Σοβαρό το «δίλημμα»…

Σοβαρό το «δίλημμα»…

Κακά τα ψέματα… Η δήλωση-μανιφέστο του Μιχάλη Αμοιρίδη σήκωσε έναν κουρνιαχτό που θα πάρει αρκετές ημέρες για να κατακαθίσει… Άθελα ή ηθελημένα έβαλε ένα πολύ σημαντικό δίλημμα σε πολλούς «γαλάζιους» που θέλουν, ναι μεν να τα έχουν καλά με την κεντρική εξουσία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά συγχρόνως επιμένουν στο «μπαϊράκι» απέναντι στις επιλογές του προέδρου (και πρωθυπουργού) σε ότι αφορά τα πρόσωπα της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης… Και επειδή τα κεντρικά της Ν.Δ έχουν κεραίες παντού και καταλαβαίνουν τι παίζει σε κάθε περιοχή, καλούνται τα γαλάζια στελέχη να πάρουν σαφή θέση. Και επειδή κάποιοι από αυτούς (αρκετοί θα έλεγα) έχουν φιλοδοξίες που δεν σταματούν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, καλούνται να επιλέξουν την βάρκα στην οποία θα πατήσουν με τα δυο πόδια. Και ο νοών νοείτω…

 

Ο Τοψίδης είναι το «ξένο σώμα»…

Και εδώ που τα λέμε, το «ξένο σώμα» στην προκειμένη περίπτωση είναι ο… Χριστόδουλος Τοψίδης. Χρήστος Μέτιος και Μιχάλης Αμοιρίδης προέρχονται από τον ιστορικό συνδυασμό του Γιώργου Παυλίδη και οι δύο εκ των εκλεκτών συνεργατών του αείμνηστου Περιφερειάρχη (ο ένας αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης και ο άλλος αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού)! Που ήταν ο Τοψίδης όταν τσαλακώνονταν όλοι αυτοί απέναντι στο κατεστημένο του Άρη Γιαννακίδη και έδιναν αγώνες πόρτα-πόρτα για να επικρατήσει ο συνδυασμός και να πάρει τα επάνω του στην Περιφέρεια; Ήρθε προφανώς η ώρα να επανενωθούν οι αρχικές δυνάμεις και από την στιγμή που ο Μιχάλης Αμοιρίδης αναγνωρίζει τα λάθη του και αναλαμβάνει τις ευθύνες του τα πράγματα και οι εξελίξεις πλέον είναι απλές… Πιστεύω ότι εντός της ημέρας σήμερα ο μεν Μιχάλης Αμοιρίδης θα «διακηρύξει» την ανεξαρτητοποίησή του και ότι στον δρόμο αυτό (που ήδη άλλοι τρείς σύμβουλοι του Τοψίδη χάραξαν) θα βαδίσουν και άλλοι σύμβουλοι της «Περιφερειακής Σύνθεσης»… Εδώ θα είμαστε…

 

Ο «αρχηγός» έχει ευθύνες, αλλά δεν τις αναλαμβάνει…

Μπορεί να προσπαθούν να αποφύγουν δηλώσεις «τετελεσμένων» και να προσπαθούν να το πούνε κομψά, πλην όμως από τα συμφραζόμενά τους συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός του Γιάννη Παπαχρόνη στο δημοτικό συμβούλιο Ξάνθης έχει σπάσει σε «κομμάτια». Και μόνο το γεγονός ότι εκ των στενότερων συνεργατών Παπαχρόνη (και αναφέρομαι στον Σταμάτη Σταματιάδη) επέλεξε να απομακρυνθεί λίγες μέρες μόλις μετά που ανέλαβε ως αναπληρωματικός στην θέση του γιατρού, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον επικεφαλής… Ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω προσπαθεί να ρίξει τα φταιξίματα αλλού, χωρίς να αναλάβει τις δικές του ευθύνες και να σκεφθεί τα δικά του σφάλματα. Δεν μπορεί για παράδειγμα, την πρώτη διετία ένας νέος συνδυασμός, πολλά υποσχόμενος και με αρκετά μεγάλη δύναμη μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, να καταντάει έτσι όπως κατήντησε ο συγκεκριμένος. Ο ένας εκτός, ο ένας ανεξάρτητος και οι τέσσερις… καμία σχέση με τον επικεφαλής! Αν όλα αυτά τα θεωρεί ο φίλτατος Γιάννης Παπαχρόνης ότι αφορούν σε λάθη και ενέργειες τρίτων, τότε καλά κάνει και ζει στην κοσμάρα του!

 

Δεν υπάρχει σύγκριση…

Να μην πω μεγάλη κουβέντα, αλλά μέχρι στιγμής δεν είχαμε κανένα κρούσμα του ιού Δυτ. Νείλου στην Περιφέρεια ΑΜ-Θ, πράγμα που σημαίνει ότι οι εφαρμογές του προγράμματος καταπολέμησης έγιναν έγκαιρα και σωστά, με αποτέλεσμα αφενός το φαινόμενο να παρουσιάσει ύφεση στο μεγαλύτερο διάστημα του καλοκαιριού και αφετέρου να μην έχουμε κρούσματα του θανατηφόρου (σε πολλές περιπτώσεις) ιού. Να θυμίσω τι γινόταν τέτοιες ημέρες (Αύγουστος-Σεπτέμβριος) επί εποχής Γιαννακίδη; Καλύτερα όχι… Όπως επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τις κωλυσιεργίες που σαν αποτέλεσμα είχαν να μην εφαρμοστεί καθόλου το πρόγραμμα καταπολέμησης για δύο ολόκληρα χρόνια! Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή…

 

Ασυδοσία μέχρι «τέλους»!

Παρακολούθησα (και παρακολουθήσαμε) όλα τα επισυμβαίνοντα από την στιγμή που άφησε την τελευταία του πνοή ο Μίκης Θεοδωράκης μέχρι και την ταφή του. Διαφωνίες, δικαστικές αποφάσεις, φωνές, φασαρίες, τραμπουκισμοί και ευκαιρία για ιδεοληπτική εκτόνωση πάνω από το φέρετρό του! Δυο μέρες αργότερα παρακολουθήσαμε (όσοι παρακολούθησαν) την εξόδιο ακολουθία για τον γίγαντα του Γαλλικού κινηματογράφου Ζαν Πολ Μπελμοντό (προσωπικά το ανέβασα και στην σελίδα μου στο FB). Με την κατάλληλη συνοδεία ως εθνικού ηθοποιού της Γαλλίας, παρουσία του προέδρου και της συζύγου του, με την κατάλληλη μουσική από την ζωντανή ορχήστρα του στρατού (το εκπληκτικό κομμάτι του Ένιο Μορικόνε), με χειροκροτήματα και συγκίνηση από τους χιλιάδες παρευρισκόμενους. Μια τελετή δηλαδή όπως άρμοζε στον μεγάλο ηθοποιό. Δυστυχώς καμία σύγκριση με τα ήθη, την παιδεία και την… δημοκρατία της Ελλάδας! Μια δημοκρατία που στην δική μας περίπτωση γίνεται ασυδοσία…

 

Φταίνε και τα… «θύματα»!

Σε μάστιγα τείνει να εξελιχθεί και το θέμα με τους διαδικτυακούς απατεώνες που χτυπάνε σχεδόν καθημερινά ιδιαίτερα στην περιοχή μας και στην ευρύτερη γειτονιά μας… Και άντε καλά οι άνθρωποι έχουν εξειδικευτεί στο είδος και μετέρχονται διάφορους τρόπους για να εξαπατήσουν τα θύματά τους. Δεν κατανοώ όμως μετά απ’ όλα αυτά τα καθημερινά κρούσματα, την ελαφρότητα με την οποία δέχονται και αποδέχονται να κάνουν τις συναλλαγές και να πληρώσουν σε αγνώστους μέσω διαδικτύου ή να δώσουν προσωπικά δεδομένα και κωδικούς λογαριασμών τα θύματά τους! Δεν διανοούμαι δηλαδή από την στιγμή που κάποιος γνωρίζει από διαδίκτυο και άρα μπορεί να το δια-χειρίζεται, να πέφτει θύμα αυτών των επιτηδείων και να πληρώνει πριν λάβει κάποιο εμπόρευμα ή –το χειρότερο- να πέφτει στην παγίδα τους και να κοινοποιεί ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα αμέσως ή εμμέσως… Ήδη αυτή τη στιγμή που μιλάμε θεωρώ ότι κάποιος ή κάποιοι απατεώνες μπορεί να στοχεύουν και εσάς τους ίδιους… Για σκεφθείτε το λιγάκι…

Του Τένη Καμαρίδη