Αργά το (μας) θυμήθηκε…

Επιτέλους είδαμε τον Δήμαρχο Ξάνθης να κυκλοφορεί στους δρόμους και να κατεβαίνει λέει, στον λαό! Αυτό που θα έπρεπε δηλαδή να κάνει εδώ και πέντε χρόνια, το κάνει λίγο πριν τις εκλογές της 26^ης Μαΐου! Απορημένοι οι Ξανθιώτες βλέπουν τον ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟ Δήμαρχο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να τους πείσει ότι είναι κοντά τους και ότι ΘΑ λύσει προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα… Και λέω «απορημένοι» γιατί, πως είναι δυνατόν να δεχθούν και να πιστέψουν τα ΘΑ του Δημάρχου- πρότυπο σήμερα, την στιγμή που για όλη την προηγούμενη περίοδο επί πέντε χρόνια, κανένα από τα προεκλογικά «ΘΑ» του Δημαρχόπουλου (στις εκλογές του 2014) δεν έγινε πράξη και απλά παραμένουν τα ίδια…

Με ρώτησε χθες γνωστός Ξανθιώτης που με επισκέφθηκε στο γραφείο μου, γιατί άραγε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ξάνθη δεν επισκέφθηκε και κανένα από τα ερείπια εργοστασίων που έβαλαν λουκέτο τα τελευταία χρόνια αφήνοντας στον δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους! Ένα δεύτερο ερώτημα που μου έθεσε ήταν, γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας κατά τις δύο επισκέψεις του στην Ξάνθη προτίμησε να πάει μόνο σε ένα ιδιωτικό μειονοτικό σχολείο και σε έναν οικισμό ρομά, λες και δεν υπήρχαν άλλες δομές (εκπαιδευτικές και όχι μόνο) ή άλλοι οικισμοί. Διευκρινίζοντας ωστόσο ότι καλώς επισκέφθηκε τα Κιμμέρια, αλλά δεν έπρεπε να μείνει μόνο εκεί… Ωστόσο εγώ τον παρέπεμψα στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ και στον κο Χατζηθεοδώρου, για να του απαντήσουν αρμοδίως… Σε ότι αφορά δε τα εργοστασιακά «κουφάρια» που αυξάνονται και πληθύνονται πλέον στην περιοχή μας, είναι γεγονός ότι τα περισσότερα απ’ αυτά έκλεισαν επί προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά ωστόσο το κακό δεν σταμάτησε επί τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ! Και το χειρότερο όλων (αν το βάζαμε σε μία συγκριτική βάση), είναι ότι με τις προηγούμενες κυβερνήσεις παράλληλα με τα «λουκέτα» άνοιγαν και κάποιες νέες παραγωγικές μονάδες. Επί ΣΥΡΙΖΑ όμως είχαμε μόνο λουκέτα και ΚΑΜΙΑ νέα εργοστασιακή μονάδα στην Ξάνθη και την Θράκη γενικότερα… Ούτε μία!

«Αθόρυβοι», πλην μεθοδικοί και με τον «πήχη» ψηλά, οι νέοι ιδιοκτήτες της Ξανθιώτικης τσιγαροβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ Α.Ε (Japan Tobacco). Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της στήλης, η βιομηχανία θα σταματήσει το καλοκαίρι για δύο μήνες την παραγωγική διαδικασία για να ανακαινιστεί ο χώρος και να εγκατασταθούν οι δύο νέες τσιγαρο-μηχανές. Η διοίκηση της ΣΕΚΑΠ όμως καινοτομεί και σε θέματα εργασιακών σχέσεων, δίνοντας «μπόνους» και επιβραβεύσεις τους εργαζόμενους που καταθέτουν καινοτόμες προτάσεις για την βελτιοποίηση της εταιρείας και των παραγομένων προϊόντων της. Κοντολογίς, ένας νέος άνεμος πνέει πλέον στην πολύπαθη ΣΕΚΑΠ, κάτι που προφανώς όλοι ευχόμαστε να συνεχίσει να γίνεται προς όφελος και των εργαζομένων και φυσικά της τοπικής κοινωνίας…

Με όλο το συμπάθιο προς τους γιατρούς της Ξάνθης, αλλά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το δελτίο τύπου που λάβαμε από τους «οικογενειακούς γιατρούς Ν. Ξάνθης» με αφορμή την παγκόσμια ημέρα οικογενειακού γιατρού. Μια ημέρα μάλιστα που συμπίπτει ημερολογιακά με την ημέρα μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (19 Μαΐου)… Το «φιρμάνι» που μας έστειλαν λοιπόν οι οικογενειακοί γιατροί, αναφέρεται σε υπηρεσίες και γενικότερα σε δομές, λες και ο θεσμός λειτουργεί άψογα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών πρότυπων! Ας κάνουν τον κόπο λοιπόν να ρωτήσουν τους Ξανθιώτες αν γνωρίζουν περί του θεσμού του οικογενειακού γιατρού και αν εξυπηρετούνται από αυτόν… Κι όχι βέβαια υπαιτιότητα των γιατρών, αλλά γιατί είναι αδύνατον να παρέχονται ιατρικές υπηρεσίες σε 60.000 δημότες από 4-5 οικογενειακούς γιατρούς! Να γιορτάζεται λοιπόν η παγκόσμια ημέρα οικογενειακού γιατρού στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, αλλά όχι φυσικά στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Ξάνθη… Εκτός κι αν θέλουμε να δουλευόμαστε μεταξύ μας!

Διάβασα επίσης και την ανοιχτή επιστολή των τριών συλλόγων προς τον Περιφερειάρχη ΑΜ-Θ και τον Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης αναφορικά με την ασφαλτόστρωση στην περιοχή «Θηλιά» στην ορεινή περιοχή… Θεωρώ αρκετά «εγωιστικό» να θέλουν κάποιοι «πριβέ» έναν δρόμο και μια ολόκληρη περιοχή για λόγους αθλητικούς ή φυσιολατρικούς, την στιγμή που η αναμενόμενη ασφαλτόστρωση θα εξυπηρετήσει εκατοντάδες συμπολίτες μας και όχι μόνο από τα ορεινά χωριά του Κενταύρου, αλλά και σε συγκεκριμένη ξενοδοχειακή επιχείρηση που λειτουργεί στην ευρύτερη περιοχή. Μ’ αυτό το σκεπτικό δεν θα έπρεπε να ασφαλτοστρωθεί και ο δρόμος προς τα Μοναστήρια προ δεκαετιών και γενικότερα να παραμείνει «παρθένα» όλη η ημιορεινή και ορεινή περιοχή για να την απολαμβάνουν οι ποδηλάτες και οι περιπατητές! Για ρωτήστε όμως και τους εξυπηρετούμενους απ’ αυτό τον δρόμο ποια είναι η άποψή τους…