Παγκόσμια… «αποκλειστικότητα» στη «Θ»
Για ακόμη μια φορά τα ρεπορτάζ της «Θ» αποδεικνύονται, όχι μόνο αντικειμενικά, αλλά έως και… προφητικά θα έλεγα! Την ημέρα που ο Νίκος Λυγερός δήλωνε αποκλειστικά στην «Θ» ότι προβλέπεται «σταδιακή αποκλιμάκωση» στον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδινε εντολή στα μαχητικά του να βομβαρδίσουν τις τρεις πυρηνικές βάσεις του Ιράν! Και ω του θαύματος, λίγες ώρες μετά έγινε αυτό που προέβλεψε ο στρατηγικός αναλυτής αποκλειστικά μέσω της «Θ»… Επήλθε σταδιακή αποκλιμάκωση, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα «ευαίσθητη», πλην όμως όλα δείχνουν ότι ο συγκεκριμένος πόλεμος θα οδηγηθεί γρήγορα στο τέλος του! Και δεν είναι η πρώτη φορά που οι δηλώσεις του Νίκου Λυγερού στην «Θ», αν και έρχονται σε αντίθεση με την κεντρική ειδησεογραφία, ωστόσο βγαίνουν πέρα για πέρα αληθινές. Την ημέρα λοιπόν που δημοσιεύθηκε το ανάλογο ρεπορτάζ στην «Θ» (οι δηλώσεις έγιναν την προηγούμενη ημέρα εκ των πραγμάτων), ο πρόεδρος Τραμπ το ίδιο βράδυ ανακοίνωνε την εκεχειρία και την καλή έκβαση της όλης κατάστασης που όλα έδειχναν ότι θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε μια παγκόσμια σύρραξη. Θα μπορούσα να μιλήσω και για μια… παγκόσμια αποκλειστικότητα της εφημερίδας μας… Γιατί όχι;
Τελικά, θέλουμε τουρισμό ή όχι;
Βρίσκομαι τακτικά στη γειτονική Καβάλα, λόγω της επαγγελματικής μου ενασχόλησης και στο γειτονικό νομό, αλλά και στην Αλεξανδρούπολη, όπου και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει υπερ-τουρισμός και…. υπερκορεσμός από επισκέπτες! Σε βαθμό μάλιστα, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών να… διαμαρτύρονται, γιατί γεμίζουν ασφυκτικά οι παραλίες, γεμίζουν ασφυκτικά οι ταβέρνες, γεμίζουν ασφυκτικά τα σούπερ μάρκετ και γενικότερα γεμίζουν ασφυκτικά τα πάντα και εκ των πραγμάτων ξεχνούν τις «άπλες» που είχαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια σε όλα τα προαναφερόμενα σημεία… Κάτι ανάλογο όμως γίνεται και στην παραλιακή ζώνη της Ξάνθης, όπου υπάρχει «κατάληψη» των χώρων, κυρίως από Βουλγάρους, αλλά και από πολλούς Ρουμάνους και Τούρκους! Το ζήτημα όμως είναι να κατανοήσουμε και εμείς ποιο είναι το συμφέρον μας, είτε ασχολούμαστε με τον τουρισμό αμέσως ή εμμέσως, είτε… απέχουμε μακράν από το είδος. Οι μεν επαγγελματίες του τουρισμού τρίβουν ικανοποιητικά τα χέρια τους, οι υπόλοιποι όμως (δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί κλπ), γκρινιάζουν για τον συνωστισμό που παρατηρείται ιδιαίτερα στις παραλίες!
Όλοι έχουν – και μπορούν να έχουν – συμφέρον
Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι (μας) ότι το τουριστικό προϊόν είναι αυτό που αποφέρει έσοδα διαμέσου των επαγγελματιών και στον εθνικό μας κορβανά και άρα είναι προς το συμφέρον όλων μας… Δεν δικαιούμαστε από τη μία να διαμαρτυρόμαστε για τη μικρή επισκεψιμότητα στις περιοχές μας σε σχέση με την υπόλοιπη ηπειρωτική και –ιδιαίτερα- νησιωτική Ελλάδα και την ίδια στιγμή μόλις «τσιμπήσει» λιγάκι ο τουρισμός στην περιοχή μας να διαμαρτυρόμαστε για την… μεγάλη επισκεψιμότητα και τα ξεβολέματά μας! Και μη ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι μια αλυσίδα και ιδιαίτερα οι επαγγελματίες… Για να κινηθεί για παράδειγμα μία ταβέρνα, ένα μπιτσόμπαρο ή ένα σούπερ μάρκετ ή ένα μίνι μάρκετ, κινούνται δεκάδες ακόμη επαγγέλματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, αλλά και στην παραγωγική διαδικασία, με πρώτες ύλες που εφοδιάζουν τοπικοί παραγωγοί όλα αυτά τα καταστήματα. Ας πάψουμε λοιπόν να είμαστε γκρινιάρηδες με το παραμικρό και να βλέπουμε το ποτήρι πάντοτε μισοάδειο. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση το ποτήρι είναι κάτι παραπάνω από μισογεμάτο και θα πρέπει να το φουλάρουμε και… γιατί όχι να κονομήσουμε όλοι μας από αυτή την ιστορία, γιατί είναι κάτι που μπορεί να γίνει, αρκεί να το επιδιώξουμε…
Αυτός είναι ο Θεόδωρος Ασημίδης
Τον Ξανθιώτη γιατρό Θεόδωρο Ασημίδη τον γνωρίζω από τα νεανικά μου χρόνια, καθότι τυγχάνει συγγενής της συζύγου μου γι’ αυτό εξάλλου αναφέρθηκα στο πρόσωπό του (φωτογραφίζοντάς τον) όταν πρωτοανακοινώθηκε από το Γηροκομείο Ξάνθης ότι «κάποιος Ξανθιώτης μεγάλος δωρητής θα διαθέσει ένα τεράστιο ποσό για την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών στην στέγη του ιδρύματος». Σεβόμενος την επιθυμία του να παραμείνει εκτός δημοσιότητας το όνομά του, δεν αναφέρθηκα περαιτέρω… Προφανώς ο Γιάννης Παπαχρόνης και το Δ.Σ. του Γηροκομείου τον έπεισαν τον γιατρό να παραβρεθεί στα εγκαίνια και να τιμηθεί με μία πολύ μικρή-λιτή εκδήλωση που έγινε εκείνη την ημέρα. Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΣΗΜΙΔΗΣ όμως δεν προέκυψε «δωρητής» τα τελευταία χρόνια. Ήταν ανέκαθεν δοτικός, πράος, ευγενής, μειλίχιος και αγαπητός, ως άνθρωπος και ως επιστήμονας. Η καριέρα του στην Ελβετία, ξεκίνησε πριν πολλές δεκαετίες και αναγνωρίσθηκε από την επιστημονική κοινότητα, άσχετα αν ο ίδιος δεν έβγαλε ποτέ «ντουντούκες» και δεν υπερηφανεύθηκε γι’ αυτό. Και επειδή πολλά λέγονται για δωρητές και ευεργέτες της Ξάνθης, εκείνο που ξέρω εγώ είναι ότι πολλοί μιλάνε, αλλά λίγοι «πράττουν»… Και ακόμη λιγότεροι βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για το κοινό συμφέρον. Και ο Θεόδωρος Ασημίδης ανήκει στους τελευταίους… Να είναι καλά και τον ευχαριστούμε θερμά…
