
Χαρ. Δαργανάκης: «Δεν ρισκάρουμε την άδεια του καταστήματός μας για 2-2,5€»
Ξεκίνησαν ήδη κάποια περίπτερα και mini markets της Ξάνθης να ζητούν… αστυνομική ταυτότητα στο πλαίσιο του νέου νόμου για την αποφυγή πώλησης τσιγάρων και ποτών σε ανηλίκους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια ενήλικη Ξανθιώτισσα (προφανώς μικροδείχνει), η οποία για να αγοράσει τσιγάρα από κεντρικό περίπτερο της Ξάνθης, της ζητήθηκε να επιδείξει την αστυνομική της ταυτότητα. Η ίδια αναγκάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι της (καθόσον δεν έφερε μαζί της την δεδομένη στιγμή την ταυτότητά της) και να μεταβεί ξανά στο περίπτερο, ώστε να αγοράσει επιτέλους τα τσιγάρα.
Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση των καφέ – μπαρ και γενικότερα των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος ως προς την πώληση αλκοόλ σε ανηλίκους; Κατά πόσο τηρείται ο νόμος της «ποταπαγόρευσης»; Υπάρχουν τελικά επαγγελματίες που κάνουν τα… «στραβά μάτια»;
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Καφέ – Μπαρ στην Ξάνθη κ. Χαράλαμπος Δαργανάκης. Ο ίδιος έκανε λόγο για μια «σκληρή» – ούτως ή άλλως – νομοθεσία, που γίνεται «σκληρότερη» με τον νέο νόμο, δεδομένου ότι εγκυμονεί ο κίνδυνος της αφαίρεσης άδειας λειτουργίας ενός καταστήματος, αν διαπιστωθεί η πώληση αλκοόλ σε ανήλικο.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ… ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΗ

Πιο αναλυτικά ο κ. Δαργανάκης, επισήμανε στην «Θ» ότι «για εμάς η νομοθεσία είναι πάρα πολύ σκληρή. Το αλκοόλ στα ανήλικα είναι κάτι σαν το να οδηγείς μεθυσμένος με το περισσότερο ποσοστό αλκοόλης που θα μπορούσες να έχεις. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ένα μεγάλο θέμα. Γιατί να κλείσω εγώ το μαγαζί μου με το να δώσω στον ανήλικο αλκοόλ; Δεν έχω κανένα λόγο να το κάνω; Οπότε εμείς αυτό το τηρούμε εδώ και χρόνια. Γενικότερα στους μικρούς ζητάμε ταυτότητα και αν δεν την επιδείξει – ακόμη και αν είναι 18 χρονών – δεν παίρνει αλκοόλ μέχρι να φέρει την ταυτότητά του. Δεν έχει σημασία ακόμη και αν συνοδεύεται από κάποιον μεγαλύτερο (γονέα). Μας είναι παντελώς αδιάφορο εφόσον η νομοθεσία μας λέει αυτό. Είναι σκληρή εδώ και χρόνια είναι νομοθεσία και τώρα γίνεται ακόμη πιο σκληρή, διότι με τον καινούργιο νόμο κινδυνεύεις με αφαίρεση της άδειας λειτουργίας. Συνεπώς δεν νομίζω ότι εμείς, του κλάδου της εστίασης γενικότερα, θα μπούμε στην διαδικασία να σερβίρουμε αλκοόλ σε ένα ανήλικο για να κερδίσουμε 6-7€, εκ των οποίων το 70% δεν είναι καν δικό μας. Δεν υπάρχει λόγος να κινδυνεύσω για 2€-2,5€. Οι επιχειρηματίες της Ξάνθης που γνωρίζω το τηρούν αυτό».

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ… ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ – ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ Ο ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
Αναφορικά με την άποψη ότι υπάρχουν κάποιοι επαγγελματίες που κάνουν τα… «στραβά μάτια» και τελικά σερβίρουν ποτά σε ανηλίκους, ο κ. Δαργανάκης τονίζει τα εξής:
«Κατά κύριο λόγο αυτό συνέβαινε σε καταστήματα που φιλοξενούσαν αποκλειστικά και μόνο μικρές ηλικίες. Σε καταστήματα δηλαδή που γίνονται σχολικά πάρτυ κλπ. Πλέον, από ό,τι γνωρίζω δεν ισχύει ούτε αυτό. Και εμείς κάποια στιγμή φιλοξενήσαμε κάποια σχολικά πάρτυ, λόγω γνωστών, αλλά δεν είχε αλκοόλ. Προτιμώ να βάλω ένα minimum, να πάρω 5€ καθαρά στην τσέπη μου (συν του αναψυκτικό 3,5€) παρά να κινδυνεύσω με το αλκοόλ. Δεν υπάρχει περίπτωση. Βέβαια αν υπάρχουν και εξαιρέσεις – πού σαφώς συνήθως στον κανόνα υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις- δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αν μάθω κάτι, είμαι υποχρεωμένος ως σωματείο να κάνω μία σύσταση, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είμαι εγώ ο ελεγκτικός μηχανισμός. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του σωματείου. Εμείς δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε αστυνόμευση. Είμαστε για να κάνουμε συστάσεις και εκείνο σε πολύ προσωπικό κύκλο. Δεν έχουμε ελεγκτική αρμοδιότητα οπότε είναι έξω από το δικό μας φάσμα. Βέβαια αυτό είναι κάτι που πολλοί το μπερδεύουν. Το σωματείο είναι για να ενώνεται και να βρίσκει λύσεις.
Πάντως ζητάμε ήδη ταυτότητα για τους ανήλικους. Να σημειώσουμε οτι στις Γιορτές Παλιάς Πόλης και στην Αποκριά και γενικότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που τα παιδιά είναι ελεύθερα έξω και μπορούν και πίνουν, υπάρχει μία ασυδοσία γενικότερα. Πρόκειται για το ποτό σε ανήλικους, που το παίρνουν από το περίπτερο και το market που το παίρνουν ούτως ή άλλως χωρίς να ελέγξει κανείς τίποτα. Πίνει το ανήλικο 17,5 -18 ετών έξω, μπαίνει στο μαγαζί μου και υποτίθεται ότι «μέθυσε εκεί». Εγώ όμως δεν το σέρβιρα. Το ήπιε όλο έξω. Πόσες φορές το έχουμε αντιμετωπίσει αυτό με γονείς; Το αντιμετωπίζουμε βέβαια, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μπει φρένο και σε αυτό. Αυτός ο νόμος, κατά τη γνώμη μου έπρεπε να εφαρμοστεί νωρίτερα».