Στη… «ξεφτίλα» οι τιμές διάθεσης από τους παραγωγούς – Στον.. «Θεό» τα κόστη παραγωγής
Οι παραγωγοί επιβεβαιώνουν στην «Θ» και καταθέτουν τον προβληματισμό τους…
Αμαρτία! Αυτή είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει την εικόνα με τόνους ακτινιδίων και μήλων να παραμένουν ασυγκόμιστα στα δένδρα και να σαπίζουν! Αυξημένα κόστη παραγωγής, χαμηλές τιμές ζήτησης από τους εμπόρους, υψηλά μεροκάματα, προκειμένου να βρεθούν εργατικά χέρια, είναι οι λόγοι που οδηγούν σε αυτήν την δυσάρεστη κατάσταση, όπως εξηγούν μιλώντας στην «Θ» οι παραγωγοί ακτινιδίων και μήλων κ. Βασίλης Καραποστόλης (Θαλασσιά Δήμου Τοπείρου) και Γιάννης Παπαδόπουλος (ορεινή περιοχή Σταυρούπολης), αντίστοιχα.
«ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΕΣ ΟΙ ΤΙΜΕΣ -ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΜΑΖΕΥΤΑ ΑΚΤΙΝΙΔΙΑ»
Πιο αναλυτικά, ο κ. Καραποστόλης, εξήγησε στην «Θ» ότι «φέτος λόγω και της κρίσης, οι τιμές ήταν πολύ χαμηλές. Τα κοστολόγια για τα εφόδια ανέβηκαν πάρα πολύ, τα εργατικά χέρια ανέβηκαν (υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού) και είναι καλό να μην μπερδευόμαστε με τις τιμές που πήγαν (τα ακτινίδια) πριν 3-4 χρόνια. Προσωπικά, όταν έβαλα ακτινίδια, τα έβαλα επειδή πήγαιναν με τιμές 0,40€ – 0,45€. Για αυτό που έγινε και έφτασαν μέχρι και 1€, ανέβασαν οι τιμές και τα κοστολόγια, τα εφόδια κλπ. Πήραν όλα επάνω. Υπάρχουν λοιπόν ακτινίδια που δεν μαζεύτηκαν. Αν πάτε στο Παλιό Όλβιο, για παράδειγμα, θα δείτε κτήματα όπου δεν μπήκαν εργάτες. Έπιασε φέτος και η χαλαζόπτωση στον Δήμο Τοπείρου – όπου δεν κόντεψαν οι έμποροι- και έμειναν πολλά χωράφια αμάζευτα. Επίσης, φέτος υπήρχε πρόβλημα και με μικροκαρπία και σε εμάς αλλά και στην Χρυσούπολη. Είναι κρίμα, αλλά πρώτα από όλα, αναφερόμαστε σε ένα φρούτο που δεν είναι στο ελληνικό τραπέζι. Εσείς πόσες φορές αγοράσατε ακτινίδια; Το ακτινίδιο και το σπαράγγι στην Ελλάδα, δεν απευθύνεται στην ελληνική αγορά. Το σπαράγγι, αν δεν βγάλει η Γερμανία, θα το στείλουμε στην Γερμανία και αναφορικά με τοι ακτινίδιο, μπορεί να είχαμε το εμπάργκο για την Ρωσία, αλλά μέσω άλλων χωρών (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ) έφταναν τα εμπορεύματα εκεί. Τώρα, έγινε αυτό με τον πόλεμο, δεν «τράβηξε» η Βουλγαρία και η Ρουμανία και τώρα περιμένουμε να πάει όλο το εμπόρευμα στην Ευρώπη. Η Ευρώπη όμως (Ιταλία, Ισπανία) έχει. Ανέβηκαν επίσης και τα κοστολόγια στους εμπόρους».
«ΣΤΑ 0,40-0,45€ ΤΑ ΑΚΤΙΝΙΔΙΑ – ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΜΙΕΣ – ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΝΑΖ, ΑΛΛΑ…»
Αναφορικά με την τιμή που «έπιασαν» φέτος τα ακτινίδια, ο ίδιος τονίζει ότι «κατά μέσο όρο έπιασαν 0,40 – 0,45€. Όμως φέτος το κοστολόγιο σε κτήματα, έπιασε τα 1000 ευρώ κατά μέσο όρο και ο παραγωγός πήρε 1400 ευρώ. Και αυτοί που μάζεψαν εδώ στον Δήμο Τοπείρου, τα πιο πολλά πουλήθηκαν 0,25€, γιατί είχαμε και την χαλαζόπτωση. Το πρόβλημα είναι – και όταν ήρθε εδώ ο κ. Γεωργαντάς του θέσαμε το θέμα – ότι πρέπει να αλλαχθεί το τονάζ αποζημίωσης. Η Καβάλα και η Άρτα το έχουν με 3600. Όλοι οι άλλοι νομοί, το έχουμε με 2600. Αλλά, δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα. Τα είπαμε, ο υπουργός έδωσε την υπόσχεση ότι θα το δει το θέμα και τελικά δεν το είδε. Και τελικά, στην Ξάνθη, εγώ – για παράδειγμα, σε χωράφι που είχε 100% ζημιά, 1150 ευρώ το στρέμμα και κάποιος στην Χρυσούπολη – για παράδειγμα – έπιασε 1500 ευρώ. Εμείς δεν θέλουμε αποζημιώσεις. Μακάρι να μην έχουμε ζημιές».
Τέλος, ο κ. Καραποστόλης, αναφέρθηκε και στο ζήτημα της αντιχαλαζικής προστασίας, εξηγώντας – και από προσωπική εμπειρία – ότι το θέμα δεν «τρέχει» και ότι για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν έχει κλείσει ακόμη το σχετικό πρόγραμμα, από το 2016 ακόμη.
«ΧΑΜΗΛΗ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ… ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΠΕΦΤΟΥΝ»
Από την πλευρά του ο κ. Παπαδόπουλος, τόνισε ότι «το πρώτο πρόβλημα που εντοπίζεται αναφορικά με τα μήλα, είναι η χαμηλή διάθεση του προϊόντος και προσωπικά δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους. Επίσης οι έμποροι που έρχονται πλέον για να πάρουν τα μήλα, τα θέλουν σε πολύ χαμηλή τιμή, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν συμφέρει να μαζευτούν και να δοθούν. Τα μεροκάματα που θα δώσουμε, τα έξοδα που έχουμε κάνει, τα φάρμακα και όλη η καλλιέργεια, στοιχίζουν περισσότερο. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούμε να τα δώσουμε με αυτές τις συνθήκες. Έτσι μένουν επάνω στα δέντρα και πέφτουν, όπως πολύ καλά εντοπίζετε και εσείς. Είναι κρίμα, γιατί γίνεται αγώνας, ξοδεύονται χρήματα, έχουμε μεροκάματα, ποτίσματα, ραντίσματα, πετρέλαια και φυσικά όλα αυτά έχουν πάει στον…Θεό. Είναι επίσης ένα θέμα και τα εργατικά χέρια, αλλά αυτό λίγο – πολύ το παλεύεις, ανεβάζοντας το μεροκάματο. Το πρόβλημα είναι περισσότερο η τιμή και η διάθεση του προϊόντος».
«0,35€ ΤΟ ΚΙΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ!»
Σε ερώτηση της «Θ» για την τιμή που «έπιασαν» φέτος τα μήλα, ο κ. Παπαδόπουλος, απαντά:
«Κοιτάζουν να πάρουν με 0,30€ και 0,35€. Δηλαδή τίποτα. Αν πας στο μάρκετ, τα βλέπεις με 2€ και 2,5€. Ποιος παίρνει τα χρήματα (ο έμπορος; Το μάρκετ;) και τι γίνεται στην «διαδρομή» δεν το γνωρίζουμε. Αυτός που «πληρώνει την νύφηι» στο τέλος, είναι ο παραγωγός. Έχουν αυξηθεί τα πάντα (λιπάσματα, πρώτες ύλες, φάρμακα, πετρέλαια κλπ), οπότε υπάρχει μεγάλο θέμα. Έχω ακούσει και για τα ακτινίδια ότι έχουν μείνει στα χωράφια. Δεν συμφέρει να βάλεις εργάτες μέσα. Ο εργάτης που θα μαζέψει το ακτινίδιο, θα κοστίσει πολύ περισσότερο από όσο θα τα πουλήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τα μήλα. Κάποιοι τα μαζεύουν, τα δίνουν στον συνεταιρισμό και περιμένουν τι τιμή θα πιάσουν και «ο,τι πιάσουν» (που ουσιαστικά δεν είναι κέρδος). Ίσα ίσα για να τα «διώξουν». Είναι μια δύσκολη κατάσταση και το θέμα είναι ότι δεν βοηθά και το κράτος. Δεν έχουμε καμία ανταπόκριση από το κράτος, με το να ψηφίσουν ένα Ν/Σ κλπ (όπως ψηφίζουν για άλλα πράγματα). Στον Ν. Ξάνθης είμαστε 10 μηλοπαραγωγοί. Στον Ν. Ημαθίας, σε Βέροια, Νάουσα, Λάρισα κλπ, είναι εκατοντάδες οι παραγωγοί. Είναι ακόμη πιο λυπηρό, όταν βλέπεις καρπούς να πέφτουν κάτω στο χωράφι».
«ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ… ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ»
Τέλος σε ερώτηση της «Θ» για το πώς βλέπουν από εδώ και πέρα την «εικόνα» και το μέλλον των μηλοπαραγωγών, ο ίδιος απαντά ότι «δεν είναι καλή η εικόνα από ο,τι φαίνεται από εδώ και πέρα. Τα πράγματα δυσκολεύουν και η αύξηση είναι τεράστια. Θα κάνουμε μικρά, διστακτικά βήματα και αν δούμε ότι και την άλλη χρονιά δεν γίνεται κάτι, σταματούμε την καλλιέργεια και ασχολούμαστε με κάτι άλλο. Βλέποντας και κάνοντας».
