Αναλύει στην «Θ» ο νομικός- οικονομολόγος Κ. Τριανταφυλλίδης
Νέο καθεστώς σε ωράρια και αμοιβές φέρνει ο νέος νόμος για την εξαήμερη εργασία που ξεκινά να εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου στις βιομηχανίες και σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας καθόλη τη διάρκεια του 24ώρου, Δευτέρα με Σάββατο.
Το μέτρο ψηφίστηκε στον νόμο 5053/2023 (άρθρα 25 κα 26) με στόχο να καλύψει έκτακτες ανάγκες σε προσωπικό από τις βιομηχανίες σε περιόδους εντατικοποίησης της παραγωγής. Για τον λόγο αυτόν προβλέπεται ρητά ότι δεν μπορούν να κάνουν χρήση του νόμου όλες οι επιχειρήσεις.
Όλα τα παραπάνω ανέλυσε μέσα από την «Θ» ο γνωστός νομικός – οικονομολόγος κ. Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης. Ο ίδιος παράλληλα αναφέρθηκε και στα όσα προβλέπει η «ταυτόχρονη απασχόληση». Τέλος, ο κος Τριανταφυλλίδης αναφέρθηκε και στις πλατφόρμες που διαχειρίζονται η «Επιθεώρηση Εργασίας», η ΔΥΠΑ και το ΙΚΑ, που – όπως υπογράμμισε – πρέπει να ενοποιηθούν.
«ΑΥΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ Η ΕΞΑΗΜΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Τριανταφυλλίδης, εξήγησε στην «Θ» ότι «από τα τέλη του 2023 υπάρχουν δύο μεταβολές οι οποίες αφορούν σε αρκετό κόσμο. Η μια έχει να κάνει με την εξαήμερη εργασία, η οποία αφορά – στον ιδιωτικό τομέα – σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας. Δηλαδή επιχειρήσεις που λειτουργούν όλο το εικοσιτετράωρο κατά βάρδιες. Σίγουρα δεν αφορά στην εστίαση και στον τουρισμό γιατί εκεί είναι το σημείο ενδιαφέροντος. Αφορά σε εργαζόμενους που εργάζονται με το σύστημα της πενθήμερης οκτάωρης εργασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν υπάρχει έκτακτη απασχόληση την έκτη μέρα που μέχρι σήμερα ήταν παράνομη, όμως εκ των πραγμάτων συνέβαινε καθώς αυτές είναι οι ανάγκες και οι περιστάσεις. Πλέον είναι κάτι νόμιμο, αμείβεται με 40% επιπλέον του μισθού για την έκτη μέρα, εκτός αν πρόκειται για νυχτερινές βάρδιες και Κυριακές, οπότε και είναι υψηλότερο το ποσοστό της επιπλέον αμοιβής. Η μεταβολή αυτή αφορά και στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ. Συνεπώς είναι αρκετά οριοθετημένα τα πράγματα, όμως το βασικό είναι οι δυο κλάδοι που εξαιρούνται ρητά. Ο τουρισμός και η εστίαση, όπου εκεί υπάρχει και ο υψηλότερος δείκτης παραβατικότητας και η μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας των εργαζομένων και δημιουργίας πιο περιοριστικού πλαισίου για τις επιχειρήσεις. Μια δεύτερη αλλαγή που και αυτή αφορά σε πάρα πολύ κόσμο, έχει να κάνει με την ταυτόχρονη απασχόληση σε δεύτερο ή και τρίτο εργοδότη. Μέχρι τώρα ήταν αρκετά μπλεγμένο το νομοθετικό πλαίσιο, βρίσκονταν σε παράλληλη εφαρμογή διατάξεις από το 1932, από το 1980 κλπ και υπάρχει και εκεί μια οριοθέτηση της κατάστασης. Επιτρέπεται λοιπόν κάποιος να εργαστεί σε παραπάνω από έναν εργοδότη με τις εξής προϋποθέσεις:
Πρώτον, σε επίπεδο εικοσιτετραώρου πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον 11ωρη συνεχής ανάπαυση, άρα πάμε εκ των πραγμάτων στις 13 ώρες μιας ημέρας.
Δεύτερον, η Κυριακή – αργία (η εβδομαδιαία ημέρα ανάπαυσης) πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα.
Επίσης σε επίπεδο εβδομάδος, δεν μπορούμε να υπερβούμε τις 48 ώρες, ενώ όταν ο εργαζόμενος λαμβάνει κανονική άδεια από τον έναν εργοδότη, πρέπει να λαμβάνει ταυτόχρονα και από τον άλλο γιατί αλλιώς καταλύεται το δικαίωμα στην ανάπαυση που συνεπάγεται η κανονική άδεια. Με αυτές τις προϋποθέσεις, οριοθετείται η περίπτωση της παράλληλης απασχόλησης σε περισσότερους από έναν εργοδότες. Εκεί προτείνω – για να είναι καλυμμένη και η μια πλευρά αλλά και η άλλη – να δηλώνεται ρητά, με υπεύθυνη δήλωση κατά την πρόσληψη, η απασχόληση ή μη σε άλλον εργοδότη, γιατί δημιουργούνται επιπλέον υποχρεώσεις και ο εργοδότης οφείλει να γνωρίζει, για να προστατευθούν αμφότεροι.
Να αναφέρουμε επίσης διευκρινιστικά ότι το εξαήμερο είναι νόμιμο στο εμπόριο εδώ και δεκαετίες, αλλά είναι εξαήμερο που δίνει 40 ώρες την εβδομάδα (6 ώρες και 40 λεπτά ανά ημέρα, με 6 μέρες εργασίας). Δεν αλλάζει κάτι ως προς αυτό».
«ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ Η ‘’ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ’’, Η ΔΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΚΑ»
Επίσης ο ίδιος σημείωσε ότι «οι δύο παραπάνω μεταβολές που έγιναν τους τελευταίους μήνες του 2023 και εφαρμόζονται πλέον (ειδικά το εξαήμερο εφαρμόζεται από 1η Ιουλίου του 2024) θα επηρεάσουν τους ρυθμούς ζωής αρκετών εργαζομένων. Πιο πολιτικά, πρέπει να πούμε ότι παρατηρείται στασιμότητα στο ζήτημα αυτό. Οι επιχειρήσεις μάχονται μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο, με πολλές παγίδες, με διατάξεις που είναι διάσπαρτες σε διάφορα νομοθετήματα και πολλές φορές με αλληλοσυγκρουόμενο νόημα και με ηλεκτρονικές εφαρμογές που δεν έχουν ενοποιηθεί ακόμη. Είναι πλατφόρμες μεμονωμένες εδώ και εκεί και το αποτέλεσμα είναι να εκτίθενται οι επιχειρήσεις σε παραβάσεις νομοθεσίας οι οποίες προφανώς πολλές φορές είναι συνειδητές και πρέπει να τιμωρούνται, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλές περιπτώσεις εργοδοτών που θέλουν να είναι συνεπείς αλλά το πλαίσιο είναι τέτοιο που τους εκθέτει χωρίς να το θέλουν. Με στεναχωρεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση καθυστερεί πάρα πολύ στον τομέα αυτό. Το Υπουργείο Εργασίας στο οποίο επικεφαλής ανέλαβε η κ. Κεραμέως πριν από λίγες μέρες, δεν έδειξε να προτεραιοποιεί το ζήτημα της κωδικοποίησης και αναμόρφωσης εργατικής νομοθεσίας και της πλήρους «ενοποίησης» όλων των πλατφορμών που αφορούν στα εργατικά ζητήματα. Πλατφόρμες που διαχειρίζεται η Επιθεώρηση Εργασίας, η ΔΥΠΑ και το ΙΚΑ. Αυτά θα πρέπει να ενοποιηθούν γιατί δημιουργούνται μεγάλα ρίσκα, αχρείαστα για τις επιχειρήσεις και ξεφεύγουμε από τον πυρήνα της δουλειάς του Υπουργείου Εργασίας, που είναι η προστασία του εργαζόμενου, τελικά».
«Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΧΕΙ ΜΕΙΩΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ – ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΝΕΚΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Κλείνοντας ο κ. Τριανταφυλλίδης σημείωσε ότι «είμαστε σε μια περίοδο που η ανεργία έχει μειωθεί αρκετά. Οι επιχειρήσεις αναζητούν προσωπικό και δεν βρίσκουν. Είναι μια χαρακτηριστική περίοδος στην οποία φαινόμενα πο υπήρχαν στο παρελθόν –καταχρηστικά από τους εργοδότες- σήμερα πλέον γίνονται λιγότερο ανεκτά από τους εργαζόμενους και από την κοινωνία συνολικά. Επίσης, το διαδίκτυο δίνει την ευκαιρία να διαμοιραστεί η πληροφορία σχετικά με καταχρηστικές συμπεριφορές και νομίζω ότι θα πρέπει όλη η αγορά να πάει σε ένα καλύτερο επίπεδο συμμόρφωσης με την εργατική νομοθεσία, σε ένα καλύτερο επίπεδο προστασίας των εργαζομένων, γιατί μόνον αυτό θα ενισχύσει όχι απλά την αγορά εργασίας αλλά και την επιχειρηματικότητα και την κοινωνική ισορροπία γενικότερα. Πρέπει να πάμε όλοι μας – και το κράτος και οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι – ένα επίπεδο προς τα επάνω».
