Για ποια ανάπτυξη μιλάμε;
Επιλέγω σήμερα για πρώτο θέμα στην έκδοση της «Θ» τις αγκυλώσεις σε σημαντικά έργα υποδομών εξαιτίας των «υπηρεσιών» που παρεμβάλουν με προεξάρχον παράδειγμα αυτό της υλοποίησης ενός έργου ύδρευσης του Δήμου Αβδήρων ύψους 2.000.000 ευρώ, το οποίο καθυστερεί λέει, ένα χρόνο περίπου μετά την προκήρυξη του έργου, μέχρι να γίνουν… προσλήψεις στην αρχαιολογική υπηρεσία και να προχωρήσουν οι διαδικασίες που προβλέπονται σε τέτοιες περιπτώσεις! Το φαντάζεστε; Ένα έργο 2.000.000 από ευρωπαϊκά κονδύλια να περιμένει «παγωμένο» μέχρι να λαδωθεί το γρανάζι του κρατικού μηχανισμού, που έχει σκουριάσει εδώ και αρκετές δεκαετίες! Αν σ’ όλα αυτά προσθέσεις και την συνθήκη Ramsar (σε ότι αφορά την νότια-πεδινή παραθαλάσσια Ξάνθη) και κάποιες ακόμη υπηρεσίες που παρεμβάλουν ακόμη και μέσα στην πόλη (Νεοτέρων Μνημείων κλπ) για ψύλλου πήδημα, τότε όλα τα αναπτυξιακά έργα πάνε για… πήδημα!
Να, τι κάνει ο Δήμαρχος…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά αναδεικνύεται και ένα άλλο θέμα, που πολύ εύκολα συζητάμε και καταγγέλλουμε μέσα στα καφενεία! Για παράδειγμα έχω ακούσει πολλές φορές στην παραλιακή περιοχή του Δήμου Αβδήρων την φάση κλισέ «τι κάνει ο Δήμος και ο Δήμαρχος για τις συνεχιζόμενες διακοπές νερού το καλοκαίρι»; Και να που ο Δήμαρχος έχει μελετήσει, έχει εντάξει και έχει προκηρύξει το μεγάλο έργο ύδρευσης στην περιοχή, αλλά ποιος γνωρίζει ότι αυτό κολλάει σε τέτοιου είδους κρατικά γρανάζια; Θα μου πείτε όμως ότι η αντιπολίτευση βρίσκει χώρο και τρόπο να λαϊκίσει συμβαδίζοντας με την άποψη του «καφενείου» όντας σε γνώση των ουσιαστικών αγκυλώσεων και όντας σε γνώση ότι και οι ίδιοι από την θέση της δημοτικής αρχής θα έκαναν ακριβώς τα ίδια!
Δεν απαντούν…
Δεν είναι μόνο τα επαναλαμβανόμενα παράπονα που δέχομαι τηλεφωνικά για το ίδιο θέμα, αλλά το «τσέκαρα» και εγώ προσωπικά και συμφωνώ απόλυτα με τους διαμαρτυρόμενους συμπολίτες μας ότι θα πρέπει επιτέλους να μπει μια τάξη. Ο λόγος για τα τηλέφωνα στις δημόσιες υπηρεσίες που σπανίως απαντούν στις κλήσεις των πολιτών. Και η «φάση» είναι ότι μιλάμε και για τηλέφωνα των ραντεβού που δεν απαντούν, με αποτέλεσμα να είναι έως απαγορευτική η πρόσβαση των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες καθόσον είναι απαραίτητη προϋπόθεση στην κορωναϊκή περίοδο (το ραντεβού). Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι με προκλητικό τρόπο και εκνευρισμένοι δικαιολογούνται πως είναι υποστελεχωμένες οι υπηρεσίες τους και δεν προλαβαίνουν να σηκώσουν τα τηλέφωνα, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που αφορά τους ίδιους και τις προϊσταμένες αρχές και όχι τους πολίτες που χάνουν ώρες και… νεύρα μέχρι να μπορέσουν να επικοινωνήσουν με μια υπηρεσία. Υπόψην των διευθυντών και των προϊσταμένων των τμημάτων, γιατί αρκετοί από τους παραπονούμενους συμπολίτες μας είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν και σε επώνυμες αναφορές στα αρμόδια υπουργεία…
Περιπλέκει το πράγμα…
Το θέμα πλέον δεν είναι αν θα πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο ή όχι. Προκύπτουν πλέον άλλα θέματα, όπως το αν θα μας εγγυηθούν ότι η δεύτερη δόση θα γίνει εγκαίρως, ότι θα μας προστατεύει το εμβόλιο και από τα μεταλλαγμένα στελέχη του ιού και ότι θα έχει μία ικανοποιητική διάρκεια κάλυψης από οποιαδήποτε μορφή του ιού ώστε να αξίζει και τον κόπο να το ρισκάρουμε (αφού μετά απ’ όλα αυτά που βγαίνουν στην φόρα πρόκειται για ρίσκο)! Το γεγονός ότι πέντε φαρμακοβιομηχανίες παίζουν στα δάχτυλά τους αυτή την στιγμή όλον τον πλανήτη είναι ακόμη ένα στοιχείο που μας κάνει να εξοργιζόμαστε και συγχρόνως να προβληματιζόμαστε… τι «παίζει» τελικά πίσω απ’ όλα αυτά… Με αυτές τις προϋποθέσεις λοιπόν, το να μιλάει κανείς για πιστοποιητικό εμβολιασμού και για ρήτρα συμμετοχής των πολιτών στις καθημερινές τους ασχολίες είναι τουλάχιστον αδόκιμο. Κοντολογίς, βρείτε τα καταρχήν μεταξύ σας οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, οι κυβερνήσεις των κρατών (ιδιαίτερα της Ευρώπης), οι λοιμοξιολόγοι και το επιστημονικό προσωπικό και στη συνέχεια ψάξτε να ρίξετε τις ευθύνες στους πολίτες που επιθυμούν διακαώς ή απορρίπτουν εντελώς τους εμβολιασμούς…
Περί σεξουαλικών παρενοχλήσεων…
Αυτή η ιστορία με τις σεξουαλικές κακοποιήσεις και τις παρενοχλήσεις θεωρώ ότι έχει ξεφύγει τελείως… Έγραψα και πάλι μέσα από την στήλη ότι εκφυλίζεται το πρόβλημα και υποβαθμίζεται η σοβαρότητα των πραγματικών περιστατικών από τις ευκαιριακές δημοσιοποιήσεις υποτιθέμενων παρενοχλήσεων στο παρελθόν… Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όντας πρώτη είδηση επί σειρά ημερών, ξεφεύγουμε από τα επίμαχα προβλήματα και να αποσυντονίζεται η κοινή γνώμη για τους γνωστούς λόγους… Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι σε σεξουαλική κακοποίηση (βιασμό κλπ), αλλά σε σεξουαλική παρενόχληση ή… υποτιθέμενη σεξουαλική παρενόχληση που θυμούνται κάποιες να την καταγγείλουν μετά από 5-10 χρόνια, ενώ δεν το «ξέκοψαν» εξ αρχής και δεν το κατήγγειλαν άμεσα αρμοδίως… Νισάφι πια!
