Θα συνεχίσει την πολιτική Κολλάρου;

Ο Γ. Βογιατζής λοιπόν επικεφαλής της δημοτικής παράταξης που θα υποστηριχθεί από το ΚΚΕ στην θέση του Γιώργου Κολλάρου και όλοι περιμένουμε να δούμε πως θα συμπεριφερθεί ο αντικαταστάτης του… «7^ου αντιδημάρχου» του Μπάμπη Δημαρχόπουλου, όπως –πολύ σωστά σύμφωνα με την αυτοδιοικητική συμπεριφορά του- χαρακτηρίσθηκε ο προκάτοχος του κου Βογιατζή μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Βέβαια το ζητούμενο για το ΚΚΕ είναι να εκλεγεί όχι μόνο ένας, αλλά και περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι από τον χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς, πράγμα που θεωρείται αρκετά πιθανό αφενός λόγω του νέου εκλογικού νόμου και αφετέρου λόγω της… «αηδίας» που αισθάνονται πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι από την πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που αναμένεται να μεταφραστεί ως δυσαρέσκεια και στους συνδυασμούς που θα στηριχθούν από το κυβερνητικό κόμμα. Με αυτή την λογική λοιπόν ενδέχεται αριστεροί ψηφοφόροι που δεν ανήκουν στο ΚΚΕ να ψηφίσουν τον δημοτικό συνδυασμό του ΚΚΕ μη έχοντας άλλη –αριστερή- επιλογή…

Τις τελευταίες ημέρες εντείνονται οι προκλήσεις της Τουρκίας απέναντι στην χώρα μας με ακραίες μάλιστα εκφάνσεις, όπως η προχθεσινή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας περί ενδεχόμενου πόλεμου με την Ελλάδα, δίνοντας μάλιστα στην δημοσιότητα και την τροχιά συγκεκριμένου οπλικού συστήματος (πυραύλου) που μπορεί άμεσα να πλήξει το λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου είναι ήδη στραμμένο! Και επειδή όλα αυτά έρχονται σαν συνέχεια με τις δεκάδες παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των θαλάσσιων συνόρων της χώρας μας, αναρωτιέμαι άραγε σε ποια βάση θα μπορούσε να συνεχιστεί ο καλοπροαίρετος διάλογος μεταξύ των δύο λαών και να βρεθούν λύσεις που να οδηγήσουν τις δύο χώρες στην ειρηνική συνύπαρξη ώστε η κάθε πλευρά να κοιτάξει τα ουσιαστικά προβλήματα του λαού της; Μπορεί οι δύο λαοί να μην έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους, πλην όμως κάποιες άλλες δυνάμεις επιθυμούν –και το επιτυγχάνουν- να δημιουργούν μόνιμα ένα πρόβλημα συνύπαρξης και να εξωθούν ενίοτε τα πράγματα στα άκρα… Ελπίζω αυτή τη φορά να μην εξυπηρετηθούν οι στόχοι τους, αν και πολύ φοβάμαι για το αντίθετο…

Είδα χθες κάποιους να υποδέχονται με «ωσαννά» το δελτίο τύπου του Δήμου Ξάνθης αναφορικά με την τεράστια επιτυχία της δημοτικής αρχής και προσωπικά του Μπάμπη Δημαρχόπουλου για την επαναλειτουργία του δημοτικού κολυμβητηρίου Ξάνθης! Και όταν εκφράζονται δημόσια τέτοιου είδους «ευαρέσκειες» και απευθύνονται ύμνοι σε πολιτικά ή αυτοδιοικητικά πρόσωπα, χωρίς ωστόσο να δούμε το παραμικρό σε έργο, παρά μόνον την υπογραφή μίας σύμβασης συνοδεία ενός δελτίου τύπου με φωτογραφικό υλικό και με… μακέτες, ήθελα να υποβάλω ένα απλό και καλοπροαίρετο ερώτημα στον φίλτατο Δήμαρχο Ξάνθης: Πότε θα «βουτήξει» ο πρώτος κολυμβητής στο νέο δημοτικό κολυμβητήριο Ξάνθης; Θα γίνει αυτό σε τρεις μήνες, σε πέντε μήνες, σε οκτώ μήνες, σε δώδεκα μήνες, σε… δεκαοκτώ μήνες μήπως; Κοντολογίς το καλοκαίρι του 2019 θα τεθεί σε λειτουργία το νέο σούπερ κολυμβητήριο της Ξάνθης ή πάμε για το 2020 και βλέπουμε; Η συγκεκριμένη σύμβαση που υπογράφηκε αφορούσε μελέτες για το σύνολο των εγκαταστάσεων του κολυμβητηρίου ή μήπως αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την δεξαμενή και τις υπερχειλίσεις της; Και είναι αλήθεια ότι η σύμβαση προβλέπει την «συρρίκνωση» της δεξαμενής, να γίνει δηλαδή πιο ρηχή γιατί δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα θέρμανσης του υπάρχοντος όγκου νερού, με αποτέλεσμα να γίνει απαγορευτικό και για το άθλημα των καταδύσεων; Μια διευκρινιστική απάντηση σε όλα τα παραπάνω παρακαλώ;

Μέρες που είναι αποφάσισα να δώσω τόπο στην οργή και να διατηρήσω ένα κλίμα κατανόησης και ενότητας στις τελευταίες εκδόσεις της «Θ». Άλλωστε το πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν είναι τα στολίδια και ο Santa Claus, αλλά η αγάπη που κόμισε ως δόγμα ο Ιησούς Χριστός με την ενανθρώπισή Του. Σ’ αυτό το κλίμα λοιπόν προσαρμόζω και την σημερινή στήλη, επιθυμώντας να μαλακώσουν οι καρδιές, να πέσουν οι εγωισμοί και να ανοίξουν οι ανθρώπινες αγκαλιές! Όλα τα υπόλοιπα είναι μικρά, μίζερα και ήσσονος σημασίας, γι’ αυτό ας επιλέξουμε τα… «επουράνια» αφήνοντας τα «εγκόσμια» για μετά τις γιορτές, αφού –όπως και να το κάνουμε- είναι ανθρώπινες αδυναμίες…

Επιτρέψτε μου ωστόσο κι εγώ με την σειρά μου αφού ευχηθώ σε όλους σας τα καλύτερα γι’ αυτές τις γιορτές, να κλείσω σήμερα την στήλη με ένα δίστιχο που… «έκλεψα» από ένα ορθόδοξο περιοδικό (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ). Αυτό αποτελεί άλλωστε και την ευχή της «Θ» σε όλους ενόψει των Χριστουγέννων…

«Απόψε, που ξανάρχεσαι στη γη

Κάμε ν’ ανοίξουν οι ουρανοί

Και τ’ άστρο Σου

Στους θόλους των ψυχών να φέξει.

Της Βηθλεέμ να πάρουμε ξανά

Το μονοπάτι

Κι ευλαβικοί προσκυνητές

Στην αχυρένια Σου στρωμνή να φτάσουμε

Και να Σε ξαναβρούμε, Αγάπη»!