μικρή παρένθεση και να αποδείξει ότι τα σχέδια της Χαμάς που ήταν μελετημένα μαζί με το Ιράν ακόμη και στην Βηρυτό, στην πραγματικότητα θα έχουν μια μικρή δράση επάνω στο όλο πλαίσιο, γιατί η υψηλή στρατηγική στην περιοχή, πάει προς το να ανοίξουμε έναν νέο δρόμο, ο οποίος είναι ανταγωνιστικός σε σχέση με τον δρόμο του Μεταξιού της Κίνας».
«ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ PROXY WAR, Ο ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΦΑΝΕΡΑ»
Αναφορικά με το αν θα εμπλακεί ο αραβικός κόσμος στον πόλεμο, ο κ. Λυγερός σημειώνει ότι «ο αραβικός κόσμος πάντοτε εμπλέκεται γιατί ποτέ δεν δέχεται καμία πρωτοβουλία από την Παλαιστίνη και ειδικά από την Λωρίδα της Γάζας. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι τοπικά χειραγωγούνται από χώρες του αραβικού κόσμου οι οποίες χρησιμοποιούν την Λωρίδα της Γάζας για να προκαλούν προβλήματα στο Ισραήλ, χωρίς να φαίνονται. Άρα είναι ένα «ωραίο παράδειγμα» από Prοxy War. Δηλαδή το κοιτάζουν εξ αποστάσεως. Το να εμπλακούν φανερά, είναι πολύ δύσκολο γιατί δεν είναι η κλασική στρατηγική τους. Απλώς μπορούν να κάνουν δηλώσεις οι οποίες να είναι είτε ουδέτερες, είτε θετικές προς τους Παλαιστίνιους, αλλά όχι να φαίνονται ανάμεσα γιατί δεν το θέλουν. Γιατί μετά έχουν έναν αντίκτυπο. Το έχει ζήσει και το Κατάρ».
