Αδικεί τον εαυτό του
Νέος κύκλος αντιπαραθέσεων άνοιξε στον Δήμο Αβδήρων αυτή την φορά με αφορμή την κατάρρευση του υδατόπυργου στο Σέλινο. Σίγουρα ένα τέτοιο περιστατικό δεν μπορεί να περάσει στο «ντούκου», πλην όμως απ’ ότι φαίνεται πάλι βιάστηκε ο φίλος μου ο Σάκης Κριτσίνης να τα «χώσει» και μάλιστα δια ανακοινώσεως στην δημοτική αρχή και προσωπικά στον Δήμαρχο, εμφανίζοντάς τον ως αποκλειστικά υπεύθυνο γι’ αυτή την επικίνδυνη εξέλιξη. Έδωσε για ακόμη μια φορά την «ευκαιρία» στον Γ. Τσιτιρίδη να τον ξεφωνήσει δημόσια και να τον εμφανίσει -το λιγότερο- ως ημιμαθή (αν και του προσάπτει και άλλα στην απαντητική του ανακοίνωση)… Δεν ξέρω αν συνεχίζουν να τον συμβουλεύουν οι ίδιοι άνθρωπο τον επικεφαλή της αντιπολίτευσης στον Δήμο Αβδήρων, αλλά σίγουρα θα πρέπει να «ξαναδιαβάσει» περί αυτοδιοίκησης, γιατί αυτόν που αδικεί περισσότερο είναι ο εαυτός του!
Εξωπραγματικό…
8 στους 10 καταστηματάρχες (ίσως και 9 στους 10) δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν χθες πρώτη ημέρα της εφαρμογής του click away, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις τα προβλεπόμενα της εφαρμογής αποδείχθηκαν πέρα για πέρα εξωπραγματικά! Η πιο χαρακτηριστική υπερβολή ήταν η απαγόρευση εισόδου των πελατών στο κατάστημα ακόμη και για την αφή της κάρτας τους στο μηχάνημα POS. Και εύλογη η απορία των καταστηματαρχών: Πως είναι δυνατόν να επιτρέπονται 3-4 άτομα συγχρόνως μέσα σε ένα κομμωτήριο με απόσταση δύο μέτρων το ένα από το άλλο και να μην επιτρέπεται η είσοδος ενός ατόμου μέσα σε ένα κατάστημα ίδιων και μεγαλύτερων διαστάσεων, απλά για την πληρωμή του προϊόντος με την κάρτα και απαιτείται να γίνει αυτό σε ειδικό πρόθεμα εκτός του καταστήματος; Και νάταν μόνο αυτό;
Καιρός ήταν…
Καιρός ήταν να ξεσηκωθούν επιτέλους οι ιεράρχες της εκκλησίας μας και να πάρουν θέση απέναντι στην συνεχιζόμενη δίωξη των Ορθοδόξων μέσα και έξω από τις εκκλησίες, με αφορμή (το λένε πρόσχημα) την επέλαση του κορωνοϊού! Έγινε μια κακή αρχή με την υποτονική έως ηττοπαθή στάση του Αρχιεπισκόπου, με αποτέλεσμα να βληθεί η εκκλησία και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα στο μαλακό τους υπογάστριο που είναι η συμμετοχή των πιστών στις Ιερές Ακολουθίες και στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας! Κακώς «μπερδεύτηκαν» εξ αρχής τα πράγματα και εντάχθηκε η εκκλησία και το τελετουργικό της στα προβλεπόμενα της πολιτικής εξουσίας και της κοσμικής κοινωνίας γενικότερα. Η πίστη στο Θεό και η πνευματική τροφή του ανθρώπου δεν μπορεί να έχει σχέση, να συγκρίνεται ή και να συνυφάζεται με τις υλικές ανάγκες και τα «κοσμικά» προβλεπόμενα σε κάθε περίπτωση. Και δυστυχώς, αυτό δεν έγινε κατανοητό…
Αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνοι…
Δεν εξεπλάγην καθόλου από την κατασκοπευτική δράση των δύο Ελλήνων μουσουλμάνων σε Ρόδο- Καστελόριζο, οι οποίοι μάλιστα είναι και συντοπίτες μας (Θρακιώτες από την Κομοτηνή)! Το σπουδαιότερο, κρισιμότερο και πιο επικίνδυνο στοιχείο που εξάγεται απ’ όλη αυτή την ιστορία, είναι το γεγονός ότι όλοι εκείνοι που αισθάνονται (ή που δηλώνουν) ως «παιδιά» της μητέρας Τουρκίας, αποδεικνύονται επικίνδυνοι για τα συμφέροντα της χώρας μας (τους) αφού προτιμούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα μιας εχθρικής χώρας, πόσο μάλλον σε μια περίοδο που θεωρείται ως ένα βήμα πριν από ένα θερμό επεισόδιο ή και από μία καθολική σύρραξη! Θα πρέπει λοιπόν να εντοπισθούν όλοι αυτοί οι δούρειοι ίπποι και να απομονωθούν, για να μη πω να απελαθούν πάραυτα πριν κληθούν να προσφέρουν αποτελεσματικά τις υπηρεσίες τους αλλού. Και ο νοών νοείτω…
Ηγέτης με… «κάκαλα»!
Για ακόμη μια φορά ο τούρκος πρόεδρος κατάφερε να τιθασεύσει τον ισχυρό γίγαντα που ακούει στο όνομα ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ! Έναν «Γολιάθ» ιδιαίτερα ευάλωτο σε οποιονδήποτε «Δαβίδ» που στην σφεντόνα του κρατάει τα οικονομικά συμφέροντα και τις επενδύσεις των μεγάλων! Και όπου υπάρχει οικονομικό συμφέρον και ορθάνοιχτη αγορά της πολεμικής βιομηχανίας μη περιμένετε μέτρα και τιμωρίες! Το έχω αναφέρει άλλωστε πολλές φορές, ότι δεν υπάρχουν ΦΙΛΟΙ της Ελλάδος, αλλά οικονομικά συμφέροντα που φέρνουν κάποια κράτη άλλοτε δίπλα μας και άλλοτε απέναντί μας! Και δεν είναι θέμα ούτε του Μητσοτάκη, ούτε του Τσίπρα να πείσει τους ετέρους μας να κινηθούν εναντίον της γειτονικής χώρας. Εκείνο που επίσης θέλω να πω για ακόμη μια φορά, είναι ότι παραδέχομαι τον Ταγίπ Ερντογάν ως ηγέτη με «κάκαλα» και όχι… κάκαλα ηγέτη, όπως πολλές εκ των Ευρωπαϊκών χωρών διαθέτουν…
