Αυξάνονται τα «εκκλησάκια» στους δρόμους της Π.Ε Ξάνθης, γιατί όμως;
Οι παραδόσεις, ο συμβολισμός και το… «κόστος»
Δεκάδες «εκκλησάκια» (προσκυνητάρια), συναντά κανείς σε επαρχιακούς και όχι μόνον, δρόμους της Ξάνθης.
Κάποια στέκονται εκεί ως «φάροι» πίστης, κάποια άλλα ως μνημεία για τον αδόκητο χαμό συμπολιτών μας (νέων σε ηλικία κυρίως) σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, κάποια σε ένδειξη ευγνωμοσύνης από ανθρώπους που έχουν διασωθεί από ατυχήματα στον δρόμο, ενώ κάποια άλλα ως ένα προειδοποιητικό «σημάδι» για τους διερχόμενους οδηγούς, προκειμένου να προσέχουν και να κατανοούν οτι στο πρόσφατο ή και στο μακρινό παρελθόν, σημειώθηκε στο σημείο κάποιο τροχαίο ατύχημα ή δυστύχημα.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι καθένα από αυτά τα εκκλησάκια – άλλα περίτεχνα, άλλα απλοϊκά – κρύβει και μια ιστορία και συνάμα συμβολίζει την πίστη στον Θεό και τους Αγίους και αποτελεί ακόμη και μέλος της παράδοσης και της θρησκείας μας.
Μάλιστα υπάρχουν και αυτοί που προτιμούν να τοποθετήσουν ακόμη και σε κήπους ή αυλές τα εκκλησάκια, σε ένδειξη πίστης, προκειμένου να ανάβουν σε καθημερινή βάση την κανδήλα τους, αρκεί να είναι πολύ προσεκτικοί, ιδιαίτερα σε περιόδους όπου τα πυρομετεωρολογικά δεδομένα, εγκυμονούν κινδύνους πυρκαγιάς.
Μάλλον κάτι παρόμοιο θα πρέπει να σκέφτηκε ο άνθρωπος που αφαίρεσε το καντήλι από ένα προσκυνητάρι στην περιοχή του νοσοκομείου, το οποίο τοποθέτησε ένας συμπολίτης μας, ο οποίος λίγες μέρες μετά διαπίστωσε ότι το καντήλι, τα φυτιλάκια και το λάδι απουσίαζαν και στην θέση τους υπήρχε ένα σημείωμα που «υπενθύμιζε» την περίοδο που διανύουμε.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση των ξένων επισκεπτών της περιοχής μας, κυρίως από Βουλγαρία και Ρουμανία, που αγοράζουν ένα προσκυνητάρι για να το τοποθετήσουν στις δικές τους αυλές.
Σε όλα τα παραπάνω αναφέρθηκε μιλώντας στην «Θ» ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμων και ο έμπορος ειδών κήπου κ. Οδυσσέας Μεσαρτζής.
ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΤΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΑ – ΝΑ ΑΝΑΒΟΥΝ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ
Πιο αναλυτικά ο Σεβ. Μητροπολίτης Ξάνθης, εξήγησε στην «Θ» ότι «για να γίνει ένα εκκλησάκι, ένα παρεκκλήσι, που είναι ένας μικρός ναός (δηλαδή ένας χώρος που να έχει κάποια τετραγωνικά μέτρα και να χωρά κάποιους ανθρώπους) χρειάζεται μια συγκεκριμένη άδεια. Αλλά για τα λεγόμενα «προσκυνητάρια», που βλέπουμε στον δρόμο, δεν χρειάζεται άδεια τουλάχιστον από την Μητρόπολη. Τα προσκυνητάρια τοποθετούνται επειδή κάποιος είχε στο σημείο ένα συμβάν με το όχημά του και σώθηκε. Άλλος το κάνει επειδή το παιδί του έχασε την ζωή του εκεί και στήνει στην μνήμη του ένα προσκυνητάρι. Και είναι και κάτι που μαρτυρεί την ευαισθησία του λαού μας και την ευγνωμοσύνη που δείχνει προς τον Θεό και προς τους Αγίους.
Για εκείνον που έσβησε το καντήλι και έβαλε το σημείωμα, νομίζω ότι το έκανε από υπερευαισθησία. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποια υπηρεσία που το κάνει αυτό. Βέβαια τα καιρικά φαινόμενα είναι πρωτόγνωρα, αλλά θα το κουβεντιάσω κάποια στιγμή και με την Πυροσβεστική, αν και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια απαγόρευση. Εγώ όμως θα πω ότι αν υπάρχει μπροστά στο προσκυνητάρι ένα τζαμάκι και ο καθένας που πάει να ανάψει τα καντήλι το κάνει με προσοχή (δεν πετάξει τα σπίρτα δίπλα κλπ) δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί τα προσκυνητάρια βρίσκονται στην ύπαιθρο και είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος. Ακόμη και από τις ακτίνες του ήλιου μπορεί να πάρει κάτι φωτιά ή από ένα πεταμένο μπουκάλι. Όταν ανάβουμε λοιπόν το καντηλάκι να φροντίζουμε να είναι ασφαλισμένο (με τζάμι). Διότι είναι κρίμα να μπαίνουμε σε μια περιπέτεια και να σβήνουμε φωτιές. Η φωτιά είναι ανεξέλεγκτο φαινόμενο και καταστρέφονται περιουσίες, διακινδυνεύουν άνθρωποι, αλλά θέλω να πιστεύω και ότι αυτός ο άνθρωπος που το έκανε (σ.σ. αφαίρεσε το καντήλι) το έκανε για την προστασία του περιβάλλοντος.
Βλέπουμε πολλά προσκυνητάρια και στον Ν. Ξάνθης αλλά και σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Άλλος το κάνει από ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο και προς την Παναγία, επειδή είχε ένα ατύχημα και σώθηκε, άλλος το κάνει στην μνήμη κάποιου.
Θα πρέπει να σεβόμαστε και τον απέναντί μας που κυκλοφορεί στον δρόμο και να ελέγχουμε την ταχύτητά μας (δεν χρειάζεται να κάνουμε προσπεράσεις κλπ). Βλέπουμε μερικές φορές κάποιους βιαστικούς να προσπερνούν και να μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα και χάνονται ζωές. Είναι άδικο να χάνονται άνθρωποι στον δρόμο και συνήθως αυτοί είναι νέοι άνθρωποι. Είναι κρίμα. Το ιδανικό θα ήταν να μην συμβαίνουν ατυχήματα και δυστυχήματα».
ΣΗΜΑΔΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ – ΑΠΟ 140 ΕΩΣ ΚΑΙ 600 ΕΥΡΩ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ
Από την πλευρά του ο κ. Μεσαρτζής, υπογράμμισε τα εξής:
«Τα εκκλησάκια τα αγοράζουν κάποιοι απλά για διακόσμηση ή τα τοποθετούν στον δρόμο αν γίνει ατύχημα ή για τον επόμενο διερχόμενο οδηγό, ώστε να έχει το νου του. Κάποιοι το κάνουν για να προσέχει ο επόμενος που θα περάσει από εκεί. Διότι όταν δεις ένα εκκλησάκι σε μια στροφή, για παράδειγμα, που δεν γνωρίζεις, θα κόψεις ταχύτητα και θα προσέξεις. Εγώ, για παράδειγμα, που το ξέρω, προσέχω. Άλλοι βάζουν καντήλια και τοποθετούν το ιερό στην θέση που πρέπει και προσεύχονται, ενώ τα προτιμούν πάρα πολλοί και οι τουρίστες. Ειδικά τα εκκλησάκια με άσπρο και μπλε, φεύγουν πάρα πολύ. Τα παίρνουν και τα τοποθετούν στους δικούς τους κήπους, είστε στην Βουλγαρία είτε στην Ρουμανία και ας μη είναι και Χριστιανοί. Το κάνουν για να θυμούνται το ταξίδι που έκαναν εδώ. Όσον αφορά στις τιμές, ξεκινούν από 140 ευρώ και φτάνουν μέχρι και 600 ευρώ, για τα πιο μεγάλα. Μπορεί κάποιος να το τοποθετήσει οπουδήποτε, αλλά αν πρόκειται για δρόμο, δεν πρέπει να ενοχλεί. Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ειδικά το Καλοκαίρι, δεν προλαβαίνουμε με τα εκκλησάκια. Ένα μικρό προσκυνητάρι, χωρά μια εικόνα και ένα καντηλάκι. Οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με το μέγεθος και την δουλειά που θα χρειαστεί. Υπάρχει για παράδειγμα ένα που το πωλούμε πάνω από 500 ευρώ, διότι είναι δώδεκα κομμάτια που ενώνονται σε δύο. Κάποια εκκλησάκια είναι και περίτεχνα. Μετά πάει αναλόγως με το γούστο και την τσέπη του καθενός».
ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΑΛΑΤΖΑ
