Σχολικά γεύματα: Τα λεφτά είναι πολλά, αλλά…
Η «Θ» έχει προσεγγίσει κατά καιρούς το θέμα των σχολικών γευμάτων που προσφέρονται σε μαθητές εκατοντάδων σχολικών μονάδων σε όλη την επικράτεια και φυσικά και στον Ν. Ξάνθης. Θα πρέπει ωστόσο να ασχοληθούμε σοβαρότερα με το όλο θέμα μιας και οι μαρτυρίες γονέων και παιδιών για απαξιωμένα γεύματα, τα οποία «τζάμπα πληρώνει» -όπως χαρακτηριστικά λένε- ο κρατικός κορβανάς, πληθαίνουν με αρκετούς από τους δικαιούχους μαθητές μάλιστα να μην τα πλησιάζουν καν και να μην τα παίρνουν στο σπίτι τους! Επειδή γνωρίζω ότι οι προϋποθέσεις που βάζει η πολιτεία στους παρασκευαστές αυτών των γευμάτων και στους «εργολάβους» είναι ιδιαίτερα αυστηρές (συσκευασίες, θερμοκρασίες, χρόνος μεταφοράς, συγκεκριμένες ποιότητες κλπ), απορώ πως παραλαμβάνονται από τις αρμόδιες επιτροπές, ποιοι ελέγχουν όλη αυτή την αλυσίδα και τι έχουν να πουν φυσικά και οι διευθυντές των σχολείων που τα παραλαμβάνουν ως τελικοί αποδέκτες πριν την παράδοσή τους στους μαθητές. Έχουν ελεγθεί τα αυτοκίνητα διανομής, η τήρηση του ωραρίου διανομής, οι συσκευασίες, οι θερμοκρασίες κλπ; Και επειδή τα λεφτά είναι πολλά (πάρα πολλά) και επειδή το θέμα είναι ιδιαίτερα λεπτό και αφορά την υγιεινή των παιδιών μας, φυσικά και θα επανέλθω…
Και τα καλά να γράφονται…
Δύο γνωστοί Ξανθιώτες μου μίλησαν χθες συμπτωματικά για δύο υπηρεσίες του Δήμου Ξάνθης με τα καλύτερα λόγια και πιο συγκεκριμένα για το τμήμα Εσόδων του Δήμου και για το Κέντρο Κοινότητας- Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας. Και οι δύο έκαναν λόγο για γρήγορη εξυπηρέτηση, για άψογη συμπεριφορά, για ευγένεια των υπαλλήλων και των αρμοδίων προϊσταμένων, ενώ παράλληλα αναφέρθηκαν και στην διάθεση άμεσης εξυπηρέτησης και από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Μανώλη Φανουράκη. Και επειδή επικεντρώνουμε συνήθως στα αυτοδιοικητικά θέματα, στις κόντρες μεταξύ αυτοδιοικητικών και συνδυασμών, στις φιλοδοξίες και τις υπόγειες διαδρομές εμπλεκομένων, πρέπει να πούμε ότι δεν είναι μόνο αυτό ο Δήμος Ξάνθης… Ο Δήμος (όπως και κάθε Δήμος) είναι ένας μεγάλος οργανισμός που λειτουργεί πρωτίστως για την εξυπηρέτηση των δημοτών. Και στο κομμάτι αυτό ο Δήμος Ξάνθης έχει άριστες κριτικές. Σίγουρα υπάρχουν παράπονα για κάποιες υπηρεσίες και σίγουρα θα υπάρχουν πάντοτε προβλήματα, πλην όμως θα πρέπει και τα καλά να γράφονται και όχι μόνο οι γκρίνιες…
Ένα μαρούλι… 400 δραχμές!
Την ίδια μέρα άλλος συμπολίτης μας ήρθε ανάστατος στα γραφεία μας αφενός για να πει μια καλημέρα και αφετέρου για να μας ενημερώσει για τις τιμές στα… μαρούλια! Ο άνθρωπος αγόρασε όλο κι όλο ένα μαρούλι τύπου «λόλα» και μάλιστα από παζάρι και μας είπε ότι το πλήρωσε… 1,20 ευρώ! Δηλαδή σε ελληνικές δραχμούλες… 400 και πλέον! Ποιος να το έλεγε ότι θα έφτανε η εποχή που θα πληρώναμε ένα μαρούλι με 400 δραχμές και την ίδια στιγμή να θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι ο τιμάριθμος δεν καλπάζει και ότι όλα βαίνουν καλώς… Άκου 1,20 ευρώ το μαρούλι (το τεμάχιο και όχι το κιλό), οπότε πόσο θα πρέπει να πληρώσουμε για παράδειγμα το κρέας, το λάδι, τα τυροκομικά κλπ; Γνωστό ότι η αγορά είναι ελεύθερη και το οικονομικό σύστημα καπιταλιστικό, πλην όμως θα πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια και φραγμοί έτσι ώστε να κατανεμηθεί αναλογικά η όποια χασούρα και όχι μόνο στους τελικούς αποδέκτες των προϊόντων της αγοράς. Και κάτι τέτοιο δεν έγινε με καμία κυβέρνηση, ούτε φυσικά και με την σημερινή…
Νισάφι πια!
Τον γύρο του διαδικτύου έκανε χθες μια είδηση με βάση την οποία μία ηλικιωμένη γυναίκα που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει τρόφιμα, αναγκάστηκε να τα πάρει χωρίς να τα πληρώσει, αλλά για κακή της τύχη έγινε αντιληπτή από τον προϊστάμενο του σούπερ μάρκετ, ο οποίος την κράτησε μέχρι να έρθει η αστυνομία και να της υποβάλει μήνυση για λογαριασμό της αλυσίδας! Μάταια οι υπόλοιποι καταναλωτές του καταστήματος, αλλά και οι αστυνομικοί που ήρθαν για να «συλλάβουν» την γυναίκα, επέμεναν να μην της υποβληθεί η μήνυση, προσφερόμενοι μάλιστα να συγκεντρώσουν ένα ποσό ώστε να πάρει τα απαιτούμενα αγαθά η εν λόγω κυρία, αλλά ο «κέρβερος» υπεύθυνος του μάρκετ επέμενε και τελικά υπέβαλε την μήνυση! Σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζονται δύο πράγματα: το όνομα του «ευσυνείδητου» υπαλλήλου και φυσικά το όνομα του σούπερ μάρκετ για να ξέρει ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ αν δεν πάρει άμεσα θέση η ιδιοκτησία, αφενός ΝΑ ΔΙΩΞΕΙ τον άκαρδο και άσπλαχνό (κατά τα άλλα τυπικό) υπάλληλό τους και αφετέρου να… γεμίσει με τρόφιμα την δύσμοιρη γριούλα! Νισάφι πια! Εξαντλούμε όλους τους νόμους σε άπορες γριούλες, σε καστανάδες και σε μικροπωλητές, ενώ τα μεγάλα κοράκια και οι άρπαγες, συνεχίζουν να πίνουν στην υγειά των κορόιδων!
